Merkel zet de EU zelf bij de vuilnis

“Power is only what you allow it to be”. De macht van de ander reikt tot waar je dat toestaat. Het is – samengevat door journalist Christopher Hitchens – George Orwell’s definitie van macht. Het mooie van deze omschrijving vind ik dat Orwell de verantwoordelijkheid voor de intimidatie legt bij de geïntimideerde. We worden zelf schuldig aan de macht die een ander over ons heeft.

De Duitse cabaretier Jan Böhmermann hangt een proces en mogelijk een gevangenisstraf boven het hoofd, hij is zijn tv-programma kwijt en de politie bewaakt zijn huis in Keulen. Böhmermann heeft een buitenlandse dictator beledigd, die in eigen land gevangenissen vult met critici en die ambitie nu lijkt uit te breiden naar Europa. De dictator eist vervolging in Duitsland en daar is de regering van de cabaretier zo van geschrokken, dat vervolging nu serieus wordt onderzocht.

Pats! Drie-nul voor de dictator. Duits openbaar ministerie aan het werk gezet, cabaretier van de buis en opgesloten in zijn huis. Sinds wanneer initieert een buitenlands staatshoofd vervolging in een land waar ie niks over te zeggen heeft? Sinds de Turkse president Erdogan iets te zeggen heeft over Duitsland.

Lees deze column van Roderick Veelo verder op RTL

Zomersprookje

Van tolerant Duitsland via vluchtelingenstromen naar een prerevolutionaire situatie.

Het Duitse ‘zomersprookje’ duurde precies een zomer lang. Het land verkeerde de afgelopen weken in een roes: alle media – werkelijk nagenoeg zonder uitzondering – de politiek, de kerken, Duitse burgers, iedereen prees elkaar wegens de ruimhartige manier waarop de Bondsrepubliek zich openstelde voor vreemdelingen.

Het was een bijna religieuze ervaring, dit feest van de ‘Gesinnungsethiker’, van de mensen die liever het moreel goede nastreven, dan datgene wat mogelijk en noodzakelijk is. Tienduizenden vluchtelingen uit Syrië, Afghanistan, Irak, Eritrea, van de Balkan en van elders werden op treinstations door grote groepen mensen, jong en oud, onthaald met speelgoed, ballonnen en snoep, gejubel en gezang. Tot de dijken doorbraken, toen zo’n 20.000 asielzoekers in één weekend München overspoelden en de Bondsregering besloot om in deze noodsituatie weer grenscontroles in te voeren – tegen de geest van het verdrag van Schengen.

Ik reisde de afgelopen weken door Duitsland, dat zo in de ban was van zijn ‘Willkommenskultur’. Ik bezocht asielzoekerscentra in Berlijn, Dresden en Freital en ik was in Saalfeld, in de deelstaat Thüringen, toen daar een trein vol asielzoekers, die eerst in Hongarije waren vast komen te zitten, arriveerde.

Ik sprak met vluchtelingen, met vrijwilligers, politici, professionele hulpverleners, Duitse en buitenlandse collega’s en met een groot aantal ‘gewone’ burgers, mensen die niet zelden verwezen naar dat andere ‘Sommermärchen’, de vrolijke zomer van 2006 toen in Duitsland het WK Voetbal werd gespeeld. Ook toen voelden de Duitsers zich erg goed over zichzelf en ook toen hielden zij zich erg bezig met de vraag hoe het buitenland over hen dacht. Alleen de aanleiding – een voetbaltoernooi in eigen land – was destijds wel wat frivoler dan nu.

De huidige exodus uit het Midden-Oosten, Centraal-Azië en Afrika zal immers ingrijpende gevolgen hebben voor Duitsland en Europa. Het duurde lang voordat dit besef ook tot Duitsland en de Duitsers doordrong.

Lees deze long read van Wierd Duk verder op The Post Online >>>

Erop of eronder voor Merkel

Am Sonntag geht es um die Zukunft der Europäischen Union – und um die der Kanzlerin. Drückt sie ein neues Hilfsprogramm durch den Bundestag? Oder bricht sie mit Frankreich?

Wenn Angela Merkel an diesem Sonntag nach Brüssel kommt, steht sie vor der schwersten Entscheidung in zehn Jahren Kanzlerschaft. Entweder stimmt sie einem dritten Hilfsprogramm für Griechenland zu. Dann müsste sie in der Unionsfraktion für eine Mehrheit kämpfen, um mindestens 74 Milliarden frische Euro nach Griechenland zu schicken. Oder Merkel leitet einen Grexit ein, der Deutschland ebenfalls teuer zu stehen käme und viele politische Unwägbarkeiten mit sich brächte. Auf dem Spiel stehen: ihr Ansehen als Europas heimliche Regierungschefin, das Verhältnis zu Frankreich und sogar ihre Kanzlerschaft, wenn sie nicht genügend Abgeordnete hinter sich bringt. Es gibt jetzt nichts mehr zu gewinnen. Die Frage ist nur, bei welcher Option die Kanzlerin am wenigsten verliert. So laufen fünf Monate des Ringens um und mit Griechenland auf ein dramatisches Finale zu.

Goede reconstructie met veel details op de Frankfurter Allgemeine

Wrevel in CDU groeit wegens pro-Griekse houding Merkel

Binnen het CDU van bondskanselier Angela Merkel groeit de kritiek op haar streven Griekenland binnen de eurozone te houden. Dat zou Merkel in haar rol als ‘Redster van de euro’ op den duur een geloofwaardigheidsprobleem kunnen opleveren.

‘De regeringen in Europa moeten het onder ogen zien: het experiment met de hervormingsgezinde Grieken is mislukt en moet worden beëindigd.’ Dat schreef CDU-parlementariër Christian Freiherr von Stetten deze week in een stellingname waar journalisten van Der Spiegel beslag op legden.

Niet dat Von Stetten de eerste is; al sinds het prille begin van de Griekse reddingsacties in 2010 zijn er sceptici in het christen-democratische kamp. Hun voorman was lange tijd Peter Gauweiler, voormalig vicevoorzitter van de Beierse zusterpartij CSU. Eind maart legde hij uit onvrede met de Griekenlandpolitiek al zijn partijfuncties neer.

Als de Bondsdag over Griekenland debatteerde, stond Gauweiler samen met Wolfgang Bosbach en Klaus-Peter Wilsch altijd garant voor een gefrustreerd pleidooi voor Griekse uittreding. Nu breidt het gemor zich uit, vooral in de economische contreien van de partij. Von Stetten is voorzitter van de Middenstandskring, een verbond binnen de partij die opkomt voor de belangen van het Duitse midden- en kleinbedrijf. Van die kring zijn 181 van de 311 CDU-parlementariërs lid, dus de verklaring van Von Stetten is vermoedelijk niet aan dovemansoren gericht.

Von Stetten wil Griekenland niet aan zijn lot overlaten, schrijft hij volgens Der Spiegel, maar binnen de eurozone heeft het land geen toekomst meer. Als mogelijk alternatief voor uittreding noemt hij het invoeren van een tweede Europese munt.

Ook Carsten Linnemann, voorzitter van de Middenstands- en economievereniging van het CDU gelooft niet dat Europa en Griekenland iets opschieten met ‘weer een noodpakket waarover de partijen het om vijf voor twaalf eens zijn geworden’.

Lees verder op de Volkskrant >>>

Duitse regering gelooft dat eurozone een Grexit overleeft

In geval van nood is een ‘Grexit’, de Griekse uittreding uit de eurozone, voor de Duitse regering bespreekbaar. Dat meldt het Duitse weekblad Der Spiegel op basis van anonieme regeringsbronnen.

Het besmettingsgevaar voor andere EU-landen zou zijn geweken nu landen als Portugal en Ierland zijn aangesterkt. Bovendien heeft de eurozone inmiddels het Europese Stabiliteits Mechanisme (ESM), het reddingsfonds van de eurozone en kunnen banken gered worden door de nieuwe bankenunie, zo verklaarde een anonieme bron binnen de Duitse regering aan Der Spiegel.

De regering wil geen reactie geven op de berichtgeving. Een Grexit was voor Berlijn tot nu toe onbespreekbaar. Er was grote vrees voor besmettingsgevaar: als één land de euro uit stapt, kunnen anderen dat ook. Daardoor kan er telkens existentiële paniek in landen uitbreken en een kapitaalvlucht (van spaarders en beleggers) in gang zetten.

In Griekenland worden vervroegde verkiezingen gehouden. Door de Europese miljardenleningen aan het land, en door de nieuwe onrust die Griekenland in de eurozone kan veroorzaken, heeft de hele Europee Unie belang bij de uitslag van de stembusgang. “Nieuwe verkiezingen zullen de akkoorden die wij hebben gesloten met de Griekse regering niet veranderen”, zei de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble in een reactie.

Bron: NRC

Merkel steunt vertrek Groot-Britannië uit EU om migratiebeleid

De Duitse bondskanselier Angela Merkel gaat akkoord met het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie als de Britste premier Cameron blijft aandringen op het aanscherpen van het vrije verkeer van personen binnen de EU.

Dat meldt de BBC zondagavond op basis van het Duitse weekblad Der Spiegel.

Merkel zei tegen Der Spiegel dat ze liever ziet dat Groot-Brittannië uit de Unie vertrekt, dan dat de migratie van laaggeschoolde arbeiders tussen de lidstaten wordt beperkt. David Cameron pleit voor een zogenoemd quotum op laag- of ongeschoolde inwoners uit met name de Oost- en Midden-Europese lidstaten dat zich in andere EU-landen vestigt.

Ook deed hij een voorstel om migranten die geen werk hebben en niet in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien, na drie maanden uit te zetten. Dit is momenteel in strijd met de Europese wetgeving.

Groot-Brittannië worstelt al langer met haar lidmaatschap van de EU. In 2017 spreekt de Britse bevolking zich uit over het lidmaatschap in een referendum. Cameron wil voor het zover is heronderhandelen over de positie van zijn land binnen de EU. Het migratiebeleid is hierbij een van de kernpunten.

Het is de eerste keer dat Duitsland zegt zich te zullen neerleggen bij een eventueel vertrek van Groot-Brittannië uit de EU.

Bron: Nu

Geregeld: Merkel fixt EU topbaan voor Juncker

Nou, het is ze gelukt hoor. Angela Merkel, de officieuze bazin van Europa, heeft het drankorgel Jean-Claude Juncker naar voren geschoven als nieuwe voorzitter van de Europese Commissie.

Met deze christendemocratische putsch is Merkel weer een stapje dichterbij de Europese almacht. Heerlijk voorspelbaar weer, hoe die Eurofiele handjeklap achter de schermen werkt. Juncker riep al luidkeels dat hij het wordt, Mutti Merkel regelt het voor ‘m. Waar zo’n drijvend achterkamertje al niet goed voor is. Merkel heeft Juncker doorgedrukt en Merkel komt er mee weg, omdat het Frankrijk van Hollande een zwak bestuurd zwalkzootje is dat niet eens mee mocht op het bootje, de zuidelijke Eurolanden al lang blij mogen zijn dat het noorden ze nog financieel boven water houdt, en een zogenaamd dissident landje als Nederland een grote bek heeft voor de bühne, maar uiteindelijk toch altijd de vaginahandjes vouwt voor Frau Merkel.

Lees verder op GeenStijl

Merkel neemt afstand van Juncker

De Duitse bondskanselier Angela Merkel heeft gisteravond in Brussel afstand genomen van haar eerdere steun voor de Luxemburger Jean-Claude Juncker als toekomstige voorzitter van de Europese Commissie.

Juncker blijft de zogenaamde Spitzenkandidat van haar Europese Volkspartij (EVP), maar zonder absolute meerderheid in het Europees Parlement voor de EVP is er ook unanimiteit vereist in de Europese Raad, zo zei Merkel na afloop van een informeel diner van de EU-regeringsleiders. Die unanimiteit is er op dit moment niet.

De bijeenkomst diende als aftrap voor de zoektocht naar een opvolger voor José Manuel Barroso. De voorzitter van de Europese Raad, Herman van Rompuy, kreeg de opdracht om als een soort formateur de politieke ruimte in de hoofdsteden en in het Europees Parlement in kaart te brengen, in samenhang met een strategische agenda voor de EU in de komende vijf jaar. Het Parlement moet de voordracht van de Raad voor een Commissievoorzitter goedkeuren.

Voor Juncker is de nieuwe lijn van Merkel een flinke terugslag. De fracties in het Parlement hadden hem eerder op de dag aangewezen als de man die als vertegenwoordiger van de grootste partij als eerste mag proberen binnen het Parlement een meerderheid voor zijn kandidatuur te zoeken.

Merkel, die als leider van de grootste lidstaat én een nationale coalitie van christen- en sociaaldemocraten een sleutelrol speelt in het proces, legde een direct verband tussen de voordracht voor het voorzitterschap van de Commissie, waarvoor formeel een gekwalificeerde meerderheid van lidstaten volstaat, en andere benoemingen, zoals die van de voorzitter van de Europese Raad. Die vereisen wel unanimiteit. Omdat de EVP in het Europees Parlement alleen in een coalitie met de sociaaldemocraten een meerderheid kan vormen, zal er in het spel om de benoemingen een uitruil moeten plaatsvinden, redeneert Merkel. De facto betekent dit dat de regeringen eenstemmig moeten besluiten over de Commissievoorzitter.

‘We moeten ons aan de tekst van het EU-verdrag houden. Dat gebiedt ons om een voordracht te doen die door een meerderheid in het Parlement kan worden aanvaard. We kunnen niet uit partijpolitieke overwegingen het Verdrag schenden’, aldus de Bondskanselier. Ook over de procedurele stappen in het proces en het politieke werkprogramma besluiten de regeringsleiders unaniem.

De Britse premier David Cameron en de Hongaar Viktor Orban moeten niets van Juncker weten. Een blokkerende minderheid, waartoe in ieder geval Nederland en Italië behoren, verzet zich niet per se tegen Juncker, maar vindt dat het geen automatisme hoeft te zijn dat de Europese leiders de kandidaat van het Parlement overnemen. Merkel sloot de benoeming van Juncker ook niet helemaal uit. Van Rompuy zal hem volgens haar ook bij de onderhandelingen moeten betrekken.

Lees verder op het Financieele Dagblad