Een kamikazepiloot – zo noemde oud-president van De Nederlandsche Bank Nout Wellink donderdag de Europese bankpresident Mario Draghi.
Met grote oogkleppen op voert deze een beleid dat de Europese economie steeds dichter bij de volgende recessie brengt. Wellink liet geen spaan heel van de recente acties van de ECB. Het is uiterst pijnlijk voor zijn opvolger Klaas Knot en diens Duitse collega Jens Weidmann dat zij in het koor van centrale bankiers voortdurend worden overstemd door de vertegenwoordigers van de schuldenlanden.
De hoofdeconoom van de ECB is de Belg Peter Praet. Zijn land is lid van de Club van Honderd – landen die een overheidsschuld hebben die groter is dan 100% van het bbp. Griekenland (185%) behoort ertoe, evenals Italië (132%), Portugal (128%) en Spanje (101%). Frankrijk (97%) is kandidaat-lid. Deze landen vinden het beleid van de ECB fantastisch, want ze hoeven steeds minder rente over hun reuzenschulden te betalen. België, Frankrijk en Italië krijgen zelfs geld toe als ze voor twee jaar lenen.
Een centrale bank wordt geacht voor rust en stabiliteit op de financiële markten te zorgen, maar de ECB doet precies het omgekeerde. Draghi en zijn entourage zijn de belangrijkste bron van instabiliteit geworden. In januari kelderden de koersen van bankaandelen, toen duidelijk werd welke rampzalige gevolgen negatieve rentes voor de winstgevendheid van banken hadden.
Na de aankondigingen van de ECB afgelopen donderdag schoot de AEX eerst ruim 2% omhoog, om uiteindelijk met een verlies van meer dan 1% te sluiten. De euro, die eerst zwakker werd, eindigde sterker. De drugs van dealer Draghi zijn uitgewerkt.
Lees deze column van Jaap van Duijn verder op de Telegraaf (na gratis registratie)