Oekraïense corruptie is erger dan in Oeganda, Nicaragua en Nigeria

United States Vice President Joe Biden has never been one to hold his tongue. He certainly didn’t in his recent trip to Kiev. In a speech before Ukraine’s Parliament, Biden told legislators that corruption was eating Ukraine “like a cancer,” and warned Ukrainian President Petro Poroshenko that Ukraine had “one more chance” to confront corruption before the United States cuts off aid.

Biden’s language was undiplomatic, but he’s right: Ukraine needs radical reforms to root out graft. After 18 months in power, Poroshenko still refuses to decisively confront corruption. It’s time for Poroshenko to either step up his fight against corruption — or step down if he won’t.

When it comes to Ukrainian corruption, the numbers speak for themselves. Over $12 billion per year disappears from the Ukrainian budget, according to an adviser to Ukraine’s National Anti-Corruption Bureau. And in its most recent review of global graft, anti-corruption watchdog Transparency International ranked Ukraine 142 out of 174 countries on its Corruption Perceptions Index — below countries such as Uganda, Nicaragua and Nigeria. Ordinary Ukrainians also endure paying petty bribes in all areas of life. From vehicle registration, to getting their children into kindergarten, to obtaining needed medicine, everything connected to government has a price.

The worst corruption occurs at the nexus between business oligarchs and government officials. A small number of oligarchs control 70 percent of Ukraine’s economy, and over the years have captured and corrupted Ukraine’s political and judicial institutions. As a result, a “culture of impunity” was created, where politicians, judges, prosecutors and oligarchs collude in a corrupt system where everyone but the average citizen benefits.

While there are numerous examples of high-level corruption in Ukraine, a few stand out for their sheer brazenness. In one case, $1.8 billion of an IMF loan to Ukraine meant to support the banking system instead disappeared into various offshore accounts affiliated with PrivatBank in Ukraine, which is owned by Ihor Kolomoisky — one of Ukraine’s leading oligarchs.

Lees verder op Reuters

Geachte Bert Koenders, spreekt u Petro Porosjenko ook aan op belastingontwijking?

Excellentie, we zijn zo vrij u een open brief te sturen. Leuk hoor, dat de President van Oekraïne naar de polder komt. Hopelijk tast het aangekondigde referendum over het associatieverdrag de sfeer niet aan. Maar misschien is dit toch wel hét moment om het eens over de belastingontwijking in die republiek te hebben. Die loopt namelijk via Nederland. Zelfs Petro Porosjenko is er niet vies van, zo ontdekten we tot onze schrik. Is het geen idee om, voordat we het land bijstaan met onze eigen beperkte middelen, eens te bespreken hoe we de elite van Oekraïne zelf kunnen laten bijdragen? Bij voorkeur de president, die € 700 miljoen waard is en een fiscaal vriendelijke brievenbus in de Bijlmer heeft?

Lees verder op Nine to Five

Hoi Koenders en Ploumen, waarom subsidiëren wij een witwasbank met ontwikkelingshulp?

Als we lang niks van ons laten horen, dan houdt 925.nl vanzelf wel op met bellen, faxen, mailen. Verkeerd gedacht, Bert Koenders en Liliane Ploumen. Wij willen onze €20 miljoen die via ontwikkelingssamenwerking naar een maffiabank is gegireerd weer terug hebben. Of u het even regelt?

De casus in een notendop. Via handige constructies weten grote bedrijven, maar Russen met bontjassen en tatoeages in de nek evenzo, belasting te ontlopen. Het verschijnsel heet ‘base erosion’ en het komt erop neer dat inkomen of vermogen snel wordt weggeboekt naar een ander land, voordat de fiscus erbij kan. Die komt dan geld tekort en gaat het halen bij de sufferds die wel zo lief zijn om netjes te betalen. Laten de OECD en de G20 daar net nu vier mooie filmpjes over online hebben gezet.

Nu kent ook u de kneepjes van het vak. De gele trui onder de belastingontwijkers wordt gedragen door Moldavië, een land waar we zojuist een associatieverdrag mee hebben getekend. In aanloop daar naartoe zijn de grenzen voor witwassers alvast open gezet, nog voordat het verdrag door de Eerste Kamer is geratificeerd. Sterker nog, een bank die volgens Justitie in Londen de spil is in een zeer grote fraudezaak (€ 19 miljard) krijgt alvast Europese noodhulp.

In de video hierboven wordt precies uitgelegd hoe de ‘Russian Laundromate’ in Moldavië werkt.

Lees dit artikel van Arno Wellens verder op 925.nl

In Noordelijk Europa is er evenveel corruptie als in het zuiden, maar dan op een hoger niveau

Het Volkswagen-schandaal werpt een nieuw licht op corruptie in Europa.

De algemene perceptie is dat zuiderse landen corrupter zijn dan de landen in het noorden van Europa. In landen als Italië en Griekenland krijg je niets gedaan zonder smeergeld en andere manieren van beïnvloeding van de politici. Het noorden van Europa daarentegen wordt gekenmerkt door een democratischer en opener politiek systeem dat minder onderhevig is aan de corrupte praktijken die welig tieren in het zuiden.

Die visie dat er een corrupt zuiders Europa is dat contrasteert met de grotere politieke transparantie in het noorden van Europa komt op losse schroeven te staan. Volkswagen blijkt gedurende jaren op frauduleuze wijze de uitstoot van schadelijke stoffen van zijn dieselwagens te hebben verborgen en op die manier de gezondheid van miljoenen mensen in gevaar te hebben gebracht.

Fraude betekent nog geen corruptie. Het blijkt echter dat de Duitse, Franse en Britse regeringen op de hoogte waren van die fraude en niets gedaan hebben. Erger, ze hebben niets willen ondernemen toen de Europese Commissie en ngo’s erop wezen dat de werkelijke uitstoot van schadelijke stoffen vele malen boven de toegelaten normen uitsteeg en dat Volkswagen software gebruikte die tot doel had de werkelijkheid te verbergen.

Paradoxaal genoeg is het een Amerikaanse controle-instantie die de fraude heeft blootgelegd. Zonder de Amerikanen zou Volkswagen, beschermd als het zich voelt door de Duitse en andere regeringen, gewoon doorgegaan zijn met het produceren van wagens die een gevaar betekenen voor de gezondheid van miljoenen mensen.

En nu de fraude het daglicht heeft gezien horen we kreten van verbazing en van verontwaardiging van diezelfde politici die hun beschermende handen boven het hoofd van de automobielbouwer uit Wolfsburg hebben gehouden. En wie weet ook boven het hoofd van andere constructeurs.

Hetzelfde patroon hebben we nog niet zo lang geleden meegemaakt in de financiële sector toen bankiers ongehoorde risico’s namen terwijl de controle-instanties niets ondernamen om dit te stoppen. Na de ineenstorting hoorden we dezelfde verontwaardiging van de mensen die op de hoogte waren en niets ondernamen.

Er is dus corruptie en corruptie. Er is inderdaad heel veel corruptie in een aantal zuiderse landen. Het is een corruptie die in vele lagen van de samenleving is doorgedrongen en die niet alleen de economie ondermijnt maar ook het hele maatschappelijk bestel.

Er is echter een ander soort corruptie. Een corruptie die alleen in de hogere sferen van het maatschappelijk bestel wordt toegelaten. En die corruptie vinden we ook en misschien vooral in het noorden van Europa. Die ontstaat omdat de politiek zich vereenzelvigt met de belangen van een zakenelite die vooral bestaat uit grote ondernemingen. De schadelijke gevolgen van die “corruptie op een hoger niveau” zijn niet minder ingrijpend dan die van de corruptie die we veelal in zuiderse landen terugvinden.

Lees deze column van Paul de Grauwe verder op De Morgen >>>

En terwijl de ‘kwaliteitsmedia’ sliepen, roofde deze Oekraïense crimineel $ 1,8 miljard van ons steungeld

Onze Tinderende regenjas in Brussel waarschuwde ons er eind augustus al voor. De sociaaldemocraten en liberalen in Europa zijn completely distraught door referendum over het associatieverdrag met Oekraïne. Daarom hebben ze een drietrapsstrategie bedacht. In de eerste drie weken van de campagne wordt deze genegeerd, in de hoop dat het op een mislukking uitdraait. Als een succes vervolgens tot de mogelijkheden hoort, wordt er een tegencampagne gevoerd die vooral over het gebruik van het middel ‘referendum’ gaat. Zo wordt het in de ‘kwaliteitsmedia’ afgeschilderd als een ‘haatgevend referendum’. Nu de benodigde handtekeningen binnen zijn zal er een campagne worden gestart die wel over Oekraïne en de voordelen van een handelsverdrag gaat. Weten we allemaal gewoon. Tip voor Brusselse ‘betrokken’ politici: zorg dat uw medewerkers hun laptop dichtklappen en geen vertrouwelijke informatie laten rondslingeren als ze op date gaan. Komt gegarandeerd bij de verkeerde mensen terecht.

Interessant genoeg heeft iedereen het nu over de verpakking in plaats van de inhoud. We vergeten dus te kijken wat er eigenlijk precies in Oekraïne, Moldavië en in mindere mate Georgië gaande is. Deze cartoon in De Volkskrant [hierboven] spreekt boekdelen. Nog mooier is het interview dat ondergetekende met het NRC mocht hebben. Daarbij gaat het om dit filmpje.

Na twee minuten en vijftig seconden wordt er gesteld dat deze landen bakken met belastinggeld van onder andere Nederland zullen krijgen om ‘maffiabanken overeind te houden’, zodra het verdrag op 1 januari 2016 in werking zal treden. Het NRC kent de factcheck-rubriek waarbij een journalist een bewering aan een onderzoek onderwerpt en aan een waardeoordeel onderwerpt. Niet waar, aldus de schrijver van de krant met ‘de beste journalisten van Nederland’.

Helaas. Gaat dat even tegenvallen.

Lees dit artikel van Arno Wellens verder op 925.nl >>>

Waarom heeft de president van Oekraïne een fiscaal-vriendelijke brievenbus in de Bijlmer?

Deel 3 in een serie. Hier vindt u deel 1 en deel 2.

De president, dat is dezelfde Petro Poroshenko die bij ondertekening van het associatieverdrag nog fijntjes liet doorschemeren dat zijn land wel bij de EU komt.

Sinds 12 december 2014 is dit staatshoofd zo vriendelijk om een buitenlandse brievenbus te openen voor eigen zakelijke activiteiten. Niet erg aardig. Immers, belastingontwijking is juist een van de oorzaken van de financiële ineenstorting van zijn fragiele republiek. De passages over Europese steun bij het oplossen van corruptie staan in artikelen 22 en 338 van het associatieverdrag. Alleen lezen we hier geen enkele praktische toezegging; er wordt enkel melding gemaakt van ‘uitwisseling van methoden’. Het valt te betwijfelen of de gemiddelde corrupte ambtenaar hier echt wakker van zal liggen. Het risico bestaat dat we in de Kroatische val trappen.

Met dat land hebben we tien jaar geleden een soortgelijk associatieverdrag ondertekend. Ook toen zou het enkel om ‘samenwerking’ gaan. Maar uiteindelijk heeft het land wel degelijk een volledig lidmaatschap aangeboden gekregen en voor het einde van het decennium zal het de euro ingevoerd hebben. Saillant dat de premier met wie we dat verdrag hebben ondertekend, Ivo Sanader, zelf vreselijk corrupt bleek te zijn. Hij nam smeergeld aan van zijn eigen banken. Toen dat ontdekt werd nam hij de benen maar helaas voor hem werd hij in Oostenrijk van de weg geplukt.

Vervelend genoeg was het proces van toetreding tot de unie al onomkeerbaar ingezet, anders hadden we er wellicht nog eens beter over nagedacht. Bij Oekraïne dreigt hetzelfde gevaar. Want de president die het buitenland om financiële bijstand vraagt, heeft er geen enkele moeite mee om zelf belasting te ontwijken, nota bene via datzelfde grondgebied (Nederland). Overigens gebruikt hij dezelfde fiscale route als de Moldavische Maffiabankier die Guy Verhofstadt spekt uit onze eerdere serie.

Lees dit artikel van Arno Wellens verder op 925 >>>

Deze Oekraïense oligarch rommelt zijn land de EU in (1)

Wie zegt dat het associatieverdrag met Oekraïne de eerste stap is op weg naar een volledig lidmaatschap van de EU, wordt voor gek verklaard. Opvallend genoeg is dat lidmaatschap wel degelijk het einddoel van de meeste prominente lokale politici en zakenmensen, dus wellicht is die gedachte zo gek nog niet.

Maar wat valt er voor ons eigenlijk te halen in dat land? Gaan we ze komkommers verkopen, net als in Griekenland? Nee. In het oosten van het land liggen zieke hoeveelheden schaliegas, waar menig Westers oliebedrijf zijn gretige ogen op heeft laten vallen. Een Cypriotische ondernemer lijkt er echter met de hoofdprijs vandoor te gaan. Als we zijn verhaal volgen, wordt meteen duidelijk wat hier nu eigenlijk echt aan de knikker is.

De MinBuZa van het desbetreffende land liet zich er nog wel zo uitgesproken over uit. Het verdrag met de EU gaat over ‘gedeelde waarden’, niet weinig nobele lokale belangen. Dat mogen we in twijfel trekken. En een Hans van Baalen, liberaal vertegenwoordiger in het Europees parlement was ook duidelijk: er is op korte termijn geen sprake van toetreding van Oekraïne tot de EU, daar is het associatieverdrag niet voor bedoeld.

Toch is een bedrijf als Burisma uit Cyprus een andere mening toegedaan. De directie van deze olieclub zegt helder dat de bedoelingen van Kiev duidelijk zijn, namelijk dat het land wél toetreedt.

Lees dit artikel van Arno Wellens verder op 925 >>>

Moldavië is failliet, ondanks Nederlandse ontwikkelingshulp voor witwassende maffiabank

De Tweede Kamer heeft jl. juni haar zegen gegeven aan het associatieverdrag van de EU met Moldavië.

Moldavië zit nog maar net bij de EU (de facto, niet de jure) of het is al failliet. Dat gaat ons weer geld kosten. En via het FMO heeft Nederland al € 100 miljoen gedoneerd aan maffiabank Moldinconbank. Waarom doen we dat eigenlijk?

Bij elk topic over dit land is het verstandig om er een kaartje bij te plaatsen. Bij deze. Moldavië is het armste land van Europa, heeft drie miljoen inwoners waarvan de Russische minderheid zich wil afsplitsen en heeft een afschuwelijk criminaliteitsprobleem. Het bankwezen is compleet corrupt en dient als doorvoerhaven van grote sommen Russisch zwart geld. Het land zelf produceert synthetische drugs, het is eigenlijk het XTC-lab van het oostblok. Hiermee wordt naar schatting minstens € 200 miljoen per jaar verdiend. De grootste inkomstenbron is gedwongen prostitutie. Volgens experts zijn er tussen 1995 en 2008 niet minder dan 400.000 vrouwen en meisjes, sommigen pas twaalf jaar, gekidnapt en tot prostitutie gedwongen. Op dit moment ligt dat aantal waarschijnlijk op 25.000 per jaar.

De gelden uit de criminaliteit worden via onder andere Nederland witgewassen. Dat gaat zo. Een Moldavische crimineel verdient geld met hosselen, waardoor hij met grote bergen contanten zit. Als gangster stuur je immers geen facuurtje met BTW, maar reken je contant af. Na een tijdje begint zijn meterkast uit te puilen met volgepropte vuilniszakken en is hij bang zelf beroofd te worden. Daarom brengt hij zijn geld naar een maffiabank, bijvoorbeeld Moldinconbank. Die is al eens veroordeeld voor witwassen, zie de uitspraak hieronder, maar gaat daar voorlopig mee door. Omdat de directie iets met het klimaat wil doen geeft Nederland overigens € 100 miljoen subsidie, daarover straks meer.

Lees dit artikel van Arno Wellens verder op 925 >>>