De Pensioen-unie (die er eerlijk waar echt noooooit zou komen) is er!

Een controversiële deal over een pensioenfondsrichtlijn voor alle lidstaten van de Europese Unie (EU) ligt klaar om ondertekend te worden in Brussel. De europarlementariërs die over het akkoord hebben vergaderd, willen de overeenkomst pas bekendmaken na het EU-referendum in Groot-Brittannië. Dat bevestigen verschillende politici en woordvoerders tegen elsevier.nl.

Het gaat om de IORP II-richtlijn, waardoor Nederlandse pensioenfondsen onder het arbitraire toezicht van andere landen mogen staan. ‘Gezien de enorme maat van deze fondsen en de verwaarloosbare regels in sommige EU-staten, is dit zeer zorgelijk,’ zegt een criticus van de richtlijn. Volgens ingewijden betekent het ook dat Europeanen makkelijker hun pensioen kunnen optellen als zij die in verschillende lidstaten hebben opgebouwd.

Daarnaast zou het akkoord het aantrekkelijker en makkelijker maken voor Nederlandse pensioenfondsen om zich te vestigen in andere landen, waar het toezicht minder streng is dan in Nederland. ‘Nederlandse fondsen zijn veel groter dan in veel andere landen, dus we krijgen weinig terug als ze vertrekken.’ De pensioenfondsen in Nederland beheren een totale waarde van zo’n 1.200 miljard euro. Critici van de deal zijn dan ook bang voor een enorme kapitaalvlucht door de nieuwe wetgeving.

Officieel zeggen de leden van de parlementaire commissie economische en monetaire zaken van de EU, die over de deal gaan, dat er kritisch naar het concept van de overeenkomst moet worden gekeken en dat de politici nog niet unaniem zijn. Roberto Gualtieri, zei gisteravond na afloop van het overleg dat de europarlementariërs ‘dichtbij een akkoord komen’.

Die lijn houden ook woordvoerders aan, maar andere bronnen beweren dat de deal een voldongen feit is. ‘Het akkoord ligt helemaal klaar,’ zeggen twee verschillende ingewijden tegen elsevier.nl.

Lees verder op Elsevier
Lees ook dit artikel op 925

Meeste pensioenfondsen staan er zeer slecht voor

Tweederde van de pensioenfondsen staan er financieel zo slecht voor dat ze herstelplannen moeten inleveren. Daaronder bevinden zich vier van de vijf grootste fondsen.

Tweederde van de Nederlandse pensioenfondsen staat er zo slecht voor dat ze (in veel gevallen voor de tweede keer) een herstelplan moeten indienen bij De Nederlandsche Bank (DNB). Het zou gaan om 160 van de ongeveer 250 pensioenfondsen.

Dat de pensioenfondsen bepaald niet in blakende conditie verkeren, was al enige tijd duidelijk. De fondsen publiceren maandelijks of eenmaal per kwartaal hun dekkingsgraad. Bij de meeste fondsen kachelde die graadmeter van financiële gezondheid het afgelopen jaar gestaag achteruit. De oorzaak is de sterk gedaalde rente. Door die lage rente moeten pensioenfondsen veel meer vermogen opbouwen om hun deelnemers waardevaste pensioenen te kunnen uitkeren. De fondsen profiteren wel van de flinke waardestijging van hun aandelenpakketten, maar die winst kan de tegenvaller van de rentedaling niet compenseren.

Lees verder op de Volkskrant >>>

Met dank aan Mario Draghi

Assuralia luidde gisteren de alarmbel. De afgesproken rendementen op groepsverzekeringen, het aanvullend pensioen in de privésector, zouden ze in de toekomst niet meer kunnen uitbetalen. Het verlies zou indrukwekkend zijn, vooral voor werknemers die nog niet veel reserves hebben kunnen opbouwen. In het Europees Parlement was Mario Draghi, voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), zich gisteren van geen kwaad bewust. Nochtans is hij in belangrijke mate verantwoordelijk voor deze dramatische toestand. Met zijn lage rentepolitiek is hij het die de problemen mee veroorzaakt.

De ECB kondigde vorige maand een nieuwe stap aan in zijn monetaire oorlogsvoering: kwantitatieve geldverruiming of QE (quantitative easing). Draghi wil de economie laten groeien door extra euro’s te drukken en overheidsobligaties op te kopen. De hoop is op korte termijn groei te creëren, maar op langere termijn hebben de huidige nulrentes serieuze nadelen.

Minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) waarschuwde terecht voor de gevolgen voor spaarders. Verschillende partijen vonden het nodig hem daarvoor op de vingers te tikken. Intussen hebben verschillende banken aangekondigd dat ze de intresten op spaarrekeningen verder verlagen.

Nu worden ook de problemen voor langetermijnspelers, zoals pensioenfondsen, duidelijk. Verantwoordelijke pensioeninstellingen zouden per definitie moeten kiezen voor veilige investeringen op lange termijn. Het geld van uw pensioen hoort niet thuis in een casino. Door de recente monetaire interventies brengen veilige obligaties echter niets meer op.

En dus is het kiezen tussen de pest en de cholera. Ofwel blijven de pensioeninstellingen hun investeringen beheren als goede, voorzichtige huisvaders. Maar dan blijkt het rendement te laag om uw aanvullend pensioen verder uit te betalen. Tenzij ze contractbreuk zouden plegen door – zoals Assuralia aankondigde – te knippen in de uitkeringen. Ofwel is er de keuze om meer te beleggen in risicoproducten. De kans op verlies wordt dan groter. Resultaat opnieuw: uw pensioen staat onder druk.

Lees dit artikel van Sander Loones verder op de website van de NVA

Regering passeert parlement inzake pensioenen

Gerommel aan het pensioenfront. Binnen de EU zijn pensioenen hoofdzakelijk een nationale bevoegdheid. Ze zijn onderdeel van het arbeidsrecht en sociale zekerheid en over die beleidsterreinen gaan de nationale lidstaten. Echter een nieuwe Europese richtlijn beoogt een forse volgende stap te zetten naar een Europese pensioenmarkt.

Het standpunt van de Nederlandse regering en het parlement ten aanzien van de pensioenen is in het verleden altijd geweest: dat is een nationale kwestie, waar Brussel zich niet mee moet bemoeien. Maar sinds PvdA-staatssecretaris Jetta Klijnsma (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) verantwoordelijk is voor het pensioenbeleid, lijkt dat standpunt te wankelen. Dit blijkt uit de recente ontwikkelingen rondom het pensioendossier.

Wat zijn de feiten? Al in 2010 heeft de Kamer ‘nee’ gezegd tegen nieuwe pensioenrichtlijnen uit Europa. Sterker, zij deelde een ‘gele kaart’ uit, want het betrof een nationale kwestie. Er kwam ook een behandelvoorbehoud, maar het lijkt erop dat de regering een diepgaand debat over deze kwestie uit de weg wil gaan. In een eerdere motie had CDA pensioenwoordvoerder Omtzigt er al bij de Nederlandse regering op aangedrongen dat dit onderwerp belangrijk genoeg was voor een zogeheten ‘gele kaart procedure’, aangezien de plannen niet voldoen aan de eis, dat het Nederlandse stelsel allereerst een nationale verantwoordelijkheid is en het voorliggende voorstel dus de subsidiariteitstoets niet haalt. Uit eerdere afspraken was bovendien gebleken dat de regering geen verdere stappen mocht zetten zonder daarover de Kamer te informeren wat er verandert in eventuele nieuwe voorstellen. Brussel wil echter nieuwe Europese pensioenrichtlijnen invoeren en komt met een compromisvoorstel. Op 28 november ontvangt staatssecretaris Klijnsma dat betreffende ‘compromis’ uit Brussel, waar ze namens Nederland over heeft onderhandeld. Maar ze stuurt dat aangepaste compromis vervolgens pas zes dagen later, op donderdagmiddag 4 december, naar de Kamer. Daarvoor deed ze eerst een persbericht uitgaan met als titel “Brussel komt Nederland tegemoet op pensioenrichtlijn”, daarmee de indruk wekkend een politiek succesje te hebben geboekt. Het blijft tamelijk vaag waarin Brussel Nederland dan tegemoetgekomen zou zijn.

Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op Follow The Money

Pensioenbeleid toch naar EU

Op dinsdag 10 juni maakten de pensioenwoordvoerders met staatssecretaris Klijnsma afspraken over de voortgang van de onderhandelingen over een Europees voorstel voor bedrijfspensioenfondsen. De Kamer heeft een parlementair voorbehoud geplaatst voor de behandeling van dit EU-voorstel. Dit voorbehoud betekent dat het kabinet bij besprekingen in Brussel geen onomkeerbare stappen mag zetten, tot er afspraken zijn gemaakt op dit dossier tussen Kamer en kabinet. Zo blijft de Kamer betrokken bij de besluitvorming in Europa.

Met het EU-voorstel zou het voor pensioenfondsen makkelijker moeten worden om in verschillende Europese landen actief te zijn. Ook zijn de regels bedoeld om het goede bestuur en risicomanagement van de pensioenfondsen te bevorderen. Verder wil de EU de informatievoorziening voor deelnemers aan pensioenfondsen verbeteren, bijvoorbeeld door middel van het universeel pensioenoverzicht. Ten slotte zijn de regels bedoeld ter verbetering van het toezicht op pensioenfondsen. Toezichthouders moeten goede instrumenten hebben om in te grijpen als dat nodig is.

Het kabinet heeft eerder verklaard dat het in grote lijnen eens met het EU-voorstel. Wel vindt het kabinet de bepalingen over het universeel pensioenoverzicht wel erg gedetailleerd. Dit zou ertoe kunnen leiden dat pensioendeelnemers te veel en ongerichte informatie krijgen. De Tweede Kamer is minder te spreken over het voorstel. Ze vindt dat het voorstel te veel ingrijpt op het Nederlandse pensioenstelsel. De Kamer heeft daarom aan de rem getrokken. Als enig parlement in de Europese Unie heeft zij een negatief subsidiariteitsoordeel over het voorstel uitgesproken.

Echter, het AD meldt vandaag dat zonder overleg met de Kamer Nederland alsnog afstevent af op een Europees pensioenbeleid. Dat blijkt uit een document waarmee Nederland zo nodig morgen wil instemmen. CDA-woordvoerder Pieter Omtzigt is ‘nijdig’ dat de Kamer is gepasseerd en eist opheldering. De Kamer dreigde eerder met een gele kaart om ‘het beste pensioenstelsel ter wereld’ in Nederlandse handen te houden. Brussel spreekt nu van ‘de eerste wetgevende stap op weg naar een Europese bedrijfspensioenvoorziening’.

Hieronder in een tweet van Pieter Omtzigt vindt u de link naar de betreffende Kamervragen die dinsdagochtend beantwoord moesten worden.

Bron: AD van dinsdag 9 december 2014

Update:

Meer informatie in het dossier van de Tweede Kamer

Sparen is een zonde, schulden maken een deugd

De economieën van de eurozone zitten muurvast. De druk op de ECB om in navolging van de FED en de Bank of Japan de geldkraan wagenwijd open te zetten is immens. De vraag is of dat enige zin heeft.

Het is weekend. Eigenlijk zou je dan een opwekkend stuk moeten schrijven, dat de mensen weer wat hoop geeft, dat niet alles waar ze waarde aan hechten achteruit boert. Maar helaas geven de feiten daar geen enkele aanleiding toe. Immers, je zal maar een aardig kapitaaltje op de bank hebben staan. Nog los van de vraag of dat geld daar nog wel veilig staat, is het triest om te moeten constateren, dat je spaargeld tegenwoordig alleen maar minder waard wordt, dat je toekomstig pensioen wordt uitgehold en dat het monetaire beleid in de eurozone er op gericht is de rente langdurig laag te houden met alle negatieve gevolgen voor spaarder en pensioen van dien. Sterker, instituten als het IMF hebben reeds gepleit voor een extra belasting van tien procent op spaargeld en in Duitsland is al een eerste bank gesignaleerd, die kosten rekent als u boven een bepaald bedrag uw kwartjes wilt parkeren bij die bank. Het is de omgekeerde wereld: de spaarder wordt gestraft en de schuldenmaker wordt beloond. Dat geldt niet alleen voor u als particulier, maar ook voor landen die deel uitmaken van de eurozone.

Lees deze column van Jean Wanningen verder op Follow the Money

Nee tegen Europese bemoeienis pensioen

Nederland moet de ‘gele kaart’ trekken tegen de plannen van de Europese Commissie om zich te bemoeien met pensioenfondsen van lidstaten.

Pieter Omtzigt van het CDA probeert de Tweede Kamer aan zijn kant te krijgen voor die gele kaart. Daarvoor dient hij een zogenoemde initiatiefnota in.

Tot het eind van deze maand kunnen nationale parlementen hun opvatting geven over de plannen. Omtzigt is er faliekant tegen. Hij vindt dat het Nederlandse pensioenstelsel onze zaak moet blijven, vooral omdat het hier een vorm van sociale zekerheid is, die geregeld wordt via de arbeidsvoorwaarden. Ook hebben de Nederlandse pensioenfondsen samen gespaard als geen ander en moeten we zelf het beheer over die pot houden „en dat niet overdragen aan Brussel”.

Lees verder op De Telegraaf

Frankrijk heeft ballen

Wij hebben Hans van Baalen. Die zegt in een interview met De Telegraaf dat Rutte ballen heeft. Maar die heeft zijn ballen bij de PvdA neergelegd. Politici schuiven elkaar de bal toe. En zo lijkt politiek steeds meer op een spelletje balletje-balletje: Waar zijn de euro’s gebleven? Ik houd steeds meer van Frankrijk. Al was het alleen maar voor de naam van de aanvoerder van dat land.

In datzelfde interview bekent VVD-europarlementariër Van Baalen dat het in Brussel en Straatsburg met die Fransen kwaad kersen eten is. “Frankrijk let namelijk vooral op de politieke belangen van het eigen land”, klaagt Van Baalen. Chapeau!

Frankrijk heeft ook een stevige vinger in de pap bij de verkoop van haar kroonjuweel Alstom. Deze fabrikant van de oer-Franse TGV-treinen ziet monsieur Hollande liever naar een Europese partner als het Duitse Siemens verhuizen, dan naar het Amerikaanse General Electric.

“Mag hij zich niet mee bemoeien!” roepen de marktwerkers. “Je m’en fous!” (“Kan me niet bommen”) steekt Hollande de rechter-wijsvinger op. In veel directies van Franse topbedrijven wordt de maat geslagen door ex-regeringsfunctionarissen. Chapeau plus diepe buiging!

Ik pleit voor Hans Klok in het Europees Parlement. Onze mondiale meester-illusionist sluit zich onmiddellijk aan bij de kaartclub van president Hollande. Daar leert hij hoe je als grote mogendheid de illusie kan wekken dat je meedoet aan een landenclub, maar intussen je troeven achter de hand houdt en richting het Elysée-paleis laat verhuizen. Engeland en Duitsland hebben daar ook zo’n handje van. Eigenbelang eerst. De kleintjes mogen meepraten, maar beslissen kunnen ze niets.

Lees deze column van Peter Beszelsen verder op De Telegraaf