De prijs van de euro (deel 2)

Antoinette Hertsenberg praat met mensen uit alle lagen van de bevolking in de straten van Athene. We lezen dagelijks in de krant over de Europese Centrale Bank, zij stoppen geld in de maatschappij om de economie weer vooruit te helpen.

Wat kunnen we van deze maatregelen verwachten en gaat de nieuwe Bankenunie ervoor zorgen dat de belastingbetaler niet meer bij hoeft te springen als er opnieuw een bank dreigt om te vallen?

De euro volgens Peanuts

Ze gaan nog steeds goed muzikaal te keer, de mannen van de Kerkraadse groep de Peanuts. In de 80-ties en 90-ties nog een complete band en thans in 2010 gehalveerd tot 2Men’s band of zoals dat in de volksmond ook wel ‘Duo’ wordt genoemd.

Recentelijk hebben de Peanuts ook weer diverse nieuwe eigen werkjes opgenomen en uitgebracht, zoals o.a. de gezellige kraker ‘Der Jodel Jupp’, die al in diverse landen airplay krijgt via radiostations in de ether of via internet. Van de ‘Jodel Jupp’ wordt ook binnenkort een Nederlandstalige versie verwacht, die ‘Het Jodelbeest’ gaat heten.

En, de heren zijn van alle markten thuis. Want ook met de euro weten zij wel raad in ouderwetse rock! Altijd leuk voor een (eurosceptisch) feestje!

Boek die heren!

De prijs van de euro

Wat heeft de invoering van de euro nou wérkelijk gekost voor Europa, Nederland en de gewone consument? Radar Extra gaat op onderzoek uit.

In 2002 waren de negentien landen die meededen met de euro euroforisch. Ook in Nederland. Maar werd er wel goed nagedacht over de risico’s? In een speciale tweedelige uitzending neemt Antoinette Hertsenberg je mee op een zoektocht naar de oorsprong van geld, schuld en de crisis.

Nederland zou beter af zijn geweest de zonder euro

De Nederlandse en Duitse economieën zouden beter af zijn geweest zonder de euro. Dat zegt Alan Greenspan in een interview met Het Financieele Dagblad. De oprichting van de Europese eenheidsmunt noemt de voormalige centrale bankier ‘een fout’. Maar het is ’twijfelachtig’ dat de Eurozone zonder gevolgen kan worden ontvlochten.

Het vertrek van Griekenland uit de eurozone is slechts een kwestie van tijd, zegt hij. ‘Hoe eerder Griekenland uit de euro stapt hoe beter voor iedereen. Ze kwamen frauduleus binnen en hadden er nooit deel van moeten uitmaken.’

Van 1987 tot 2006 was Greenspan (89) voorzitter van de Federal Reserve, het stelsel van centrale banken in de Verenigde Staten. De beurskrach van 1987, toen de aandelenmarkt in een dag 23% van zijn waarde verloor, was zijn vuurdoop.

Hij verwacht niet dat een Griekse exit leidt tot het opbreken van de monetaire unie. ‘Twee jaar geleden dacht dat ik dat wel. Het grootste deel van de Griekse schuld wordt nu gehouden door soevereine landen.’ Dat dringt de gevaren terug. ‘Het betekent niet dat er geen grote verliezen zullen zijn voor die landen. De Duitsers zien niet hoe ze terugbetaald worden. En met goede redenen. Ze krijgen niet terugbetaald. Hetzelfde geldt voor andere geldschieters als Nederland en Luxemburg.’

Maar de Duitsers staan met de rug tegen de muur, stelt Greenspan. ‘Angela Merkel is zeer bezorgd over de politiek van de eurocrisis. Ze denkt dat de D-mark sterk opgewaardeerd zal worden als we teruggaan naar de oude valuta’s. Duitse exportoverschotten en banen zullen dan verdwijnen.

Culturele kwesties verdeelden de eurozone vanaf het begin. Maar die kwamen pas aan het licht toen de wereldeconomie tot stilstand kwam. ‘Men dacht dat de Italianen zich zouden gaan gedragen als de Duitsers als ze allebei in de euro zouden zitten. Dat was vanaf dag een niet het geval.’

Lees het hele interview op het Financieele Dagblad (na gratis registratie) >>>

Euro eerder molensteen dan zegen

De Europese Unie op zich is al het beste voorbeeld van megalomanie. Machtsblokken die ­door die linkse “intelligentsia” samen mét de eigen (grote) voornamelijk (bank) instellingen en/of multinationals opereren.

In aansluiting op mijn vorige artikel “Beschaving” het vervolg; nu vanuit het land van Aphrodite en Adonis. “En overal waar zij kwam veranderde de woeste aarde in bloeiende velden”.

In dat verhaal over de beschaving citeerde ik de Russische anarchist Michail Bakoenin, die reeds in de 19 eeuw aangaf dat de ‘rode (linkse) bureaucratie’ zich binnen een ‘kwaadaardige’ hiërarchie zou ontwikkelen en als zodanig, niet in conflict met de privésector maar de samenwerking ermee, de bakermat zou gaan vormen voor nieuwe fascistische systemen.

Ik hield u voor dat er heden ten dage hiervan zeer duidelijke parallellen te vinden zijn. Denk maar eens aan het gemeenschappelijk optrekken van de Europese Unie met het IMF inzake Griekenland of b.v. voor de burgers van Nederland, aan de wijze waarop de minderheidspartijen van Rutte en Samson de dienst uitmaken. Chomsky waarschuwt dan ook niet voor niets voor het streven naar steeds groter wordende machts­blokken; zij resulteren slechts in een “democratisch deficit”.

Het enige resultaat is echter een directe aanslag op de democratie omdat de eigen bevolkingen én parlementen steeds minder invloed kunnen uitoefenen. Bovendien weet en begrijpt het volk niet wat er aan de hand is. Het resultaat is een verdere vervreemding van die supranationale instellingen. De mensen hebben het gevoel dat niemand nog hun belangen verdedigt. Sterker, ze weten niet wat er besloten wordt, hetgeen een direct succes is voor diegenen die op langere termijn aan de bestaande formele demo­cra­tische structuren elke inhoudelijke macht willen ontnemen. Denk daarbij maar aan het discours tussen Nigel Farage en Guy Verhofstadt.

Buiten ideologen, de media en de academische wereld is er niemand meer die na de val van het communisme nog gelooft dat het kapitalisme – zelfstandig – een levensvatbaar systeem is. Interessante leermomenten zijn wat dat betreft b.v. in China voorradig. Belangrijk daarbij is verder, dat ook de economische theorie over de vrije markt volledig op de helling staat. Twee economen van de Wereldbank, Herman Daly en Robert Goodland beschrijven in hun studie dat de oude theorie van de vrije markt, beschreven als kleine losse eilandjes in een grote zee die met elkaar de concurrentie aangaan, nu verworden is tot één wereldomspannende entiteit met daarbinnen een enkel meertje.

Lees deze column van Willem Okkerse verder op De Telegraaf >>>

Geen weg terug, deel 3: Kunnen we nog uit de euro?

Recentelijk berichtte ik u over de Eurozone en of het voor lidstaten mogelijk is om deze monetaire unie te verlaten. Hoewel het in theorie mogelijk is om middels een uitstap uit de Europese Unie (EU) ook de Eurozone te verlaten, blijft het door gebrek aan bestaande wet- en regelgeving slechts speculatie. Maar begin deze week was het dan zover. De heer Jean-Claude Juncker, president van de Europese Commissie (EC), bevestigt dat de economische en monetaire unie ”blijvend en onomkeerbaar” is. Dit zei hij tijdens een toespraak aan de Universiteit van Leuven, België. Twee dagen eerder liet VVD-Europarlementariër Hans van Baalen weten dat hij Griekenland het liefst terug ziet gaan naar de drachme. Opvallend hoe twee Europese ambtenaren tegenstrijdige uitspraken doen. Wie moeten wij nu geloven? Het failliet van de EU in een notendop.

Deel 3

Zoals reeds eerder aangegeven, bestaat er geen enkel statuut, wet, regel of verdrag dat een uitstap uit de Eurozone regelt. Om deze reden is het juridisch gezien niet mogelijk om de Eurozone te verlaten. Dit, in tegenstelling tot een uitstap uit de EU, waarbij het Verdrag van Lissabon middels artikel 50 houvast geeft over de betreffende procedure. De euro verving de nationale munt van een groot aantal lidstaten en met dank aan Juncker weten wij nu dat deze vervanging permanent van aard is.

Hoewel Juncker klare taal spreekt, merkt men toch een dreigende ondertoon in de manier waarop hij zijn speech ten gehore brengt. Enkele dreigingen op een rij, die zullen geschieden wanneer Griekenland de monetaire unie verlaat. Ten eerste verdenkt Juncker de ”Angelsaksische wereld” ervan er alles aan te doen om de Eurozone te laten ontbinden, indien Griekenland afstand neemt van de euro. Tevens merkt hij op dat de Eurozone veiligheid en voorspoed brengt. Het zal Jean-Claude wellicht ontgaan zijn dat in landen als Spanje en Portugal het vertrouwen in een rap tempo gedaald is tot een ultiem dieptepunt. Het zal de EC-president eveneens ontgaan zijn dat de anti-EU sentimenten in Frankrijk sterk zijn aangewakkerd. Verder negeert hij het feit dat de oostelijke regionen van zijn Europa in economisch verval raken door de sancties jegens Rusland. In welke wereld leeft Juncker nu eigenlijk?

Lees dit artikel van Daniël Leeuwenhart verder op Curiales

Juncker: If Greece leaves, Anglo-Saxons will try to break up eurozone

Commission President Jean Claude Juncker said that if Greece left the single currency area, the “Anglo-Saxon world” would try everything to break it up.

Speaking at the KUL, the Catholic University of Leuven on Monday (4 May) on the occasion of the launch of the Wilfred Martens Fund, Juncker made it clear that a ‘Grexit’ was not an option, because it would be an existential threat to the 19-member economic and monetary union.

Juncker, who chose French to deliver his 40-minute speech at the Flemish university, said: “The world wants to know which way we are going. We should make sure that everyone understands that the economic and monetary union is irreversible, that the euro is a currency that is here to stay, which is not going to be abolished or suspended.”

Juncker added that he had discussed the issue the same day with former Greek Prime Minister Antonis Samaras, who was also present at the event.

“Grexit is not an option. If Greece would accept it, if the others would accept it, that the country would exit the zone of security and prosperity constituted by the eurozone, we would be exposed to huge danger, because the Anglo-Saxon world would do everything to try to decompose, at a regular rhythm, by (the) sale, apartment by apartment, of the eurozone,” he said.

Later, in the Q&A session, Juncker returned to the issue, speaking this time in English.

“We have to know that Greece was misbehaving in the past, that the government of Mr. Samaras was doing the right things, that those who were contesting these right things won the elections. Now they are confronted with their election promises, and we have to deal with that,” he said, referring of the leftist government of Alexis Tsipras.

Lees verder op EurActiv

Nationale overheden hebben niets meer te zeggen

In zijn nieuwe boek schetst de Duitse socioloog Wolfgang Streeck een dubbele crisis: een van het westerse kapitalisme en een van de democratie in Europa, veroorzaakt door de strenge Europese muntpolitie. ‘Eigenlijk moeten alle EU-lidstaten Duitsland worden. Een idioot idee.’

Gekochte tijd is de kroniek van het kapitalisme diep in de blessuretijd, een systeem dat van crisis naar crisis hotst en telkens een manier vindt om zijn hachje te redden. ‘Sinds de jaren 70 gaan kapitalistische samenlevingen door opeenvolgende crises. In elke crisis vinden ze echter een manier om tijd te kopen, tot die oplossing zelf weer een probleem wordt’, steekt Streeck van wal in zijn kantoor bij het Keulse Max-Planck-Institut für Gesellschaftsforschung.

Streeck, een oud-student van de legendarische cultuurwetenschapper Theodor Adorno, is niet onder de indruk van de monetaire hocus pocus die vandaag wordt toegepast om het systeem overeind te houden. ‘Inflatie, staatsschuld, privékrediet, geldproductie door centrale banken: allemaal om het systeem op het laatste nippertje op de been te houden. Je moet de crisis van 2008 in historisch perspectief zien: het is slechts één uit een reeks gelijkaardige crises.’

Maar het systeem vindt altijd een manier om overeind te blijven?
‘Tot nog toe schijnbaar wel, maar dat wil niet zeggen dat het altijd zo zal zijn.’

De theorie van het laatkapitalisme voorspelde in de jaren 70 al het einde van het systeem. Veertig jaar later staat het kapitalisme nog steeds overeind.
‘De (politieke) geschiedenis van het kapitalisme leert ons dat het een onstabiel systeem is, dat constant gerepareerd moet worden. Meestal zijn we bezig met het ontzenuwen van erg kritieke situaties. Ik ben er zeker van dat we in het komende decennium een even gevaarlijke crisis zullen meemaken als die van 2008. Of er dan iemand een oplossing zal hebben, kunnen we niet voorspellen. We zitten boven op een vulkaan. De drie relatief kalme decennia na 1945 waren uitzonderingen, met een kapitalisme dat veel meer door de overheid werd gecontroleerd. Toch is die rust als de norm gaan gelden.’

U hebt de naam een euroscepticus te zijn?
‘Ik hou niet van die term. Ik beschouw mezelf als een patriottistische Europeaan. Maar ik maak me grote zorgen over de Europese muntunie. Dat is niet hetzelfde.’

‘Kijk om je heen: de conflicten tussen de Europese volkeren zijn sinds de Tweede Wereldoorlog nooit meer zo heftig en emotioneel geweest als vandaag. Dat is het gevolg van die euroconstructie, die verschillende nationale economieën in één monetaire unie dwingt. Daarbij wordt de historische specificiteit van nationaal economisch beleid onderdrukt. Eigenlijk is het erop gericht om alle lidstaten in Duitsland te veranderen. Een idioot idee.’

(meer…)