De EU heeft de burger op schandalige wijze in de kou laten staan

Vandaag, op 9 augustus 2017, is exact tien jaar geleden dat de Franse megabank BNP Parisbas drie geldmarktfondsen op de eigen balans moest nemen omdat ze te veel verliezen hadden gelopen op de markt van verpakte Amerikaanse vastgoedhypotheken. Het was een van de luidste signalen dat de mondiale schuldenzeepbel op spatten stond.

Toch deden de meeste deskundigen alsof er niets aan de hand was. Toenmalig voorzitter van de Federal Reserve Ben Bernanke en voormalige ECB-voorzitter Jean-Claude Trichet slaakten zeven maanden later nog altijd geruststellende geluiden. Het risico was gespreid, het management professioneel, markten perfect en centrale banken hadden alles onder controle. ‘Gaat u rustig slapen’, klonk het geruststellend. En bankiers verontschuldigden zich met het laffe smoesje dat je nu eenmaal moet blijven dansen zolang de muziek klinkt. Tien jaar later weten we nog steeds niet of het nu stupiditeit of doortraptheid was.

Toen 15 september 2008 de Amerikaanse zakenbank onderuit ging, bleek dat Bernanke en Trichet er faliekant naast zaten.