Europese Nieuwspraak

EU Commissarissen Hill en Malmström kunnen wel roepen voor TTIP te zijn omdat vrijhandel tussen VS en EU vanzelfsprekend is, Ewald Engelen weet beter. Alsof niet de hele wereld naar de pijpen van de grootzakelijke lobby danst! ‘De tijd dat politici primair het publieke belang dienden, ligt definitief achter ons.’

Sinds het geniepige opzetje om de Europese arbeider via een vrijhandelsverdrag met het Amerikaanse neoliberale paradijs nog verder uit te knijpen publiek geheim is geworden, is de Europese Commissie een charme-offensief begonnen om de zielen en harten van de Europese burger alsnog te veroveren. Oftewel, de strijd om TTIP wordt niet langer uitsluitend in rokerige achterkamertjes tussen Europese en Amerikaanse juristen en lobbyisten gevoerd, maar speelt zich sinds kort ook op de opiniepagina’s van de grote Europese kranten af.

Een fraai staaltje daarvan was afgelopen maandag in The Guardian te lezen. Onder de agressieve titel: ‘>Don’t believe the anti-TTIP hype – free trade is a no-brainer’ publiceerden de Commissarissen Hill en Malmström daar hun argumenten om voor TTIP te zijn. Laat ik er niet om heen draaien: de honden lustten er geen droog brood van.

Leest u maar mee. Het gaat al mis in de eerste twee zinnen:

The European commission that took office at the beginning of November has two overriding priorities: jobs and growth. In pursuit of those goals, increased trade is a no-brainer.

Diezelfde Commissie is namelijk medeverantwoordelijk voor begrotinsgbeleid dat heeft geleid tot krimpende bestedingen, stijgende werkloosheid, toenemende faillissementen en stijgend deflatiegevaar als gevolg van afnemende vraag.

Vrijhandel is dan niets meer of minder dan een desparate, wanhopige vlucht naar voren. Of erger nog: de lamentabele economische toestand in de eurozone (2 procent onder 2008, terwijl VS en VK inmiddels al weer 6 en 4 procent groter zijn dan in 2008) wordt door H&M misbruikt om er een neoliberale marktharmonisatie-agenda door te drukken die de onderhandelingspositie van de factor arbeid en het mkb vis-à-vis het grootkapitaal alleen maar verder onderuit schoffelt.

Om te vervolgen:

The growth generated by growing trade requires no public money funded by higher taxes or borrowing, no risky or complex financial wizardry. Quite simply, by bringing down barriers to increased trade we enable businesses to find new markets for export and drive down prices for consumers.

Handel wordt hier voorgesteld als een win-win scenario. Alsof nieuwkomers op markten, zeker bij dalende of stationaire vraag, niet zittende producenten uit de markt drukken en de winst van de één dus niet het automatisch het verlies van de ander impliceert. En alsof lage(re) prijzen voor consumenten niet automatisch gepaard gaan met lage(re) lonen voor werknemers. En alsof consumenten niet altijd ook werknemers zijn. Oftewel, wie wordt hier wijzer van en wie armer? Hoe langer de Europese Commissie zijn onzalige begrotingstekortreductiefixatie vasthoudt hoe meer vrijhandel een nulsomspel zal zijn: de koek wordt niet groter maar alleen op een andere manier verdeeld.

Lees dit artikel van Ewald Engelen verder op Follow The Money