De vurig gekoesterde Europese Waarden van de Europese Unie prediken onder meer menselijke waardigheid en democratie. Mooie idealen, maar is daar nu nog veel van over?
Bent u het ook zo zat om de Europese Commissie voortdurend te horen praten over ‘Europese Waarden’, terwijl een groot deel van de Europese bevolking gedwongen wordt in bittere armoede te leven? Ja, gedwongen, want ‘de programmalanden’ krijgen immers geld, zo luidt de rationalisering. Veel geld. Miljarden aan Europees belastinggeld zijn beschikbaar gesteld vanuit Brussel. Alleen wordt er niet bij verteld dat dit ‘solidariteitsgeld’ vooral ten goede komt aan de financiële sector. Want anders ‘destabiliseert’ het financiële stelsel…
Het is ook niet verwonderlijk, alle negatieve berichten over de euro, de EU en ‘Europa’ van pakweg de laatste vijf jaar.
Er wordt niets gedaan met de onvrede die onder grote delen van de bevolkingen leeft, de Europese Commissie sluit haar ogen en oren voor terechte protesten en geeft de bankenlobby vrij spel. Juist daarom is het hypocriete beroep op die ‘Europese Waarden’ tenenkrommend en niet om aan te horen. Laten we eens teruggaan in de tijd, naar de oorspronkelijke uitgangspunten van de rechtsvoorgangers van de huidige Europese Unie, om van daaruit een extrapolatie te maken naar het heden.
Want wat waren die beginselen waarop die Unie gegrondvest is ook alweer?
Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op Follow The Money
‘Träumerei’ van Robert Schumann