Laatste Nieuws

De Grieken hebben meer hervormd dan wie ook en nog vier andere feiten

Griekenland heeft te weinig gedaan om uit de crisis te komen. Deze regering is nog erger dan de vorige. En als het de bezuinigingen niet doorzet, komt het land er nooit bovenop. Er wordt veel beweerd over Griekenland dezer dagen. Maar wat zeggen de feiten? Ik zet er vijf op een rij.

Griekenland is nog minder hervormingsgezind dan paus Leo X. En deze regering is nog erger dan de vorige. ‘Het is schandalig hoeveel tijd Griekenland heeft verspeeld om hervormingen door te voeren,’ zei VVD-Kamerlid Mark Harbers deze week nog in een Kamerdebat.

Als het om de toekomst van Griekenland gaat, lopen de gemoederen de laatste weken hoog op. Iedereen wijst zijn favoriete boeman aan. Te midden van de retoriek raakt deze vraag steeds verder op de achtergrond: wat zijn nu precies de feiten als het om Griekenland gaat?

Zijn de Grieken echt zulke slechte hervormers? Hoe hebben de bezuinigingen tot nu toe precies uitgepakt? En: treft de Grieken blaam, en zo ja, waarvoor dan precies?

Feit 1: De Grieken hebben meer hervormd dan welk Europees land dan ook
Wie de Dikke van Dale erop naslaat, leest dat hervormingen ‘veranderingen om te verbeteren’ zijn. ‘Hervormen’ is dan ook een onbeschreven blad. Iedereen mag erop schrijven wat hij mooi vindt. De één heeft het over het opbreken van economische kartels, de ander over het versoepelen van het ontslagrecht.

Ook regeringen en denktanks proberen inhoud te geven aan het begrip hervormen. Neem de OESO. In 2007 deed deze invloedrijke denktank van rijke landen een reeks hervormingsaanbevelingen om de economie harder te doen groeien.

Hoeveel van die aanbevelingen heeft Griekenland daadwerkelijk overgenomen? Antwoord: meer dan welk ander OESO-land ook. ‘Griekenland was tot 2014 een hervormingskampioen,’ zegt ook Klaus Regling, de baas van de EFSF, de instelling die namens Europese landen leningen verstrekt aan Griekenland.

Lees dit artikel van Jesse Frederik verder op de Correspondent >>>

Tsipras: dit is een viering van de democratie

‘Wij Grieken zijn vastbesloten onze toekomst in eigen hand te nemen. Wat er zondag ook gebeurt, dit is een viering van de democratie”. Dat zei de Griekse premier Alex Tsipras vrijdagavond in het centrum van Athene, waar hij tienduizenden demonstranten toesprak.

Wij Grieken zijn vastbesloten onze toekomst in eigen hand te nemen. Wat er zondag ook gebeurt, dit is een viering van de democratie”. Dat zei de Griekse premier Alex Tsipras vrijdagavond in het centrum van Athene, waar hij tienduizenden demonstranten toesprak.

Hij riep de Grieken opnieuw op ‘nee’ te stemmen bij het referendum van komende zondag. Tien miljoen Grieken mogen zich dan uitspreken over meer hervormingen in ruil voor extra steun in Griekenland. ‘Laten we een trots ‘nee’ zeggen tegen ultimatums en tegen degenen die ons chanteren”, aldus Tsipras. ‘Met een tegenstem kiest de Griek ervoor in waardigheid te leven in Europa.”

Hij kreeg bijval van de menigte, die ‘Ochi, ochi, ochi” (Nee, nee, nee) scandeerde. In Athene zijn vrijdagavond zowel voorstanders als tegenstanders van hervormingen de straat opgegaan. Er is veel politie op de been om ja- en nee-stemmers uit elkaar te houden. Peilingen laten zien dat de twee kampen min of meer gelijk opgaan.

Lees verder op Trouw >>>

Catastroika

The creators of Debtocracy analyze the shifting of state assets to private hands. They travel round the world gathering data on privatization in developed countries and search for clues on the day after Greece’s massive privatization program.

The documentary uncovers the forthcoming results of the current sell-off of the Greek public assets, demanded in order to face the country’s enormous sovereign debt.

Turning to the examples of London, Paris, Berlin, Moscow and Rome, Catastroika predicts what will happen, if the model imposed in these areas is imported in a country under international financial tutelage.

Slavoj Zizek, Naomi Klein, Luis Sepulveda, Ken Loach and Greg Palast talk about the austerity measures, the Greek government as well as the attack against Democracy on Europe, after the general spreading of the financial crisis.

Academics and specialists like Dani Rodrik, Alex Callinicos, Ben Fine, Costas Douzinas, Dean Baker and Aditya Chakrabortty present unknown aspects of the privatization programs in Greece and abroad.


CATASTROIKA door infowar

Eurolanden wilden IMF-rapport over Griekse schuld tegenhouden

Meerdere eurolanden hebben tevergeefs geprobeerd publicatie van het IMF-rapport over Griekenland tegen te houden. In het rapport, dat donderdag verscheen, schrijft het IMF dat een flink deel van de Griekse miljardenschuld zou moeten worden kwijtgescholden.

Dat meldt persbureau Reuters op basis van verklaringen van ingewijden. In het rapport schrijft het IMF dat de Griekse staatsschuld momenteel onhoudbaar is. Volgens het IMF moet voor 30% van het Griekse bruto binnenlands product aan staatsschuld worden kwijtgescholden. Ook zou Griekenland de komende jaren €50 miljard extra steun nodig hebben.

De publicatie van het rapport, drie dagen voor het Griekse referendum, speelde daarmee Tsipras in de kaart. De overige eurolanden zijn juist tegen schuldafschrijving, omdat dit hen vele miljarden zou kosten.

Achter de schermen zou al maanden zijn gesteggeld over het rapport, tussen het IMF en Brussel. Afgelopen woensdag zouden vertegenwoordigers van eurolanden tijdens een IMF-vergadering hebben geprobeerd de publicatie tegen te houden. Zij waren verrast door het voornemen van het IMF het rapport donderdag te publiceren.

Er is uiteindelijk niet gestemd over de publicatie. Het merendeel van het IMF-bestuur was vóór publicatie. Naar verluidt was de VS ook voorstander. ‘Het was geen makkelijke beslissing’, zegt een IMF-bron tegen Reuters. ‘We leven niet in een ivoren toren. Maar de EU moet begrijpen dat niet alles kan worden beslist op hun commando.’

Lees verder op De Telegraaf >>>

Nexit is beter

Met de dreigende exit van Griekenland uit de eurozone, vragen veel experts zich (eindelijk) af of de eurozone wel zo’n goed idee is. De meesten zeggen dan dat landen zoals Griekenland er eigenlijk niet bij horen en dat een exit van deze landen, uiteindelijk, alleen maar goed zou zijn.

Nu ben ik blij met de wat meer kritische houding, maar de essentie van het probleem hebben ze nog steeds niet begrepen. Daaruit voortvloeiend slaan ze ook de plank mis wat betreft de beste manier van aanpak; Grexit, Spexit et cetera is, voor Nederland, niet de beste oplossing. In plaats dat al deze landen de euro verlaten, moeten wij dat juist doen! ‘Nexit’ dus.

Waarom euro niet werkt
Er zijn veel problemen met de euro. Grootste is dat de euro, net als elke andere muntunie, een one-size-fits-all beleid moet voeren. Dit is prima zolang alle leden ook allemaal op elkaar lijken.

Vergelijk het met een dieet: stel, 19 mensen komen bij een diëtist. Deze pakt de meest gezond uitziende van de 19 eruit (toevallig is hij Duits) en draagt iedereen op het zelfde eetpatroon te hanteren van deze persoon. Probleem is echter dat deze Duitser groot en sterk is, terwijl veel van de andere 18 mensen stukken kleiner is, ouder, jonger, vrouw, gehandicapt, allergisch, en zo verder zijn.

Het dieet van de Duitser zorgt er dus voor dat de andere 18 leden helemaal niet gezonder worden en meer op hem gaan lijken; het zorgt er juist voor dat de 18 andere steeds ongezonder worden, en dus ook steeds meer verschillen van elkaar.

Dit is wat er nu in de eurozone plaatsvindt. One-size-fits-all-beleid op verschillende leden geeft nu eenmaal per definitie verschillende uitkomsten. Deze verschillen moeten dan weer worden gladgestreken via allerlei hulpprogramma’s. Deze hulpprogramma’s zijn dan ook niet incidenteel, maar een structureel fenomeen van de eurozone. Hoe lang wilt u nog meebetalen aan dit idee?

Nexit
Punt is in ieder geval dat deze verschillen de eurozone uiteindelijk uit elkaar doen spatten. Als dit als gegeven wordt gebruikt, dan is de volgende vraag: hoe komen we hier met de minste kleerscheuren vanaf? Het antwoord is dus Nexit.

Lees de column van Alexander Sassen van Elsloo verder op DFT >>>

‘De ‘Trots van Europa’ is Ierlands bijdrage aan het giftige Europese sprookje’

In het besparingsdebat wordt Ierland vaak aangehaald als het succesverhaal van de EU-crisisstaten. Dat stemt niet overeen met de realiteit, schrijft de Irish Times.

‘De Trots van Europa’ is een uitgevonden verhaaltje dat de plaats wil innemen van de waarheden die het ontkent. Het is niet zomaar een verhaal op zichzelf. Die ‘Trots’ heeft een stoute broer: Griekenland. Het behoort tot een specifiek genre in de fictie: het ethische sprookje.

Ierland is de ‘Trots van Europa’ omdat het het anti-Griekenland belichaamt. We zijn goed omdat we meedoen met de grote verhalen van de crisis in de eurozone. Griekenland is slecht omdat het dat niet doet.

Het Griekse lidmaatschap van de eurozone was altijd al een sprookje – een verhaal dat iedereen geloofde omdat het zo beter uitkwam. Griekenland voldeed nooit aan de criteria voor lidmaatschap. Waarom het dan werd toegelaten? Omdat het de boeken vervalste, met de steun van Goldman Sachs. Maar de regeringen van de eurozone gingen in dat verhaal mee.

Onvoorstelbaar genoeg is er ook in het huidige debat niemand die het sprookje nog gelooft. Het IMF heeft al lang toegegeven dat zijn berekeningen over de economische effecten van besparingen volledig fout zijn. Niet één analyst gelooft nog dat Griekenland zijn schulden ooit kan terugbetalen.

En toch moet het sprookje worden volgehouden: Griekenland moet zijn volk blijven straffen om de betalingen te doen voor onbetaalbare leningen.

In de omgekeerde wereld waarin we leven is Syriza – dat een einde wil aan deze waanzin – ‘een stelletje ongeregeld’, terwijl de troika zich gedraagt alsof de fictie werkelijkheid is.

Alles – van de levens van gewone Grieken tot de basisbeginselen van de EU – moet worden geofferd op het altaar van het Europese sprookje.

De ‘Trots van Europa’ is Ierlands bijdrage aan dit giftige sprookje. We bestaan, niet als maatschappij, maar als een noodzakelijke bevestiging van een destructieve fictie. Net als de ‘Trots van Europa’ geen schaamte kent.’

Met dank aan Express >>>

Is Tsipras de regie kwijt?

Het Griekse drama nadert zijn ontknoping. Zondag houden de Grieken een referendum over de voorstellen van de trojka. Tsipras vroeg ‘en passant’ nog om een derde bail out, maar die werd geweigerd. Wat is de strategie van de Griekse premier? Hij lijkt de regie helemaal kwijt te zijn.

Wie kijkt naar de ontwikkelingen van het Griekse drama van de afgelopen dagen krabt zich achter de oren en vraagt zich af of dit slagveld aan wederzijdse verwijten, beledigingen en mediaoptredens nog iets met rationele politiek te maken heeft.
Tsipras

Hierbij is niet in de laatste plaats een hoofdrol weggelegd voor de Griekse premier Alexis Tsipras, die de wereld verrast met steeds weer andere konijnen uit zijn Griekse goochelaarshoed. Eerst kwam hij ter elfder ure met het voorstel voor een referendum over de laatste voorstellen van de trojka; vervolgens lost hij het IMF niet af, maar vraagt in plaats daarvan een derde bailout-pakket aan zijn crediteuren ter waarde van 29 miljard euro, louter om bestaande leningen te herfinancieren; vervolgens liet hij weten alsnog akkoord te kunnen gaan met de voorstellen van de trojka mits er enkele kleine aanpassingen werden gedaan – beide voorstellen werden overigens direct door Merkel en haar minister van Financiën Schäuble naar de prullenbak verwezen. Schäuble verklaarde zelfs dat hij niet eens de moeite had genomen het laatste Griekse bod te lezen; en gisteren verscheen Tsipras op de Griekse televisie met een emotionele toespraak waarin hij het Griekse volk opriep om zondag ‘OXI’ (nee) te stemmen.

Die toespraak had weinig méér om het lijf dan dat een ‘Nee’ nodig was om betere voorwaarden te bedingen van de trojka, nodig om de Griekse economie een kans te geven zich te herstellen. De premier lijkt de draad totaal kwijt te zijn of zit er een welbewuste strategie achter?

Lees verder op Follow The Money >>>

Wel uit de euro, niet uit de euro

De Griekse minister van Financiën Varoufakis zegt dat zijn land zich niet uit de euro laat zetten. Óók niet als de Grieken zondag tegen de Europese bezuinigingsvoorstellen stemmen. Eurogroepvoorzitter Dijsselbloem vindt dat de Grieken dan wél uit de euro moeten.

Als de Grieken zondag ‘nee’ stemmen, dan hebben ze geen andere keuze dan hun drachme of een andere munt in te voeren. Althans, volgens Bas Jacobs, hoogleraar Economie aan de Erasmus Universiteit. Want, zo zegt hij: “Van niemand krijgen ze nog geld en de kans is groot dat de ECB de Griekse banken zal laten vallen.” De Europese Centrale Bank staat dan ook een belangrijke beslissing te wachten, zegt Jacobs. “Ze moeten besluiten of de Griekse banken met veel Griekse obligaties niet langzamerhand in een staat van faillissement terechtkomen als die Griekse obligaties veel minder waard worden.”

En ja het kan, stelt de hoogleraar, dat de banken alsnog overeind gehouden worden met noodsteun of eventuele herstructureringen. Maar ik het politieke draagvlak daarvoor is volledig aan het vervliegen, zegt hij: “In dat geval denk ik dat de ECB de stekker uit het Griekse bankensysteem trekken en zal Griekenland geen andere keuze meer hebben dan het invoeren van een parallelle of een eigen munt. Want de ambtenarensalarissen, de pensioenen, die moeten allemaal worden uitgekeerd.”

De afgelopen dagen en weken gingen voorstellen heen en weer, de verschillen worden steeds kleiner en toch komen ze er niet uit. Waarom niet? “Omdat het politiek is geworden”, zegt Jacobs. “Het heeft allang niet meer met de economie te maken. Wat we de afgelopen dagen hebben gezien is een totale chaos over en weer. Dit is een tamelijk overzichtelijk probleem dat Europa op een totaal onoverzichtelijke manier laat ontsporen. De Griekse staatsschuld is erg hoog en onhoudbaar. Het macro-economische recept dat jarenlang is gevolgd heeft de Griekse economie in puin gelegd. De economie is meer dan een kwart gekrompen, de werkloosheid is gestegen naar meer dan 25 procent.”

Daar moet een andere oplossing voor worden gevonden. Eén die er volgens Jacobs uit bestaat dat ‘op korte termijn wat minder wordt bezuinigd’, mét strenge hervormingen en wat schuldenverlichting. “Maar daar wil Europa niet aan.”

Lees (of luister) verder op BNR >>>