Mislukt Kamerlid schrijft babbelboek. Meer hoeft er eigenlijk niet gezegd te worden over het voormalig Kamerlid Ybeltje Berckmoes. Aandacht kreeg ze zeker met haar boek over haar ‘ontluisterende jaren in de VVD-fractie’, zoals de ondertitel luidt. Maar strekking en toon van die ruime media-aandacht waren vooral lacherig, enigszins neerbuigend ook, met af en toe een licht seksistische ondertoon. Vanuit de VVD werd nauwelijks ingegaan op haar schrijven. Ach ja, Ybeltje. Net aan goed genoeg voor enkele flauwe naamgrappen, zoals Lubach vorige week liet zien.
Een Kamerlid dat slechts opviel door haar onopvallendheid, neemt wraak uit frustratie. Is het zo simpel?
Wie haar boek leest – hebben die critici dat gedaan? – moet zich inderdaad door passages werken die niet gemist zouden worden als ze nooit geschreven waren. In een weinig fraaie stijl, ondanks kennelijke hulp van anderen. Kijk eens, Ybeltje kan niet eens zelf schrijven! Maar tegelijkertijd bevat het boek een serieuze boodschap. Een hoogst verontrustende boodschap die weliswaar verre van nieuw is, maar die zelden zo luid, duidelijk en rauw heeft geklonken. Onderbouwd met tal van citaten uit interne memo’s, e-mails, notities, verslagen en wat dies meer zij –waarvan volgens mij niemand het bestaan en de juistheid heeft betwist.
Berckmoes schetst een onthullend, onthutsend beeld van haar Kamerlidmaatschap.