Terwijl de Grieken in een humanitaire crisis zijn beland, beleven anderen de mooiste weken van het jaar. Ik heb het over de Nederlandse columnisten. Want lees hun stukken en zie: wie aan de oppervlakte blijft, hoeft nergens voor te staan.
Terwijl de Grieken in een humanitaire crisis van historische proporties zijn beland, beleven anderen de mooiste weken van het jaar. Voor al die economen en andere experts met hun ‘parmantige voorspellingen, analyses en duidingen’ zijn het gouden tijden, aldus Volkskrant-columnist Sheila Sitalsing deze week.
Daar zit best wat in. Toch denk ik dat er één beroepsgroep is die zich nog meer in haar element voelt in deze donkere tijden. Ik heb het over het gilde van opiniemakers dat zich specialiseert in het beschrijven van de choreografie van de politiek. Dat wil zeggen: het spelletje, niet wat er op het spel staat.
Dan moet je denken aan stukjestikkers die liever over de betekenis hiervan schrijven:
Dan over dit:
Lees de onderhandelingen
Een voorbeeld in het genre – en wat mij betreft ook meteen een klassieker – is de column die Volkskrant-redacteur Kustaw Bessems voor BNR schreef, waarin hij zijn licht liet schijnen over de Griekse kwestie. Bessems had de dag ervoor een interview met de Griekse premier Alexis Tsípras bekeken. Daarin was hem iets opgevallen: Tsípras zat er ‘totaal ontspannen’ bij. Maar hoe kan dat toch als je er politiek zo beroerd voor staat? Er was maar één conclusie mogelijk: Tsípras wilde uit de euro!
Lees deze column van Jesse Frederik verder op de Correspondent