Griekenland raakt zijn tafelzilver kwijt en is daarmee pas echt een kolonie geworden

Goed, de Grieken krijgen dus geld van Europa om hun schulden af te lossen bij… Europa. Het circus van de afgelopen weken is dus niets anders een schaamlap: om te verhullen dat Griekenland failliet is en praktisch gezien uitstel heeft gekregen. Als we de deal uitpluizen zien we dat de armere Griek nogal hard wordt gepakt, terwijl de echte oorzaak van de problemen – rijke belastingontduikers – onaangeroerd blijft. Daarmee zouden we geconfronteerd worden met een kolossale blunder van de vorige generatie politici, hebben we kennelijk niet zo’n zin in.

Dé kans die Europa heeft laten lopen, was een gecontroleerd faillissement van het Griekse bankwezen geweest. In 2010 stond een bijzonder groot deel van het Griekse overheidspapier uit bij Griekse en Cypriotische banken. Kwalitatief mindere media, zoals NRC, De Volkskrant en De Correspondent doen liever aan factfree-journalism en geven de bankiers uit eigen land de schuld van alles. Maar goed, jaarrekeningen van banken lezen, dat is niemands favoriete bezigheid. Deden Nederlandse journalisten dat maar meer.

In het geval van Griekenland mogen we grofweg zeggen dat de banken belastingontduiking faciliteerden door zwarte vermogens naar Zwitserland te brengen. Dat helpt niet echt bij het op orde krijgen van de Griekse begroting. Vervolgens leenden ze het verstopte belastinggeld weer terug uit aan diezelfde overheid, tegen rente. Het spaargeld binnen deze banken was in de regel van de redelijke boefjes, terwijl de echte master minds in het creatief zakendoen en ritselen weer het aandelenkapitaal in bezit hadden of nog steeds hebben.

Lees dit financieel graafwerk van Arno Wellens verder op 925 >>>

Griekenland krijgt geen € 87 maar slechts € 12 miljard

Luie Grieken die weer centjes krijgen van gulle Duitsers et al.? Het is een prettige versimpeling van de werkelijkheid maar toch lijkt wat nuance op zijn plaats * zucht *. Ten eerste is die € 87 miljard een sigaar uit eigen doos. Ten tweede moeten de Grieken een niet te onderschatten offer brengen; voor een sigaar uit eigen doos dus. Laten we eens kijken wie er na het rondje ‘playing chicken’ van dit weekend pas echt als Kissenbeißer uit de bus komt. En nee Alexander, niet alle Europeanen hebben gewonnen en nee Geert, er gaat niet wéér heel veel geld naar de Grieken. Begrijpend lezen is het toverwoord, heren.

Volgens de laatste berichten krijgen de Grieken € 50 miljard, in ruil voor het opgeven van het bezit in een reeks staatsbedrijven. Als die verkocht worden (van eilanden tot lappen grond tot het waterbedrijf) dan kan daar het genoemde bedrag mee afgelost worden; nu maar hopen dat dat lukt. Er wordt € 25 miljard vrijgemaakt om die banken te redden, wat neerkomt op noodkredieten om de kapitaalvlucht een beetje op te vangen.

Een bedrag precies zo groot als de helft daarvan (waarom?) wordt gebruikt om te investeren. Kortom, € 12,5 miljard wordt daadwerkelijk in de Griekse economie gepompt, geen € 87. Dat scheelt nogal wat. Verder is er € 7 miljard beschikbaar om het lopende financieringstekort te dekken, over een maand volgt er nog eens € 5 miljard. Opgeteld een miljard of 87 dus, over afrondingsverschillen moeten we even niet moeilijk doen.

Van de € 280 miljard aan Grieks schuldpapier staat het overgrote deel uit bij Europese instituten en overheden. Omdat Griekenland maar begrotingstekorten blijft draaien (vorig jaar voor maar liefst 12,2 procent) moet er meer geld in terwijl de markt daar geen zin in heeft. Het doorrollen, kwijtschelden en vernieuwen van Griekse leningen – zoals vandaag – heeft daarom enkel en alleen tot gevolg dat de groeiende Griekse schuldenberg niet meer bij de markt, maar bij andere Europese overheden uitstaat. Ergo, een nieuwe lening uit Europa om oude leningen af te lossen gaat naar…. Europa. Het is niet anders. Niks solidariteit dus.

Laten we met dat in het achterhoofd naar de reactie van de polletiek kijken.

Lees het graafwerk van Arno Wellens verder op 925