Het gaat nu dus elke dag over de Europese verkiezingen. Ik hoor en zie debatten, ik lees interviews, ik bekijk websites – en vraag me voortdurend af: ben ik al wat wijzer?
Het is zoals mijn goede vader zei: ‘De vraag stellen is hem beantwoorden.’
Ik zal vertellen wat ik nog steeds niet begrijp.
Waarom mag ik alleen maar op Nederlandse kandidaten stemmen? Dat is bij het Songfestival toch ook niet zo? Ik bedoel: er zijn tientallen liedjes en iedereen hoort die en mag stemmen, en het liedje dat de meeste mensen het beste vinden, wint.
Dan kan een liedje zijn dat niet mijn voorkeur heeft, maar dat doet er niet toe. Bij verkiezingen gaat het er toch om dat de beste wint? Waarom zijn er anders die debatten? Iedereen wil, als marktkoopman of -vrouw, zijn waren aanprijzen, de waren die hij het beste vindt.
Er zijn ook debatten in België, in Frankrijk, in Duitsland, in 28 andere landen. Maar hoe kan ik een integere stem uitbrengen? Blijkbaar moet ik de conclusie trekken dat de beste niet hoeft te winnen. Dus als ik stem, word ik gedwongen iets slechts te stemmen.
Voorbeeld: ik zou graag op die leuke Engelsman stemmen, die Nigel Farage. Dat mag niet. Ik heb de keus tussen corpsbal Hans van Baalen en de laatste Europese PvdA-kandidaat die niet met declaraties heeft geknoeid, plus nog wat mensen die ik helemaal niet ken.