Het wordt steeds gekker in euroland. Bij de ECB dreigt een roulerend leden lidmaatschap en het IMF wil haar beproefde aanpak van schuldenlanden ‘heroverwegen’.
Deze ontwikkelingen stemmen mij niet bijster vrolijk, de euro lobby is nog sterker dan ik gedacht (en gehoopt) had. Laten we eens beginnen met dat IMF. Wat betekent dat bericht eigenlijk?
Volgens de Financial Times, die zich baseert op interne documenten van het IMF, onderzoekt het fonds thans mogelijkheden om ‘anders’ om te gaan met de schuldenlast van landen die financiële steun nodig hebben. Voorbeelden van die aanpak uit het recente monetaire verleden, zoals de valutacrises in Zuid-Korea, Mexico,Thailand en Brazilië, hebben aangetoond, dat dergelijke crises met succes en relatief snel opgelost kunnen worden. De beproefde IMF-aanpak bestaat uit een combinatie van de volgende maatregelen:
1. monetaire devaluatie van de nationale munt;
2. publieke en private hervormingen;
3. besparingen;
4. waar noodzakelijk, afboeking van staatsschulden tot een draagbaar niveau.
Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op de Dagelijkse Standaard