Het is een mooie scene in de documentaire Euromania van Peter Vlemmix. In een gesprek met de Brusselse NOS-correspondent Chris Ostendorf vraagt Vlemmix of de NOS weleens een reportage over lobbyisten heeft gemaakt. Het antwoord is nee, want volgens Ostendorf zijn lobbyisten een heel gewoon onderdeel van de politiek. Bewijst dat antwoord dat de EU-journalistiek van de NOS deugt? Vlemmix suggereert dat Ostendorf te positief is want het lobbycircuit stikt van de misstanden. Is dat verwijt terecht?
Ostendorf zei nog iets interessants tegen Vlemmix: hij wil niet alleen naar de negatieve kanten van de EU kijken. Dat zei hij afgelopen zaterdag ook bij een symposium van D66 over persvrijheid. Ostendorf maakt meerdere opmerkingen waaruit blijkt dat de beeldvorming over de EU volgens hem te negatief is. Zo wuift hij bezwaren over immigratie weg. Burgers hebben volgens Ostendorf een te negatief beeld van de EU. Weer komt de vraag op of hij niet te positief is.
Echt vreemd zijn deze standpunten niet voor een EU-correspondent. Niet zozeer omdat veel correspondenten eurofiel zijn, maar omdat als je je bezighoudt met de EU al snel de vraag opkomt hoe je zelf naar de EU kijkt. Is deze structuur goed, slecht, te groot, te bureaucratisch, succesvol of een democratisch gedrocht? In het onlangs uitgebrachte boek Reporting the EU zeggen journalisten het zelf: het is bijna onmogelijk geen mening over de EU te hebben. Iedere journalist heeft voorkeuren en maakt keuzes.