Terwijl in het ene kamertje de Grieken worden gefolterd, wordt in het andere kamertje feestelijk het nieuwe vergezicht voor de eurozone gepresenteerd. In het dolhuis dat Brussel heet is alles mogelijk. ‘De voltooiing van Europa’s Economische en Monetaire Unie’ heet het. En het stippelt het pad uit dat naar de enige, ware, onvolprezen, almachtige, onbevlekt ontvangen Unie voert. In 2025.
‘Voltooiing’: het suggereert dat er een soort einde van de geschiedenis is, als de Europese vijandschap van twee wereldoorlogen definitief is omgesmeed in een alomvattende Europese Unie. En geeft daarmee blijk van een bijna religieuze, eschatologische heilsverwachting van de zijde van de auteurs ervan. Naast Jean-Claude Juncker, Donald Tusk, Mario Draghi en Martin Schulz, onze eigen Jeroen Dijsselbloem. Dan de preambule waarin de wordingsgeschiedenis van het document wordt toegelicht. Vooral de uitkomst van veel en eindeloos Brussels gepalaver tussen President Schulz, President Tusk, President Juncker en President Draghi, bijgestaan door Voorzitter Dijsselbloem. Oftewel, Brusselse groupthink. En dan deze zin: ‘Het bevat de neerslag van uitvoerige besprekingen met de lidstaten en het maatschappelijk middenveld.’ Klinkt mooi democratisch, maar zonder data over welk middenveld, wie, wanneer, denk je als burger toch eerst en vooral aan Deutsche Bank, Monsanto, Shell en Volkswagen.
De preambule eindigt met de zin dat de euro ‘een middel is om alle burgers een beter en rechtvaardiger leven te bieden, de Unie voor te bereiden op wereldwijde toekomstige uitdagingen en om elk van de lidstaten in staat te stellen te gedijen’. Geloven ze het zelf?
En datzelfde geldt voor de eerste echte zin van het epistel: ‘De euro is een succesvolle en stabiele munt… Hij heeft de leden van de EMU prijs-stabiliteit verschaft en hen beschermd tegen externe instabiliteit.’ Weer: echt!?
Vervolgens geven de auteurs schoorvoetend toe dat niet alles pais en vree is in de eurozone en er dus werk aan de winkel is: ‘Het is nu de hoogste tijd om de funderingen te versterken en de EMU te maken tot wat ermee werd beoogd [volgt opsomming van mooie dingen]. Om dit doel te bereiken, zullen we verdere stappen moeten nemen om de EMU te voltooien.’
Lees de column van Ewald Engelen in de Groene van deze week of via Blendle >>>