Tag: multinationals

Trojka heeft geheime agenda

Geplaatst op by 0 reacties

De Europese ‘instituties’ willen niet Griekenland redden, maar het kapitaal van de multinationals. Dat stelt voormalig staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez (SP.A). De Griekse regering wordt een gebrek aan hervormingen verweten, maar tegelijk werd volgens Crombez een Griekse wet die belastingontwijking van multinationals aanpakt, door de Europese onderhandelaars tegengehouden.

‘De regering-Tsipras wil wel degelijk iets doen aan belastingontwijking en fraude van multinationals’, meent Crombez. ‘Alleen is het schrijnend om vast te stellen dat de Europese trojka (Europese Centrale Bank, Europese Commissie en Internationaal Muntfonds, red.) die maatregelen wil teniet doen.’

SP.A verwijst naar een wet die in maart in Griekenland gestemd werd en die postbusvennootschappen aanpakt. Daarbij zou een bronheffing van 26 procent – evenveel als de vennootschapsbelasting – geheven worden op transacties via zo’n vennootschappen. Die zouden vooral in Nederland en Luxemburg gevestigd zijn.

‘Uit onderzoek van onze studiedienst blijkt nu dat de trojka – onder zware druk van grote belastingconsultants KPMG, Ernst & Young, Deloitte en PWC – die wet nu wil terugdraaien’, stelt Crombez. ‘Het gevolg is dat het Griekse kapitaal – dat zich aan de Griekse belastingen onttrekt – volgens de trojka niet moet worden belast.’

Dat bewijst volgens Crombez dat de Griekse regering niet van slechte wil is. ‘De waarheid is dat de trojka de belastingen op grote multinationals wil verhinderen en de belastingen op lokale bedrijven verhogen. En wie is er dan het grootste slachtoffer? De gewone Grieken.

Bron: De Standaard

De (verouderde) politieke klasse is het probleem

Geplaatst op by 0 reacties

We merken dat er een groeiende kloof is tussen de politiek, de bevolking en de economie. Het vertrouwen dat de bevolking in de politiek heeft slinkt bij zowel de jongeren als de ouderen. De politiek remt de economie met onzinnige belastingwetgeving die multinationals bevoordeelt, maar de start-ups en het MKB (Midden- en kleinbedrijf) benadelen. Terwijl juist de start-ups en het MKB voor banengroei en innovatie zorgen. Exponentiële groei is verantwoordelijk voor de huidige technologische vooruitgang en daarbij horende welvaart. Waarom werkt ons politieke systeem de technologische vooruitgang tegen en wat kunnen wij er tegen doen?

Voordat we deze vraag beantwoorden is het goed om exponentiële groei te begrijpen. De legende bij het ontstaan van het spel schaken is een duidelijk voorbeeld. De uitvinder van het schaakspel mocht van de koning van zijn land om een beloning vragen. Hij vroeg om het eerste vak 1 rijstkorrel, bij het tweede vak een verdubbeling tot het laatste schaakvlak. De koning was in het begin beledigd door in zijn ogen een geringe beloning, maar kwam er door zijn penningmeester achter dat ze de uitvinder nooit deze beloning konden geven. Het aantal rijstkorrels was namelijk 64^2-1=18.446.744.073.709.551.615 en dit staat gelijk aan 461,168,602,000 ton rijst. Deze berg rijst zou groter zijn dan de Mount Everest. We zien exponentiële groei bijvoorbeeld ook terug in de groei van rekenkracht van processoren en ons financieel stelsel in de vorm van rente, helaas maakt de politiek dezelfde inschattingsfouten als de koning in de legende.

Er zijn een aantal scenario’s mogelijk. Het eerste scenario is dat politici exponentiële groei en de gevolgen niet kunnen inschatten of incapabel zijn om er naar te handelen. Veel experts en organisaties zijn ze daarin voorgegaan en hebben de gevolgen van exponentiële groei zwaar onderschat.

Goed voorbeeld is het consultancybedrijf McKinsey dat AT&T in de jaren tachtig adviseert om de mobiele markt niet op te gaan, volgens hun schatting zouden er minder dan een miljoen mobiele telefoons in omloop zijn in het jaar 2000. Een mogelijk actueler voorbeeld is de hedendaagse cryptovaluta-revolutie onder leiding van Bitcoin die de financiële dienstverlening aan het veranderen is. Waarbij een wereldwijd decentraal netwerk zorgt dat financiële transacties voor veel lagere transactiekosten verwerkt kunnen worden zonder centraal gezag. Deze innovaties zorgen ervoor dat de bestaande (verouderde) markten worden opengebroken en er nieuwe markten ontstaan.

Multinationals hebben geen baat bij snelle innovatie aangezien ze zelf vaak een logge bedrijfsstructuur hebben. Daarnaast kost innoveren vaak veel geld en kopen ze liever bedrijven op die innovatief bezig zijn. Dit willen ze natuurlijk zo min mogelijk doen en daarom is het handig om toekomstige concurrenten te hinderen met patentrecht of hogere belastingtarieven. Patenttrollen kiezen vaak ervoor om bedrijven die niet groot genoeg zijn geld afhandig te maken. Het is namelijk vaak goedkoper om een patenttrol af te kopen dan het gevecht aan te gaan in de rechtszaal. Verder is de concurrentie die Starbucks voert met een lokale koffiezaak oneerlijk omdat er een lager belastingtarief geldt voor Starbucks.

Een alternatief scenario dat kan verklaren waarom de politiek technologische vooruitgang tegenwerkt is de invloed van multinationals op de wetgeving. Centralisatie van politieke macht zorgt ervoor dat deze machtscentra makkelijk corrumpeerbaar zijn. Voor multinationals is het een stuk makkelijker om hun lobby-praktijken te richten op de paar plekken waar de meeste politieke macht zich bevindt. Multinationals hebben de middelen om dit ook te doen.

In Nederland lezen we vaak hoe de Amerikaanse politiek veel lijkt op corporatisme, een samenleving waar grote bedrijven veel invloed hebben op de wetgevende macht. Hoewel die gedachte niet zo gek is met de bedragen die rondgaan in de politieke campagnes van de Republikeinen en Democraten, moeten we niet vergeten dat die bedragen openbaar gemaakt moeten worden. In Europa is het veel minder transparant aangezien er een vrijwillig lobbyregister bestaat en we dus niet precies weten welke bedragen er rondgaan in Brussel en Straatsburg.

Lees verder op deFusie

F*ck de burger

Geplaatst op by 0 reacties

Iedere keer als ik op Twitter een berichtje over belastingontduiking zet, is er wel een malloot of twee, drie die mij licht verwijtend vraagt wat daar nou erg aan is: we lichten toch allemaal wel eens de fiscus een pootje? Al was het maar door een aflossingsvrije hypotheek te nemen. Nou dan!

Afgelopen week was het weer zo ver. Persbureau Bloomberg kwam met het nieuws dat de Europese Commissie nader onderzoek gaat doen naar de Nederlandse brievenbusmaatschappij van Starbucks om na te gaan of hier geen sprake is van impliciete staatssteun. Goede zaak. Nederland is voor multinationals wat Zwitserland voor steenrijken is: de plek bij uitstek om je belasting eens lekker te drukken. En dat Starbucks niet de enige is, bleek diezelfde week uit een rapport van een Amerikaanse ngo, Citizens for Tax Justice, waarin Nederland prominent bovenaan prijkte als de jurisdictie met het grootste aantal brievenbusmaatschappijen van Amerikaanse beursgenoteerde ondernemingen.

Lieve mensen, eens en voor al: dit verhoudt zich tot uw geklooi met aftrekposten als genocide tot moord. Belastingontduiking door multinationals – ik weiger om het politiek correct ‘belastingontwijking’ te noemen – zorgt voor majeure maatschappelijke schade en moet alleen al om die reden met wortel en tak worden uitgeroeid, te beginnen in Nederland.

Dat zou vanwege de exorbitante omvang van de ontduikingsindustrie in Nederland – 14.000 brievenbusmaatschappijen die, geholpen door een kleine duizend moreel afgestompte adviesparasieten (advocaten, fiscalisten, brievenbusboeren), op jaarbasis tegen de twintigduizend miljard euro helpen verduisteren – een flinke slok op een borrel schelen. Kunnen we ook meteen met ontwikkelingssamenwerking stoppen en weer met opgeheven gelaat de wereld in blikken.

Lees deze column van Ewald Engelen verder op De Groene