Volgens Arnon Grunberg is het evident dat de Griekse regering incompetent is en volgens Hans Wansink zullen, na de ‘valse beloften’ van Tsipras en zijn ‘halsoverkop’-referendum, de Grieken eindelijk inzien dat de toekomst van hun land op het spel staat. Bij beide, sterk op elkaar lijkende standpunten, is enige nuancering op haar plaats. Daartoe dienen de volgende recente herinneringen.
Het indertijd door en door corrupte Griekenland moest en zou tot de euro worden toegelaten ook al was het daarvoor niet gekwalificeerd. Nog maar net (per 1 januari 2001) tot de euro toegelaten, werd Goldman Sachs van stal gehaald om met een geheime en dubieuze constructie de Griekse staatsbalans op te schonen zodat aan de EU-normen voor verdere kredietverlening werd voldaan. Let wel, alle betrokken spelers, ook de EU-toezichthouders, kenden dit onoorbare spelletje en lieten dat toe.’
Vooral de Duitse en Franse banken zagen hun kans schoon om veel geld te verdienen met het aan Griekenland verkopen van nog meer kredieten dan het land al had toen het lid werd van de euro. Die banken, zo hebben we inmiddels geleerd, waren ‘too big to fail’. De bankiers wisten dat maar al te goed, maar zagen er geen moreel bezwaar in om voor zichzelf, met toekomstig belastinggeld, ons geld dus, een uitgebreide ‘free lunch’ te organiseren. Inclusief stevige bonustoetjes.