ECB lost crisis niet op, maar verergert die

De Franse econoom Thomas Piketty is de laatste tijd nogal in de mode. Hij schreef een dikke pil over (inkomens-)ongelijkheid en wordt momenteel door linkse economen bijkans heilig verklaard.

Nu heb ik dat boek van Piketty, vertaald in het Engels als ‘Capital in the Twenty First Century‘, niet gelezen en kan er dus geen oordeel over uitspreken, maar gelet op wat ik erover gelezen heb, lijkt het er verdacht veel op dat hij pleit voor verkleining van de inkomensverschillen. Een heikel politiek onderwerp, waar ik mijn vingers niet aan ga branden. In een manifest, dat hij samen met enkele anderen schreef, lijkt het er op dat Piketty voorstander is om de EU te hervormen. Maar wie goed tussen de regels doorleest concludeert dat Piketty bezig is om de EU verder te modelleren naar het desastreuze Franse sociaal-democratische staatsmodel. Een nogal doorzichtige poging om het economisch brakke Frankrijk in de Europese kopgroep te willen handhaven. Een plek waar het land in mijn ogen absoluut niet thuishoort, maar het komt Hollande natuurlijk buitengewoon goed uit dat de populaire Piketty daarvoor pleit, uiteraard samen met een trits andere Fransen. De timing is perfect en perfect georkestreerd. De geesten worden rijp gemaakt voor een -toch onafwendbare- Verdragswijziging onder het mom dat verdere Europese integratie noodzakelijk is in het belang is van ‘Europa’. Dat laatste is natuurlijk de grootst mogelijke onzin; het is vooral goed voor de Fransen, handhaving van de Franse politieke invloed op het Europese beleid en goed voor de positie van het Franse grote bedrijfsleven. En Piketty c.s. doen dat heel slim. Hij verwijst zelfs naar zijn Duitse buren, de Glienicke group, die ook voorstander zijn van een verder geïntegreerd Europa. Zo lijkt het naar de buitenwereld toe alsof het geen Frans ‘onderonsje’ is.

Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op De Dagelijkse Standaard