Rutte en het Oekraïne-referendum – Waarom schaamt hij zich voor ons land?

Hoe hard de kritiek in de Tweede Kamer soms ook is, premier Rutte laat dit meestal gelaten van zich afglijden. Maar maandag zag ik ineens een heel andere Mark Rutte: tijdens een bijeenkomst met politici uit EU-landen was daar plots een premier in paniek: “I am totally against referenda. And I am totally, totally, totally against referenda on multilateral agreements, because it makes no sense, as we have seen with the Dutch referendum.” De premier keerde zich tegen het recht van Nederland om een referendum te houden over een Europees onderwerp en toonde onverholen zijn afkeer van de opvattingen van de Nederlanders – die hij zelfs ‘desastreus’ noemde. Het is opmerkelijk, een politieke leider die zo klaagt over de bevolking.

Politiek is vaak niet zo moeilijk, maar wordt veelal moeilijk gemaakt. Vooral wanneer de bevolking het ene wil, maar de bestuurders iets heel anders. Niets is voor een premier zo gemakkelijk als een referendum, omdat er altijd een ‘ja’ of een ‘nee’ uit komt. Voor het referendum over Oekraïne is dat niet anders. Alle EU-landen sloten een verdrag en moeten dat goedkeuren. Wij deden dat niet en daarmee is het verdrag van tafel. De premier is nu bang dat andere landen gewoon door zullen gaan, maar dat kan niet (want het verdrag is van tafel). Rutte wil daarom met al die landen nieuwe onderhandelingen gaan voeren, maar dat hoeft helemaal niet (want het verdrag is van tafel). Hij vindt ook dat die gesprekken nog lang niet kunnen beginnen, vanwege het referendum in Groot-Brittannië, maar dat is helemaal onzin.

Lees deze column van Ronald van Raak verder op The Post Online

Weet Rutte voldoende deelnemers te vinden voor politieke hara kiri?

Gisteren was er nog een beetje rumoer over uitspraken die premier Rutte deed tegenover een aantal Europarlementariërs die in Den Haag op bezoek zijn voor een conferentie – of zoiets. Over het Oekraïne-referendum en zo. Maar de politieke crux werd weer eens gemist.

Zoals vaker met Rutte was het een weinig intelligente speech waar teveel uit kon worden geconcludeerd en te weinig aan kan worden ontleend. Wat je vaak ook kunt zeggen van de tirades van gevaarlijke gekken: hun gebrek aan zelfbeheersing openbaart achterliggende gedachten. Die van Rutte gisteren was een pronkstuk van 35 seconden matig Engels waarin een wagonlading aan attitudes werd uitgestort (video).

“I am totally against referenda. And I am totally, totally, totally against referenda on multilateral agreements, because it makes no sense.”

Dat Rutte in het vervolg debiteerde dat als een meerderheid van de EU Nederland ergens in mee wil sleuren, we dat maar te accepteren hebben signaleert dat de man ongeschikt is als Nederlands premier. Maar heel veel nieuwswaarde heeft ook dat niet meer – we lijken er aan te zijn gewend.

Dat Rutte zo openlijk tegen referenda is, is ook niet al te slim, al moet zijn eerlijkheid worden geprezen. Want het betekent dat we hem bij de vierjaarlijkse carrousel in één keer weg zullen moeten stemmen – we kunnen er onder zijn bewind immers niet op vertrouwen dat hij zich corrigeren laat. Stem op mij, ik lieg het U eerlijk voor!

De crux van Rutte’s verhaaltje is naar mijn gevoel echter wat de NOS er over opschreef:

Lees verder op Veren of Lood

De ijdele premier als wetsovertreder

Wat ik heb overgehouden aan het referendumdebat van gisteravond is een bevestiging van mijn cynisme over de politieke moraal van de minister-president. Dat Mark Rutte zich niet laat leiden door ideologische bevlogenheid was mij al jaren duidelijk.

Hij is een onderhandelaar pur sang, een dealmaker. Voor hem geen vergezichten, geen ideologie. Gewoon de problemen aanpakken en oplossen die hij onderweg tegenkomt. Manager Mark die met een altijd parate woordenwaterval elke kritiek op zijn handelen zelfverzekerd denkt te kunnen afslaan.

Gisteravond zagen weer een voorbeeld van zijn stuurmanskunst. Rutte’s belangrijkste argument was het claimen van onderhandelingsruimte in Brussel. We kunnen daar niet aankomen met een door het Nederlandse parlement afgewezen verdrag, zo was zijn stelling. Met lege handen en zonder wisselgeld bereiken we niks.

Daarom klampte hij zich vast aan de strohalm van het “zo spoedig mogelijk” uit de Referendumwet. Dit taalkundig niet voor nadere interpretatie vatbare begrip rekte hij uit voorbij de letter en de geest van de wet. Sinds gisteravond weten we dat in de opvatting van de minister-president “zo spoedig mogelijk” een periode van drie maanden kan omvatten. De Nederlandse taal heeft dus een belangrijke vernieuwing ondergaan. Onbetwistbare urgentie blijkt een flexibel begrip te zijn.

De onderhandelaar Rutte heeft met deze retorische truc de tijd geclaimd die hij nodig denkt te hebben om zich te kunnen profileren als dialoogzoeker. Dat wil hij doen door het nee-kamp te consulteren en in Brussel te kijken of er nog iets te regelen is qua aanpassing van het Oekraïneverdrag. Een haast wereldvreemd plan.

Ten eerste wil het nee-kamp niet geconsulteerd worden, want voor de initiatiefnemers van het referendum is het Nee gewoon een Nee. Ten tweede valt er in Brussel niets te halen. Alle andere lidstaten hebben het verdrag al geratificeerd zonder voorbehoud. Ze hebben geen zin om een voor hen voldongen feit achteraf nog eens ter discussie te gaan stellen.

Ik denk dat Mark Rutte dit allemaal van binnen heel goed weet.

Lees deze column van Asher ben Avraham verder op Opiniez

Spannende dag. Gaat MinPres Rutte naar Brussel?

Spannend hoor. Vandaag wordt de Charleston om de Commissariaatjes gedanst, de rituele dans om belangwekkende Europese plucheposities te verdelen. Alle genoemden ontkennen dat ze genoemd worden, maar iedereen wil uiteraard op de dansvloer van de Brusselse paleizen genodigd worden. Hoe harder ze ontkennen, hoe banger ze zijn om buiten de boot te vallen. Namens Nederland hoog op die lijst, wie anders dan de Ivo Niehe van de PvdA: Frans Timmermans, voor de BuZa-post van Lady Ashton (wie?). Maar ook Jeroen Dijsselbloem wordt genoemd als kansrijk commissaris voor de ondankbare monetaire afdeling Geld Uit Het Noorden Overboeken Naar Het Zuiden – al moet de PvdA’er de Toorn van Juncker vrezen, en die haat hem.

Lees verder op GeenStijl

In VVD-kring komt het vele vreten voor de moraal

De VVD verdedigt haar fiscale regime, die de grote belasting-dieven spaart, maar de kleine bijstandsjoemelaars pakt, altijd met de leuze dat zij opkomt voor ‘de hardwerkende Nederlanders’, schrijft Thomas von der Dunk. ‘Hard werken staat in VVD-kring gelijk aan veel verdienen.’

Bij de Europese verkiezingen ging het volgens Rutte niet om Europa, maar om Nederland. Het belang van Nederland stond voorop. Het was dan ook logisch dat hij de aftrap voor zijn campagne in het Belgische Brasschaat gaf. Het was een mooie titel geweest voor een schelmenroman of een strip-verhaal van Suske en Wiske: Mark bij de belastingontduikers.

Zo kennen we onze VVD weer, die al in de jaren zeventig, in variatie op de voornamen van haar drie beeldbepalende kopstukken Hans Wiegel, Harm van Riel en Haya van Someren, bekend stond als de partij van de drie H’s: halen, hebben en houden.

Van de nieuwe grote H, Hans van Baalen, konden we op 28 april ook al in De Volkskrant vernemen dat het in Europa vooral om de vrije markt draaide, die geen strobreed in de weg mag worden gelegd. Vrijheid tot vrijhandel gereduceerd – zie het eenzijdige Europa-wensenlijstje van Rutte deze week en de ongelimiteerde steun voor het superakkoord met de VS.

Met onbeperkt handeldrijven met de autocratische Saoedi’s heeft Van Baalen, die wij recent nog zo kolderiek op een plein in Kiev als de Grote Vrijheidsstrijder zagen poseren, namelijk weinig problemen. Ik heb weinig met Wilders’ puur uit provocatiebehoefte voorvloeiende stickeractie op, maar dat hier de nodige westerse hypocrisie wordt blootgelegd, valt niet te ontkennen. Met name in VVD-kring komt het vele vreten voor de moraal.

Lees verder op de Volkskrant

Rutte tikt brief over Europa-uitspraken

De Kamer eist dat premier Mark Rutte vanavond alsnog een brief stuurt over zijn uitspraken eerder op de dag over de prioriteiten voor Europa. Volgens de oppositie spraken Rutte en minister Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken elkaar tegen over de kwestie.

Het kabinet hoort altijd met één mond te spreken. Rutte heeft aan de Kamervoorzitter laten weten dat zijn brief zo snel mogelijk komt.

De coalitiepartijen VVD en PvdA blokkeerden opnieuw dat er vanavond nog een debat wordt gehouden met Rutte. Maar VVD-fractievoorzitter Halbe Zijlstra stelde uiteindelijk voor om de impasse op te lossen door het kabinet nogmaals om een brief te vragen.

Dat gebeurde nadat SP-leider Emile Roemer had gesuggereerd dat het kabinet zijn vertrouwen dreigt te verliezen. Ook ChristenUnie-leider Arie Slob eiste duidelijkheid van het kabinet. “Anders loopt het hier gierend uit de hand en daar is niemand bij gebaat.”

Bron: RTL Nieuws
Lees ook: Kamer eist opheldering Rutte over taken EU
Lees ook: Rutte: EU moet banenmachine zijn

Rutte hoopt op economisch wonder

In een interview met Nu.nl zegt de minister-president van Nederland, dat hij gelooft in een economisch wonder in Europa.

De wonderen zijn de wereld nog niet uit, maar op het optimisme van onze premier valt het nodige af te dingen voor wie naar de feiten kijkt. De werkloosheid staat op recordhoogte en loopt nog op en van reële economische groei is nauwelijks sprake. We mogen blij zijn als we dit jaar op een klein plusje uitkomen, en zelfs dat is in mijn ogen rijkelijk optimistisch. Zo niet voor Mark Rutte, hij gelooft in een heus ‘Wirtschafstwunder’:

“Als je een Wirtschaftswunder kan laten zien, en dat kan in Europa, dan zal je zien dat mensen weer achter Europa gaan staan.”

Dit soort tautologische redeneringen doen mij denken aan ‘als het regent, dan worden de straten nat’. Maar als je er zelf niet in gelooft, wie doet het dan wel, zal de premier bij zichzelf gedacht hebben. Ook Rutte heeft het consequent over ‘Europa’ waar hij EU bedoelt. In het interview kenschetste hij Brussel als ‘een regelneef’ in plaats van als een ‘banenmachine’, die zich minder moet bemoeien met zaken die ook, of zelfs beter, op nationaal niveau afgehandeld kunnen worden. En hij sprak zijn vertrouwen uit dat ‘Europa’ weer (?) gezien kan worden als de ‘superunie’ waar ‘we’ trots op kunnen zijn. Hoezo ‘weer’? En wie bedoelt Rutte met ‘we’? De meerderheid van het Nederlandse volk heeft het helemaal gehad met deze Schuldenunie. Onze premier doet ons land in de uitverkoop zonder dat hij er wat voor terug krijgt.

Lees deze column van Jean Wanningen verder op De Dagelijkse Standaard

Ons kon niets gebeuren, hoe we ook stemden, we zaten altijd goed

De campagne voor de Europese verkiezingen was al even gaande toen premier Rutte een podium met katheder betrad. De campagne was hem tegengevallen, zei hij. De partijen voerden een schijndebat over een schijntegenstelling. Ze waren of helemaal voor de EU, of helemaal tegen. Alsof er maar twee smaken bestaan.

De campagne voor de Europese verkiezingen was al even gaande toen premier Rutte een podium met katheder betrad. De campagne was hem tegengevallen, zei hij. De partijen voerden een schijndebat over een schijntegenstelling. Ze waren of helemaal voor de EU, of helemaal tegen. Alsof er maar twee smaken bestaan.

Hij keek de zaal in, die met Leidse studenten was gevuld. Hij zag er goed uit, uitgerust en zorgeloos. Hij had het dan ook goed gezien, was handig in een gat gesprongen. Wat duidelijk ontbrak aan het palet keuzemogelijkheden voor de Europese kiezer was een partijleider die geen enkele voorkeur had.

Lees deze column van Peter Middendorp verder op de Volkskrant