Lang keek het westen door een roze bril naar Oekraïne, maar dat is aan het veranderen. De Europese Unie laat de regering vallen en kiest voor het volk.
Twee jaar lang heeft de wereld geprobeerd om Oekraïne op een westers spoor te brengen. In ruil voor miljarden beloofde de ongrondwettelijk aangestelde Oekraïense regering van Porosjenko om een eind te maken aan de corruptie en het democratisch model in lijn te brengen met dat van Europa.
Tien miljard euro verder zijn de EU en het IMF ervan overtuigd dat het grootste deel van het geld in verkeerde zakken is verdwenen en daarom gaat de geldkraan dicht.
Formeel blijft de benadering positief en optimistisch, maar achter de schermen gaat het er stevig aan toe. Europa trok de politieke steun in voor de oorlog in oost-Oekraïne. Een beslissing die vast te maken heeft met het door Oekraïne niet nakomen van het verdrag van Minsk.
De Russen zijn misschien geen lieverdjes, maar Porosjenko blijkt over de ruggen van de slachtoffers zijn eigen spaarrekening en die van vriendjes te spekken. Zolang de EU en het IMF betaalt, heeft het voor hem geen zin om een einde te maken aan de oorlog.
Verder neemt het antisemitische onder Porosjenko toe.