Laatste Nieuws

Kunnen burgers Europa van koers laten veranderen? (1)

Deel 1: Hoe zinvol zijn Europese verkiezingen?

“Het is niet heel toegankelijk. Om eerlijk te zijn is het niet heel helder wat ze daar in Europa nou eigenlijk doen, in dat Parlement en die Commissie en al die afdelingen daar.” (Vrouw, 26jr)

“De rol van de achterban is vitaal. Een volksvertegenwoordiger is geen beleidsambtenaar. Dus als ik iets doe, dan moet dat zijn ten behoeve van mijn achterban. Dat is de Nederlandse kiezer, dat is heel breed en niet alleen de mensen die op de VVD hebben gestemd. Dat doe ik vanuit de VVD-invalshoek, dus je moet niet meer regelen dan nodig is.” (Hans van Baalen, Europarlementariër VVD)

In mei 2014 zijn er verkiezingen voor het Europees Parlement, een parlement dat eigenlijk vrij onbekend is bij de burger. Er zitten 26 Nederlanders in Brussel en Straatsburg, maar wie zijn zij? Hoeveel van hen zijn bekend bij het grote publiek? De hierboven aangehaalde vrouw van 26 jaar is niet de enige die het Europees Parlement ‘niet toegankelijk’ vindt. Vraag een willekeurige burger de naam van een Nederlandse Europarlementariër te noemen en er volgt een lange stilte. Soms weet men te melden dat Sophie in ’t Veld Europarlementariër van D66 is en incidenteel komt de naam van voormalig VVD-Kamerlid Hans van Baalen naar boven. Maar de meeste burgers kunnen deze vraag niet beantwoorden.

Lees deel 1 van deze serie van Chris Aalberts verder op The Post Online

Lezersbrief: Pauw en Witteman gekleurd

Wim Knaap windt zich op over de slechte gespreksleiding van de presentatoren Pauw en Witteman. De vertegenwoordiger van de EU-kritische poltieke partij Lijst Artikel 50 Alexander Sassen van Elsloo (zie foto) kreeg nauwelijks de kans om zijn visie uit te dragen terwijl Maarten van Rossem het hoogste woord voerde. Vindt u ook dat EU-sceptici veel te wenig de kans krijgen hun mening toe te lichten?

De uitzending van Pauw en Witteman met daarin Alexander Sassen van Elsloo en als tegenhanger Maarten van Rossem werd weer bijzonder slecht geleid zoals gebruikelijk. De gespreksleiders faalden op vele fronten, zij lieten Maarten van Rossem voortdurend aan het woord waarbij hij bovendien Sassen van Elsloo telkens onderbrak.

Uit de houding van Van Rossem blijkt overduidelijk hoe bang men is voor nieuwkomers op de politieke markt. Speciaal als het gaat om EU-sceptici. Vele Nederlanders balen van wat allemaal binnen de EU gebeurt. Steeds vaker wordt de wens gehoord om uit dit geldverslindende bolwerk te stappen met zijn zelfverrijkende politici en dure ondersteunende ambtenaren. Lijst Artikel 50 heeft als belangrijkste onderwerp: Uit de EU stappen!

De huidige en specifiek de linkse partijen houden hun hart vast voor de komende verkiezingen. Zij weten dat zij wederom behoorlijk gaan verliezen. Driemaal raden naar welke partijen de verloren stemmen gaan. De PvdA en VVD hoeven in ieder geval niet meer op veel steun te rekenen.

Lees verder opWat U Zegt

Waar keken we gisteren naar tijdens het EU-debat?

Voor het eerst werd er een tv-debat gehouden tussen de vier topkandidaten van Europese coalities. Het doel: openheid en de Europese verkiezingen een gezicht geven. Europa-verslaggever Anke Truijen was erbij.

“De macht is bij de kiezers”, zei kandidaat Jean-Claude Juncker van de christendemocratische Europese Volkspartij gisteren in Maastricht. Er klonk gegniffel in de zaal. “Ze willen met dit debat laten zien dat er echt iets valt te kiezen”, zegt Europa-verslaggever Anke Truijen, “maar we zagen drie mannen in de zestig en een fris gezicht. Het was een beetje een gek debat, want we keken naar mensen waarop we niet kunnen stemmen.”

Het debat ging tussen liberaal Guy Verhofstadt, sociaaldemocratische Martin Schulz, christendemocraat Jean-Claude Juncker en Ska Keller van de Europese Groenen. De discussievoerders zijn allen aanvoerders van een Europese coalitie die gesteund worden door nationale partijen. Daarmee zou bijvoorbeeld een stem op een PvdA’er indirect een stem zijn voor sociaaldemocratische Martin Schulz.

Ook inhoudelijk waren er weinig verschillen, volgens Truijen. “We keken naar vier eurofielen.

Lees verder op BNR

Het economisch zelfbedrog van Nederland

Meer dan vijftig jaar heeft Nederland ver boven zijn stand geleefd. We hadden met zijn allen niets in de gaten. We voelden ons als een van de modernste en beschaafdste landen van de wereld en meenden iedereen te moeten vertellen hoe het moest. Nederland als Gidsland.

Sinds de crisis in 2008 dringt het langzaam tot ons door dat er iets niet klopt, dat het fundament onder onze samenleving niet zo stevig is als gedacht. Jarenlang waren we van mening dat onze economie wel zonder de maakindustrie kon. Nederland moest namelijk een diensten- en kenniseconomie worden. Wie zich nog bezig hield met de maakindustrie, het maken van technische producten, werd voor gek verklaard, die hoorde thuis in het museum. De ene Nederlander werd de consultant voor de andere. Gevolg? Geen investeringen meer in technisch onderwijs en nauwelijks geld voor onderzoek en ontwikkeling. Weg maakindustrie.

Sinds de crisis weten we dat omringende landen, met name Duitsland, die hun maakindustrie wel trouw zijn gebleven en daarin fors zijn blijven investeren, het economisch aanmerkelijk beter doen dan wij. Nu is Nederland in last en menen enkele opportunistische politici dat we wel even een technologische inhaalslag zullen maken. Opnieuw een staaltje van grote zelfoverschatting.

Lees verder op Citareg

Elke stad zijn eigen munt?

De Belgische econoom Bernard Lietaer pleit voor de invoering van alternatieve muntsystemen, die meer recht doen aan locale verschillen. Feit of fictie?

De idee van locale of regionale munten is natuurlijk niet nieuw, sterker, in het (verre) verleden was dit eerder regel dan uitzondering. Met de opkomst van centraal geleide staten met centrale banken is dat veranderd: gelduitgifte is een monopolie geworden van de centrale overheid. Daar zitten allerlei efficiëncy voordelen aan, maar ook aperte nadelen, zoals we zien met de eurocrisis. Zijn de ideeën van Lietaer grote onzin of zit er wat in?

Theoretisch is het zeker geen onzin, temeer niet daar veel mensen veel producten regionaal of tenminste binnen hun landsgrenzen kopen. Maar doordat de invloed van grote, multinationale bedrijven, die belang hebben bij zo min mogelijk wisselkoers risico’s, steeds groter en groter wordt, zie je in de praktijk een omgekeerde trend. Grote bedrijven als Unilever of Heineken of Akzo of DSM of Philips, om enkele multinationals van nationale bodem te noemen, laten veel van hun producten elders in de wereld maken. Hun valuta perikelen beperken zich momenteel voornamelijk tot de euro-dollar wisselkoers an we hebben aan de kwartaalcijfers van die multi’s kunnen zien dat zij momenteel valutaire tegenwind hebben door de sterke euro. Die euro is zo sterk doordat Draghi (ECB) het risico van de financiering van eurozone lidstaten heeft weggenomen met zijn fameuze ‘we will do everything to preserve the euro’ uitspraak van september 2012.

Maar nu weer terug naar Lietaer, wat is zijn boodschap?

Het toekomstbeeld dat Lietaer schetst is allesbehalve positief, sterker, volgens Lietaer zal de staatsschuld door de vergrijzing binnen 30 jaar verdriedubbelen en offert de EU gewoon een hele generatie op om de euro te redden:

“Ja, de vergrijzing is nog maar goed begonnen, en er zijn massale investeringen nodig voor de vernieuwing van ons energiesysteem. Als we onze samenleving relatief menselijk willen blijven inrichten, zijn er dus heel wat middelen nodig. Er zijn natuurlijk ook andere oplossingen denkbaar: we kunnen een hele generatie laten wegkwijnen. Dat is wat men van plan is om het hele systeem overeind te houden. Alleen al door de vergrijzing gaan we op korte termijn naar een verdubbeling van de staatsschuld, en binnen dertig jaar wordt dat een verdriedubbeling. Dat zijn niet mijn cijfers, maar die van de club van centrale banken, de Bank for International Settlements. Hebben we daar iets over gelezen in de pers? Het is naïef te denken dat we dit probleem kunnen oplossen door enkele jaren langer te werken, alsof het om een probleempje in de marge ging.”

Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op de Dagelijkse Standaard

Mini-docu: In deze Griekse mijnen begint de crisis nu pas echt

Griekenland kruipt langzaam uit de crisis en slaagt er eindelijk in nieuwe financieringen aan te trekken. Volgens de beleidsmakers is dat het succes van de privatiseringen en bezuinigingen. Maar in de bruinkoolmijnen van Noord-Griekenland, verantwoordelijk voor meer dan de helft van alle Griekse elektriciteit, wordt de keerzijde ervan zichtbaar.

Griekenland heeft – als het de rentebetalingen op de staatsschuld niet meerekent – voor het eerst sinds jaren weer een overschot op de begroting van Griekenland geboekt. Daardoor betaalt het ook een lagere rente op de kapitaalmarkt. Al met al goed nieuws uit het land dat zo zwaar door de financiële crisis is getroffen, stelt de Europese Commissie.

Maar de bezuinigingen en privatiseringen die dit overschot teweeg hebben gebracht, zijn niet voor alle Grieken een onverdeeld succes. De Griekse journalist en filmmaker Nikolia Apostolou ging voor De Correspondent naar West-Macedonië, een noordelijke provincie van Griekenland, waar enorme bruinkoolmijnen de grondstoffen leveren voor de grootste energiecentrale van Griekenland. Als gevolg van de privatiserings- en bezuinigingspolitiek die de Europese trojka Griekenland oplegt, wordt de fabriek daar nu ontmanteld en in stukjes verkocht.

De mensen die hier hun leven lang hebben gewerkt, zijn onzeker over hun toekomst. Dertig jaar geleden werden ze door de fabriek onteigend, dus hun akkers bestaan niet meer. Zij staan model voor de Griekse werkende bevolking die getroffen wordt door de Europese diktaten. Apostolou maakte er deze indringende film en dito verslag over.

Lees dit artikel van Jos de Putter verder op de Correspondent

Europsceptische partijen halen 31% van de stemmen, maar dat resulteert ironisch genoeg in nog meer Europa

Eurosceptische partijen kunnen tot 31% van de stemmen halen bij de komende Europese verkiezingen. Dat is 6% meer dan in 2005, blijkt uit een voorspelling van de gerenommeerde denktank Open Europe, op basis van een peiling van Vote Watch Europe.

Eurosceptische partijen zouden dan een totaal van 218 zetels op 751 voor hun rekening nemen, een winst van 54 in vergelijking met de huidige samenstelling van het parlement.

Het effect van deze schommeling is moeilijk voorspelbaar omdat deze verschillende partijen een bont allegaartje van politieke meningen vertolken die zeer verschillend zijn van elkaar, gaande van mainstream regeringspartijen tot neo-fascisten. Dat ze een coherent blok zouden vormen lijkt dan ook een utopie.

Ondanks de sterke prestaties van deze eurosceptici zal het EP gedomineerd blijven door de partijen die voor de status quo of de verdere integratie gaan, hoewel deze partijen lichtjes achteruit zullen gaan. De ‘kritische hervormers’ – partijen die denken dat de EU grondig van binnenuit moet worden hervormd wil ze overleven – zouden hun zetels zien slinken van 53 vandaag tot 39 in het EP post mei 2014.

Lees verder op Express

De Grieken doen het wéér!

Alwéér belazeren de Grieken de kluit, nu met behulp van het statistiekbureau van de Europese Unie Eurostat.

In een artikel in het Vlaamse zakenblad Express.be wordt de voormalig adviseur van de Griekse regering Papandreou, de hoogleraar economie Yannis Varoufakis aangehaald, die korte metten maakt met het fabeltje dat Griekenland op de goede weg is. Het met veel fanfare aangekondigde primaire begotingsoverschot (vóór rentebetaling) voor 2013 is volgens Varoufakis ‘een fata morgana’. Volgens de Europese Commissie zou het Griekse primaire begrotingsoverschot (vóór rente) dit jaar 2,7% van het BBP bedragen en zelfs oplopen naar 4,1% volgend jaar. Bovendien zou er nu ook al sprake zijn van een overschot van 0,8% op de lopende rekening. Maar Varoufakis vond twee ‘zwarte gaten’ in de berekeningen: 700 miljoen euro op overheidsrekeningen en 4,7 miljard euro op staatspensioenfondsen. Volgens Varoufakis manipuleert de Griekse regering op last van de EC en met medeweten van de ECB de cijfers:

“Berlijn, Frankfurt en Brussel zijn met betrekking tot Griekenland maar in één zaak geïnteresseerd. Dat de overwinning op de Griekse crisis kan worden uitgeroepen in de aanloop van de Europese verkiezingen van mei.”

Ook de pers krijgt er van langs. Die is of te lui om de waarheid te onderzoeken of volgt slaafs het verhaal van ‘het wonderbaarlijke Griekse herstel,’ aldus Varoufakis.

Het is ook niet de eerste keer dat de Grieken de kluit belazeren. Ten tijde van de toetreding tot de euro werden de cijfers al gemanipuleerd. Iedereen was daarvan op de hoogte, maar de Grieken móesten erbij van Frankrijk en Italië. Met handgeschreven data (die nooit gecontroleerd konden worden) werden de Grieken de eurozone ingerommeld. En nog in 2010 werd Griekenland door de Europese Commissie veroordeeld voor de jarenlange vervalsing van economische cijfers. Ook de politici kregen toen een veeg uit de pan, want zij belemmerden het verzamelen van informatie waaruit accurate statistieken konden worden opgemaakt. Inmiddels werkt diezelfde Commissie dus gewoon mee aan dit eurobedrog.

Lees verder op de Dagelijkse Standaard