Vanuit de diepe schemering van zijn politieke carrière probeerde ‘crimefighter’ Fred Teeven het van de week nog even: hij noemde George Maat, de patholoog-anatoom die manmoedig zijn eigen eerherstel had afgedwongen, een „drammerige, linkse hoogleraar die zijn gelijk wil halen”.
Iemand bij de VVD moet die truc bedacht hebben – wanneer je hopeloos nat dreigt te gaan, ga dan gauw even shoppen bij het populistisch levensgevoel. De publieke opinie is een stier – je hebt alleen een rode lap nodig. Links is erg. Een hoogleraar is een intellectueel, nóg erger. En drammers, daar gruwen wij ontspannen VVD’ers van. Arme Ard van der Steur, achtervolgd door die nasty, verbeten George Maat!
Edith Schippers probeerde het bij de vorige verkiezingen, met haar „krachten” die tegen haar partij zouden samenspannen. Deze week deed Melanie Schultz van Haegen, die de Nederlandse kust onderhands wilde prijsgeven aan de vastgoedsector en bakzeil haalde, alsof de tegenstanders haar plan moedwillig verkeerd hadden begrepen. Nu moest ze haar voorstel intrekken, terwijl ze juist, echt waar, aan de kant van de klagers stond: „Ik hou van de kust zoals die is: mooi en leeg.”
Ooit werkte het. Inmiddels is er maar één kracht die werkelijk tegen de VVD samenspant. Dat is de tijdgeest.