Yanis & Alexis
Alexis, mijn brief is af, mijn brief is af!’
‘Die voor de nazi en de krent?’
‘Niet nazi zeggen, dat vinden ze geen leuke humor, daar boven de wijwetenallesbeterenjulliehebbenmisschienlekkerderewijvenmaarwijhebbenmeergeld-grens.’
‘Je hebt het zo opgeschreven dat onze draai geen draai lijkt?’
‘En dat we tóch geld krijgen! Geen trojka meer, maar TIFKAT. Wel extensief hulpprogramma, maar met wat multi-interpretabele open eindjes. Enfin, de gebruikelijke lingo bij door de pomp gaan. Vermengd met politiek-filosofische nonsens, speciaal om de Hollanders te zieken, want die schijnen een hekel te hebben aan hooggestemde referaten.’
‘Ik heb met Angela gebeld. Gelachen dat we hebben. Ze gaat ons helpen: ze heeft de nazi, o ja sorry dat zou ik niet meer zeggen, opgedragen om publiekelijk nog een paar keer NEIN te zeggen en ‘geen substantiële oplossingen’ te mompelen. Zodat we vrijdag allemaal als helden uit de vergadering komen gerold. Wij kunnen thuis vertellen dat elke deal waar de Duitsers boos over zijn, een goede deal is. Zij kunnen thuis vertellen dat ze ons de sirtaki hebben laten dansen. Dan hameren we het ’s middags snel af, doen een rondje moppen tappen, woelen door ons haar en strompelen daarna naar buiten om te zeggen dat het loodzware onderhandelingen waren waarin voor de poorten van de hel een deal is weggesleept.’
Lees deze column van Sheila Shitalsing verder op de Volkskrant