Premier IJsland: als EU-lid zouden we failliet zijn gegaan

De IJslandse premier Gunnlaugsson is opgelucht dat zijn land zich nooit bij de Europese Unie heeft aangesloten. Ondertussen gaat het economisch met IJsland beter dan met de EU.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson zegt in een interview met Politico:

Ik ben er zeker van dat ons economisch herstel niet had kunnen plaatsvinden als we onderdeel van de EU zouden zijn geweest. We zouden zelfs failliet zijn gegaan als al onze schulden in euro’s zouden zijn geweest en we gedwongen waren hetzelfde te doen als Ierland en Griekenland en de verantwoordelijkheid op ons genomen hadden voor de schulden van de falende banken. Dat zou voor ons een economische ramp zijn geweest.

IJsland voerde echter zijn eigen koers, pakte de schuldige bankiers op en zette ze achter de tralies.

De belangrijkste reden voor onze aanvraag in 2009 was een economische. De IJslandse economie doet het veel beter dan die van de EU, wij hebben enorme verbeteringen gezien de afgelopen jaren terwijl de EU te maken heeft met voortgaande crises en moeilijkheden.

Samen met Noorwegen en Liechtenstein maakt IJsland onderdeel uit van de Europese Economische Ruimte (EEA), waardoor zij toegang hebben tot de Europese markt zonder ondergeschikt te worden aan de machtsstructuren van de EU.

Lees verder op De Lange Mars

In IJsland verdwijnt het bankgespuis gewoon achter de tralies

Today, the Reykjavík District Court ruled in the most extensive banking case so far, a case of market manipulation and loans to Kevin Stanford and other businessmen to buy shares in Kaupthing, alleged to have part of the market manipulation by Kaupthing senior managers.

This is a complicated case, where the Office of Special Prosecutor went through, in court, months of trades to show a pattern they claimed was consistent with charges of market manipulation. – The judgement will no doubt be appealed by those who were sentenced.

Sigurður Einarsson ex-chairman of the board of Kaupthing [zie foto, red.] was sentenced to a year. Hreiðar Már Sigurðsson, the banks CEO at the time, was found guilty but not sentenced to prison because he has already been sentenced in another case, the al Thani case. According to Rúv, Einarsson sentence will be added to the four years he was sentenced to in the al Thani case. Ingólfur Helgason, Kaupthing manager of Icelandic operations was sentenced to 4 1/2 year. Magnús Guðmundsson manager of Kauphing’s Luxembourg operations was acquitted as was another employee, Björk Þórarinsdóttir member of Kaupthing’s credit committee. Bjarki Diego credit officer at the time was sentenced to 2 1/2 year. Three employees, who carried out the relevant trades, got suspended sentences of 18 months to two year.

One thing, which has proved valuable in this case as in other similar cases, is phone tabs. Interestingly, they have all been done after the collapse.

A complicated case – and contrary to what some seem to think Iceland has a similar legislation regarding market manipulation and other financial fraud as other Western countries. The difference is that there is a will to prosecute these cases: they are time-consuming to investigate but it is perfectly doable and the stories are simple. The fact that big banks are too big to investigate in other countries is only because there is a lack of appetite among authorities and politicians – there really is no other reason, no other explanation.

Lees verder op Sigrun Davidsdottir’s Icelog >>>

IJsland werkt aan revolutionair nieuw monetair systeem

IJsland wil door het uitvoeren van een revolutionair plan een einde maken aan de op- en neergangen van de economie.

De IJslandse overheid buigt zich over een revolutionair monetair plan. In het kort komt het erop neer dat de macht om geld te scheppen van banken wordt afgenomen en wordt overgedragen aan de centrale bank.

Als het plan wordt uitgevoerd, dan betekent het een totale ommekeer in de geschiedenis van het bankieren. Frosti Sigurjonsson, de jurist van de regerende centrumrechtse Progress Partij heeft het plan opgenomen in een rapport van zijn hand getiteld ‘Een beter monetair systeem voor IJsland’.

Premier Sigmundur David Gunnlaugsson heeft over het rapport gezegd: ‘De aanbevelingen die worden gedaan leveren een belangrijke bijdrage aan de zich ontwikkelende discussie in en buiten IJsland over geldcreatie en monetaire politiek’. Het door premier Sigmundur Davis Gunnlaugson geaccrediteerde rapport heeft als doelstelling om een eind te maken aan een monetair systeem dat verantwoordelijk is voor een reeks van crisissen, waarvan de meest recente in 2008.

Volgens een studie door vier centrale bankiers heeft IJsland ‘sinds 1875 te lijden gehad aan 20 verschillende financiële crisissen van verschillende aard’, waarvan ‘zes ernstige meervoudige crisissen die zich gemiddeld elke 15 jaar voordoen.’ Sigurjonsson stelt dat de problemen steeds weer het gevolg zijn geweest van krediet zeepbellen, die in een periode van economische hoogconjunctuur worden ‘opgeblazen’.

Hij stelt dat de centrale bank niet in staat is om de kredietexplosie te controleren en daardoor moet toestaan dat de inflatie toeneemt en het nemen van extreme risico’s zowel als van dito speculaties worden aangewakkerd. Als gevolg hiervan neemt de dreiging van bankfaillissementen en van kostbare overheidsinterventies toe.

De centrale bank schept in IJsland evenals in de andere moderne markteconomieën chartaal geld – papiergeld en munten-, maar dat is slechts een gering deel van al het geld dat wordt gecreëerd. Commerciële banken scheppen minstens 95% van de totale geldhoeveelheid digitaal op basis van schuld. De centrale bank heeft slechts een beperkte invloed op de geldhoeveelheid, omdat de monetaire middelen die de centrale bank tot zijn beschikking heeft te beperkt zijn.

Als het zo genaamde ‘Soeverein Geld’ plan wordt uitgevoerd, dan krijgt de centrale bank van het land het exclusieve recht op geldschepping.

Leer verder op de website van Ad Broere

IJsland ziet af van EU-kandidatuur

IJsland heeft donderdag aangekondigd dat het land niet opnieuw wil onderhandelen over toetreding tot de Europese Unie. De IJslandse minister van Buitenlandse Zaken, Gunnar Bragi Sveinsson, heeft donderdag een brief met die strekking overhandigd aan zijn ambtsgenoot Edgars Rinkevics uit Letland, dat momenteel voorzitter van de EU is.

IJsland benadrukte dat het land een goede samenwerking met de EU wil. Brussel verwachtte de beslissing van IJsland al enkele weken.

IJsland diende in 2009 een toetredingsverzoek in, nadat de economie van het land was ingestort door de Icesave-bankencrisis. Het land ziet nu meer heil in handelsakkoorden met afzonderlijke landen.

Bron: De Telegraaf

IJsland is er voor en door de burgers

Kun je je voorstellen dat de Nederlandse burgers het voltallige kabinet naar huis sturen? En is het voorstelbaar dat een groep van willekeurig gekozen burgers de grondwet herschrijven, inclusief teksten die erop zijn gericht om fraude door ondernemingen uit te bannen?

Het lijkt onvoorstelbaar, maar de IJslanders hebben dit echt gedaan. Ze dwongen de regering om ontslag te nemen nadat een bankfraude schandaal aan het licht was gekomen, maakten een einde aan de macht van de leidende politieke partij en vormden een groep van burgers die de opdracht kregen om een nieuwe grondwet te schrijven, waarmee de hebzucht van bedrijven een halt kon worden toegeroepen en daardoor de vernietiging van het land werd verhinderd. Dit speelde zich af nadat in 2008 de bankencrisis uitbrak, die vooral voor IJsland grote gevolgen heeft gehad.

In IJsland gingen de burgers massaal de straat op, in wat bekend kwam te staan als ‘de potten en pannen revolutie’. Dit leidde tot de arrestatie en vervolging van meerdere bankiers, die van verantwoordelijkheid voor de economische ineenstorting werden beschuldigd. De IJslanders weigerden op te draaien voor hun fouten en verwierpen de plannen om de banken uit hun belastinggeld een bailout te geven.

Het riskante spel dat door de spelers op de financiële markten (grootbanken, investeerders, verzekeringsmaatschappijen, hedgefunds) in de jaren voorafgaand aan de financiële crisis werd gespeeld leverde enorme winsten op, die in de zakken van de beleggers verdwenen. De verliezen kwamen aan het licht toen de crisis uitbrak en deze werden gesocialiseerd. Anders gezegd, de verliezen kwamen voor rekening van de belastingbetalers overal in de wereld. Een uitzondering hierop vormde IJsland, dat de economie in een snel tempo ten onder zag gaan toen de IJslandse banken in moeilijkheden kwamen. De financiële sector was voor de crisis oppermachtig in IJsland en de financiële strop was daardoor niet te dragen door de 328.000 IJslanders. IJsland weigerde de verliezen van de banken, die aan het grote casino hadden meegedaan te compenseren met belastinggeld. Het gevolg hiervan was dat de financiële markten de handen van IJsland af haalden. Dit blijkt achteraf een weldaad te zijn geweest voor het land.

Lees een interview uit Der Spiegel met Steingrimur Stigfusson Minister van Economische Zaken in IJsland op de website van Ad Broere