Laat noch Poetin noch VS onze stem bepalen

Het verdrag met Oekraïne is vooral goed voor de VS. Stem dus tegen.

Het is gênant, maar de voorstanders van het associatieverdrag met Oekraïne hebben niet slechts een zwak, maar zelfs helemaal geen verhaal. Vandaar dat de voorstanders zich al vanaf het begin van de campagne gedwongen zagen om op de proppen te komen met een enge boeman, die Poetin heet. Een stem voor het verdrag is een stem voor Poetin, wordt beweerd.

Oké. Maar het bestrijden van IS, een grote vijand van Poetin, is ook in zijn voordeel, gaan we daar dus mee stoppen? En Poetin houdt van judo, misschien moeten we de judoverenigingen in ons land verbieden? We willen immers toch Poetin niet in de kaart spelen? Moeten we, bij het afsluiten van verdragen, ons laten leiden, zoals de voorstanders bepleiten, door wat Poetin daar wel of niet van zou kunnen vinden, gesteld dat we dat al kunnen weten? Nee natuurlijk! We laten onze oren juist naar Poetin hangen als we het wel of niet tekenen van een verdrag met een ander land afhankelijk maken van wat Poetin hier wel of niet over zou denken. Het is een teken van zwakte en niet van kracht ons door anderen te laten dicteren waar we al dan niet mee moeten instemmen.

Het feit dat Rusland niet blij is met dit associatieverdrag betekent niet automatisch dat wij er wel blij mee moeten zijn. Net zoals het feit dat Rusland nu in Syrië vecht tegen IS niet betekent dat we IS automatisch tot onze bondgenoot moeten verklaren. Bovendien, het voortbestaan van dit associatieverdrag betekent een bevestiging en verharding van de huidige tweedeling in Oekraïne en deze tweedeling heeft het voor Rusland mogelijk gemaakt grote delen van Oekraïne onder haar gezag te plaatsen. En zo spelen dus juist de ‘nuttige idioten’ die voor dit associatieverdrag pleiten zonder het te weten Poetin in de kaart.

Trouwens, het simplistische zwartwit schema ‘EU goed, Rusland slecht’ (het lijkt wel een B-film) is kinderlijk en niet serieus te nemen. Op zijn minst zijn er geen ‘good guys’ en ‘bad guys’ in deze burgeroorlog aan te wijzen en zijn Rusland en EU even schuldig aan het uitbreken ervan.

Hoewel, als er dan toch per se een ‘schuldige’ moet worden aangewezen dan moeten we erkennen dat de Russische steun aan de rebellen in de Donbass-regio pas werd gegeven nadat de EU een deel van de bevolking had opgehitst en aangezet tot het plegen van een gewelddadige coup tegen een democratisch gekozen – zij het volstrekt corrupte – regering. Dat de EU, net als de VS, overal ter wereld maar zou moeten interveniëren om ‘verlichting en democratie’ te brengen (of gewoon om ordinaire geopolitieke redenen?), is een onder eurofielen welig tierend, hardnekkig en nauwelijks uit te roeien geloof.

Ten slotte, het intrekken van het verdrag zou niet alleen voor onszelf het beste zijn, maar ook voor Oekraïne. Dat Rusland hier ook blij mee zal zijn is alleen maar mooi meegenomen, want er is niets op tegen om vriendelijke relaties met Rusland te onderhouden.

Waarom zouden we Rusland ontzeggen, wat we wel doen met een land als Saoedi-Arabië, dat begin dit jaar tientallen gevangenen heeft onthoofd en waar vrouwen tweederangs burgers zijn en niet mogen stemmen?

Met dit referendum heeft Nederland nu een unieke kans om tegen dit associatieverdrag te stemmen en zo te voorkomen dat de spanningen in het oosten van Europa verder oplopen.

Laten we ‘nee’ zeggen tegen een door de Amerikanen gepropageerd, neoconservatief en agressief beleid, waarbij de confrontatie met Rusland wordt gezocht ten koste van de stabiliteit op ons continent.

Dit artikel werd gepubliceerd in Trouw op 5 april 2016

Het verschil tussen een handelsverdrag en een associatieverdrag

Links het handelsverdrag met Marokko, rechts het associatieverdrag met Oekraïne.

Gaat het nu om een handelsverdrag of niet? Wat is het verschil? Willen alle mensen in Oekraïne dit verdrag. En wat speelt er nog meer mee? Wordt Oekraïne lid van de Europese Unie? Hoe is het met de corruptie. Moeten we niet solidair zijn met Oekraïne en de mensen helpen? Spelen we Putin ‘in de kaart’ met Nee zeggen tegen dit associatieverdrag?

Harry van Bommel legt het uit

Regering speelt vals om ja-stem referendum af te dwingen

Om het heilige ‘Europese project’ te beschermen, ondermijnt de regering het democratisch proces.

De campagne is nu vol op stoom. Wij, het Burgercomité-EU, en anderen uit het ’tegenkamp’ hebben nauwkeurig en specifiek aangegeven – vaak met de artikelnummers van het verdrag erbij – wat er volgens ons allemaal mis is met het verdrag. En dat is veel, zoveel zelfs dat we het in een klein pamflet getiteld En daarom nee hebben gepubliceerd. De voorstanders hebben hier tot nu toe op een paar algemene kreten na – Handelsverdrag! Samenwerking! Veiligheid! – niets tegen in gebracht. De vraag is natuurlijk of een associatieverdrag daadwerkelijk de handel, veiligheid en samenwerking bevordert en of het wel te rijmen is met onze democratische waarden, niet alleen die van ons land, maar ook die van Oekraïne.

Wel heeft de regering intussen het democratisch proces zelf ondermijnd. Dat baart ons enorm zorgen. Als je het spel niet eerlijk kunt winnen behoor je niet te gaan valsspelen. Zeker niet als regering en zeker niet met zoiets belangrijks als onze democratie. Toch zagen we dit de afgelopen maanden keer op keer gebeuren.

Het eerste voorbeeld is het stemlokalenschandaal. Sommige gemeenten hebben het aantal stemlokalen met meer dan 70 procent gereduceerd terwijl dit nota bene het eerste referendum is waarvoor een opkomstdrempel geldt. Daarmee beïnvloedt de overheid dus niet alleen de opkomst, maar ook de uitslag. De gemeente Son en Breugel is hiervoor door de rechter veroordeeld, maar het is natuurlijk bizar dat wij, het ’tegenkamp’, nu met allerlei rechtszaken ervoor moeten proberen te zorgen dat ook gehandicapten, ouderen, en anderen die wellicht minder mobiel zijn straks zonder onnodige obstakels kunnen gaan stemmen.

Ten tweede begrijpt de regering blijkbaar het verschil tussen de staat en het kabinet niet meer. Het kabinet kan als politieke coalitie campagne voeren, maar de staat als onpartijdige arbiter en vertegenwoordiger van alle Nederlanders, zonder onderscheid, kan dat niet. En toch voert bijvoorbeeld Hans Docter, ambassadeur in Ghana (sic!) en dus rijksambtenaar bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, op verzoek van de regering actief campagne voor het associatieverdrag. Een ambtenaar kan politiek actief zijn, maar alleen als privépersoon en als hij de campagne strikt scheidt van zijn werk. Een ambtenaar die in zijn functie campagne voert, behoort te worden ontslagen in plaats van in opdracht van de regering onwettig te handelen. Het komt er nu dus op neer dat wij via deze ambassadeur niet alleen campagne tegen de regering voeren, maar ook tegen de staat zelf. Dat is een ongehoord feit, dat opnieuw aantoont hoe weinig respect onze overheden nog hebben voor de staatsrechtelijke principes.

Ten derde zijn sommige gemeenten zo onverstandig geweest een folder met ‘informatie’ over het referendum met de stempassen mee te sturen. Deze uitleg lijkt echter als twee druppels water op het regeringsstandpunt, de argumenten van het tegenkamp komen nauwelijks of ernstig verknipt aan bod. Met andere woorden, dit is een verborgen oproep van de gemeenten om ja te stemmen. Wat zou er gebeuren als tijdens Tweede Kamerverkiezingen gemeenten stempassen zouden rondsturen met ‘informatie’ waaruit blijkt dat men maar het beste op de PvdA kan stemmen? Het land zou te klein zijn. Het lijken wel ‘Russische’ toestanden.

Lees verder op de Volkskrant

Pechtold neemt giften aan van grote belanghebbende bij associatieverdrag Oekraïne

Vraag. Wie betaalde de vlucht van D66’ers Alexander Pechtold en Kees Verhoeven, vorige maand, naar Oekraïne? Ondernemer Frans Lavooij, we zien hem ook op foto’s van het tripje terugkeren. Het is het heerschap hier rechts bij de herdenking op het Maidan-plein.

In een reeks verslagen wordt ons verteld hoe belangrijk het is dat we het verdrag tekenen. Het zou goed zijn voor Nederland, omdat we kunnen handelen, en voor Oekraïne, omdat we kunnen… handelen? Zoals we eerder schreven zijn de economische voordelen compleet gefingeerd, dus burgers worden met niet-bestaande cijfers doodgegooid. Schrijver Ton F. van Dijk ontdekte dat het de genoemde Rotterdamse ondernemer Frans Lavooij is die Pechtold en Verhoeven naar Oekraïne vloog, alles voor het algemeen belang.

Wat D66 er niet bij vermeldt is dat de zakenman gedeeltelijk eigenaar is van de koffiefabriek. Die verkeert in zwaar weer, omdat het associatieverdrag een boycot door Rusland tot gevolg had. Daarom moet verdwenen export naar Rusland worden opgevangen door de EU en precies dat is waar het associatieverdrag over gaat.

Lees dit artikel van Arno Wellens verder op 925.nl

NOS: ‘Akkoord Oekraine slecht voor Oekraine’

Zo blijven er wel erg weinig argumenten over om te stemmen ‘voor’ het associatieverdrag tussen de EU en de Oekraïne. Het zogenaamde handelsakkoord (dixit Rutte) -dat ook een militaire en een politieke component bevat- blijkt dus heel slecht te zijn voor de economie van Oekraïne.

Een paar grote bedrijven zullen profiteren, hoogopgeleide Oekraïnoïden zullen naar het beter betalende deel van de EU migreren en wat er overblijft is een slavenstaat dat grondstoffen en goedkope arbeid dient te leveren. Veel Oekraïense bedrijven zullen failliet gaan.

Dit hebben wij niet uitgerekend, maar een kenniscentrum in Kiev op verzoek van denktank Transnational Institute in Amsterdam. Die groep is uiteraard volledig door de journalisten van de NOS gescand op authenticiteit en geloofwaardigheid, anders zouden ze zo’n artikel niet plaatsen.

Meest wrede bijkomstigheid? De Oekraïne als goedkoop productieplatform voor de EU levert het land veel minder op dan de oorspronkelijke handel met Rusland, die inmiddels mede dankzij Hans We Have Won van Baalen en het conflict tussen de twee landen gekrompen is.

Als we complottheoristen zouden zijn, zouden we zeggen dat een aantal EUligarchen ernstig misbruik maken van de mistige pseudo-democratische processen in Brussel om van de Oekraïne een Europese slavenstaat te maken. Maar we zijn geen complottheoristen, we zijn simpelweg voorvechters voor meer democratie in de EU en we zijn blij dat dit referendum interessante zoeklichten werpt op bepaalde manieren van denken&doen in Den Haag en de EU.

Lees verder op GeenStijl

Associatieverdrag slecht voor stabiliteit

Het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne is een mijlpaal in de Nederlandse, maar ook in de Europese geschiedenis. Eindelijk mogen burgers in Nederland zich eens uitspreken over de toetreding van een nieuw EU-lid. O nee, dit klopt niet!

Vrijwel iedere Nederlandse politicus zegt herhaaldelijk dat dit slechts een simpel associatieverdrag is dat uitsluitend te maken heeft met de wederzijdse handel tussen de EU en Oekraïne. Het is zeker geen pre-toetredingsverdrag! En er zijn ook nog wat andere nobele punten, zoals de corruptie in dat land helpen bestrijden, de rechten van minderheden beschermen en het vestigen van een democratischer bestuur.

Het klinkt prachtig, hoewel de vraag is of de huidige regering van oligarchen hier wel zoveel oren naar heeft. Recentelijk moest een Oekraïense bestrijder van corruptie wegens tegenwerking binnen de regering zijn werk staken. Nee, de interesse van de Oekraïense regering ligt meer bij vrijhandel en om via corruptie (nog) meer geld te verdienen aan nieuwe investeerders. Zoals het Amerikaanse bedrijf Monsanto, dat grote gedeelten van het landbouwareaal van Oekraïne (ooit de graanschuur van Rusland) wil gaan gebruiken voor het verbouwen van genetisch gemanipuleerde gewassen. De werkelijke motieven van de EU zelf liggen ook anders.

Zo staat in het verdrag dat het doel is ‘om de voorwaarden te scheppen voor versterkte economische en handelsrelaties in het licht van de geleidelijke integratie van Oekraïne in de interne markt van de EU’. Reeds in 2003 hebben de EU-leiders al een EU-lidmaatschap beloofd aan Oekraïne. In februari 2014 en bij ondertekening van het associatieverdrag in juni 2014 gaf
EU-president Herman van Rompuy steeds aan, dat het uiteindelijke doel was dat Oekraïne een deel zou worden van de EU. En president Porosjenko van Oekraïne gaf aan dat hij in 2020 klaar denkt te zijn voor toetreding.

Blijft de vraag waarom de politiek dit wil en wat de gevolgen zijn? Het eerste punt is van geopolitieke aard: EU en VS streven er naar om na de val van het IJzeren Gordijn zo veel mogelijk landen binnen de westerse invloedssfeer te hebben. Dit is reeds met vele voormalige communistische landen gelukt, mede door de zwakke positie van Rusland onder Gorbatsjov en Jeltsin. Een krachtig leider als Poetin verzet zich echter tegen verder opdringen van de NAVO. Dat heeft reeds geleid tot een herleving van de Koude Oorlog én een burgeroorlog met vele doden in de Oekraïne zelf. Net als Syrië is Oekraïne het slachtoffer van dit geopolitieke spel van EU, VS én Rusland, met als gevolg de huidige politieke destabilisatie in vele landen. Uiteindelijk zullen wij echter met Rusland weer on speaking terms moeten komen in het belang van de vrede. Het associatieverdrag werkt hier contraproductief.

De economische situatie in Oekraïne is rampzalig. Het IMF heeft reeds een lening van 14,7 miljard euro aan Oekraïne verstrekt. De expansiedrang van de EU-bureaucraten is misschien goed voor de grote internationale concerns, doch niet voor de EU-burger en gaat
veel geld kosten. Een neutraal Oekraïne lijkt in vele opzichten voor EU, VS, Rusland, maar vooral voor Oekraïne zelf uiteindelijk de beste optie, maar dan moet het associatieverdrag van tafel en de situatie in dat land moet zo snel mogelijk gestabiliseerd worden.
Niemand is gebaat bij nog meer doden, economische malaise en een verhoogde oorlogsdreiging! Ons advies bij het referendum van 6 april? Stem nee!

Nick Abrahamsen is fysicus, Jacques Arntz is monetair econoom

Dit artikel verscheen in De Limburger op 31 maart 2016

Burger geeft advies aan burgemeester van Hendrik-Ido-Ambacht

Het verdrag is vooral in het voordeel van een bedrijf als Monsanto dat zijn slag slaat in het corrupte Oekraïne.

Burgemeester Jan Heijkoop van de Zuid-Hollandse gemeente Hendrik-Ido-Ambacht geeft zijn onwetende jonge onderdanen het advies om voor het associatieverdrag van de Europese Unie met Oekraïne te stemmen (ED 22 maart). Het is nog maar de vraag of de 18-plus onderdanen zo onwetend zijn.

Ik denk zelfs dat zij met behulp van de binnenzakapparatuur de hele wereld in de pocket hebben. De onwetendheid moeten we in deze bij de burgemeester zoeken.

Het is overigens niet vreemd dat een belangrijk deel van onze bestuurders vóór is. Een gratis reisje in een privéjet is vaak al voldoende om hen te overtuigen van het vele goeds wat ons te wachten staat als we vóór stemmen.

Met vóór stimuleren we de economie aldaar en gaan de slagbomen aan de grens open. Een groot voordeel? Voor wie? Juist, voor de bedrijven die zich een privéjet kunnen veroorloven.

Zo’n bedrijf is bijvoorbeeld Monsanto, bekend van het omstreden bestrijdingsmiddel Roundup/ glyfosaat. Echt omstreden is het ook weer niet, omdat bij gebruik de helft van het bodemleven dood gaat. Monsanto heeft ook het patent op gemodificeerde sojaplanten. In die combinatie heeft de onderneming Zuid-Amerika ontdaan van het tropisch regenwoud en verruild voor sojaplanten.

Daar is de rek er uit en nu is Monsanto al weer jaren bezig om zijn slag te slaan in het corrupte Oekraïne. Vele tienduizenden hectaren grond hebben ze al verworven. Ook in Oekraïne is al enorm veel bosgebied gekapt – in tien jaar tijd al meer dan een derde van het totaal aan bos van het land. Het illegaal gekapte hout vindt zijn weg naar de Europese houthandel, onderweg krijgt het een FSC-keurstempel en klaar is Kees. De Nederlandse regering verstrekt subsidie voor houtkachels om het illegaal geoogste hout op te stoken, legaal geoogst hout is maar amper toereikend voor de reguliere doelen als meubels, bouwmateriaal en dergelijke.

Advies voor de burgemeester derhalve: kijk eens over de grens en google eens naar bijvoorbeeld Die Holzlüge.

Henk Heesakkers
Beek en Donk

Bron: ED

Burger windt zich op over eenzijdige berichtgeving in ED

Of in de media en politiek nu sprake is van een innige perverse omhelzing, een homogene soort of ghettovorming, goed voor de democratie is het allerminst.

De afgelopen dagen heb ik in het ED meerdere artikelen gelezen over het associatieverdrag met Oekraïne. Opvallend in deze artikelen is dat ze allemaal pleiten vóór het verdrag en daarmee heeft het ED zich in mijn ogen – bewust? – gedefinieerd als boodschapper van de ja-stemmers.

Wat erg opvalt in de artikelen is dat ze volledig voorbij gaan aan de terechte grote bezwaren van de nee-stemmers, want over de redenen voor die bezwaren wordt met geen woord gerept. Zo vinden de economen Fred Pallada en Rob Rühl (ED Opinie 17 maart) dat GeenPeil vooral protesteert tegen Brussel. En ja, dat is zo. GeenPeil neemt duidelijk stelling tegen de ongebreidelde en gevaarlijke uitbreidingsdrang van Brussel, want dat is waar dit verdrag op termijn onherroepelijk toe gaat leiden.

Premier Mark Rutte, die eerder al diverse door hem met stelligheid gedane verkiezingsbeloften heeft moeten breken, beweert nu net zo stellig dat Oekraïne geen lid zal worden van de EU. Maar Herman van Rompuy zei jaren geleden al dat Oekraïne op termijn zal toetreden.

Volgens Pallada en Rühl zal een ‘nee’ tegen het verdrag verwarring wekken in binnen- en buitenland. Verder stellen ze dat het associatieverdrag Oekraïne gunstige economische perspectieven zal bieden. Dat kan best zo zijn, maar nergens lees ik in hun artikel ook maar één letter over politieke én militaire integratie van Oekraïne, hoewel dat – meerdere keren zelfs – in het verdrag letterlijk wordt benoemd. En laat dat nou net dé reden zijn waarom veel mensen tegen het verdrag zijn. Een verdrag dat aan de burgers wordt verkocht als een handelsverdrag, maar dat véél meer is dan alleen dat.

In een ander artikel – van de hand van verslaggever Bob van Huët (ED 16 maart) – wordt de Amerikaanse geostrateeg en schrijver Robert Kaplan aangehaald die het heeft over een tweede Koude Oorlog. De schuld daarvoor zou volgens Kaplan de Russische president bij Vladimir Poetin zou liggen. Een nee-stem zou volgens Kaplan de Russen in de kaart spelen. Laat ik voorop stellen dat ik geen fan ben van Poetin en zijn kliek, maar laten we wel even eerlijk blijven. Waarom speelt Poetin het spel zoals hij het speelt? Gewoon omdat het Westen alle in 1990 gemaakte afspraken over gebiedsuitbreiding met voeten treedt, telkens opnieuw. Is het dan gek dat Poetin zich verweert? Niet Poetin drijft een wig tussen Oekraïne en het Westen, zoals Van Huët schrijft, nee het Westen drijft Rusland steeds verder in het nauw!

En dan het artikel van de hand van Hanneke Keultjes en Hans van Soest (ED 19 maart). Zij hebben een andere voorstander van het verdrag, minister Bert Koenders van Buitenlandse Zaken, geïnterviewd, maar ze hebben geen enkele vraag gesteld over het feit dat het verdrag letterlijk spreekt over militaire samenwerking. Wat moet militaire samenwerking in een handelsverdrag? Nee, daar mag niet naar gevraagd worden, want dan valt het ja-kamp door de mand. Jammer, een gemiste kans maar misschien hebben ze het verdrag niet eens gelezen.

Ik hoop van harte dat de Nederlandse burgers op tijd in de gaten krijgen dat ze zand in de ogen wordt gestrooid, want dit verdrag gaat véél verder dan alleen maar het bevorderen van wederzijdse handel. Het verdrag gaat wel degelijk óók over politieke en militaire samenwerking en over toekomstige toetreding tot de EU. Formeel treedt Oekraïne met dit verdrag (nog) niet toe tot de EU, maar praktisch hoort het land, dat met Rusland in oorlog is, er straks helemaal bij.

Ik heb niets tegen een goede handelsrelatie met Oekraïne maar de eurofiele politici in Den Haag en Brussel gaat niets te ver in hun uitbreidingsdrang. De doden van vlucht MH17 zijn de eerste onschuldige slachtoffers van hun roekeloze machtsspel.

M. van den Heuvel
Hapert

Bron: Eindhovens Dagblad