De euro disciplineert helemaal niemand. Een zwakke economie krijgt door de euro alle kans op de pof te leven. De muntunie is mislukt, dat is duidelijk, vindt Yvonne Hofs. Er zit niets anders op dan die af te bouwen.
Ja, u leest het goed: dit wordt een betoog dat de PVV-leider met plezier zal lezen. Wilders roept al jaren dat de euro een misbaksel is. Hij beweert ook dat Nederland en Duitsland beter af zullen zijn als ze de gulden en de D-mark weer invoeren. Beide beweringen zijn waar. Maar omdat ze worden verkondigd door een populist dan wel rechts-extremist, worden Wilders’ opinies door het zogenaamd weldenkende deel van de bevolking haast gedachteloos als onzin afgedaan.
Voor aanhangers van de euro is het een zegen dat euroscepsis per definitie wordt weggezet als een ‘foute’ mening. Terwijl euroscepsis gewoon een kwestie is van gezond verstand. De euro is een misbaksel, omdat negentien (laat staan nog meer) zeer verschillende economieën, politieke culturen en soevereine staten niet één munt kunnen delen zonder enorme politieke en economische offers te brengen.
Supporters van Griekenland en de euro negeren politieke en economische realiteiten. Ze lijken bevangen door een naïef vooruitgangsgeloof waarin keiharde machtspolitiek geen rol speelt. Maar in het echte leven speelt dat soort politiek wel een rol, een cruciale zelfs.
Hun argumentatie staat bol van de denkfouten. Eentje die vaak te berde wordt gebracht is dat de Randstad toch ook Limburg structureel subsidieert. Dus waarom zouden Nederland en Duitsland Griekenland niet kunnen subsidiëren? Simpel. Omdat Limburg niet onbeperkt schulden kan aangaan op kosten van de Randstad. Limburg kan geen staatsobligaties uitgeven.
Griekenland is een soevereine staat die kan beslissen de Olympische Spelen te organiseren en de 9 miljard euro die daarvoor nodig is te lenen. In een transferunie ervaart Griekenland geen enkele prikkel zijn staatsschuld binnen de perken te houden. Zolang Griekenland in de eurozone verblijft, zullen geldschieters het land veel meer geld willen lenen dan als het eruit stapt. De geldschieters weten dan immers dat ze hun vordering altijd kunnen verhalen op Duitsland.
Daarom daalde de rente op de Griekse staatsschuld (en die van Italië, Spanje en Portugal) zo sterk nadat deze landen bij de eurozone kwamen. Op schulden van eurolanden zit een impliciete Duitse staatsgarantie. De euro heeft het perverse effect dat zwakke euro-economieën goedkoop schulden kunnen maken, omdat ze het wanbetalingrisico op de sterke landen kunnen afschuiven.
Lees dit geweldige artikel van Yvonne Hofs verder op de Volkskrant >>>