Gaan we allemaal weer eens normaal doen? Het lijkt er vooralsnog niet op.
Het was een opmerkelijk berichtje in De Volkskrant, op de laatste septemberdag. SNS Bank – U weet wel, die bank die een tijdje terug door topgraaier Sjoerd van Keulen in het nieuws kwam – kondigde aan vanaf nu weer ‘heel normaal’ te gaan bankieren. Het belang van de klant, niet de bonus van de bankier heet voortaan weer voorop te staan.
De VVD vindt normaal gaan doen duidelijk maar niets. ‘Beperking bonus bankiers geeft VVD slecht gevoel’, aldus kopte de NRC 1 oktober. Nederland dreigt – ja, dat riep Halbe Zijlstra heus – door niet meer aantrekkelijk te zijn voor zulke Sjoerd van Keulens, ‘in een achterstandspositie’ te geraken.
Ewald Engelen veegt in De Correspondent met deze bonuschantage terecht de vloer aan. Dat door dat perverse bonussysteem het financiële stelsel op de rand van de afgrond gebracht is en banken met tientallen miljarden overheidsgeld gered moesten worden, telt voor de VVD kennelijk niet meer.
Toch merkwaardig dat er nog geen opstand in eigen gelederen uitgebroken is, omdat de VVD immers toch echt niet alléén maar bonanerende miljonairs onder haar kiezers telt: de partij die altijd zeurt over uitkeringsfraude van een paar duizend euro op kosten van de belastingbetaler, vindt het kennelijk niet erg als die belastingbetaler voor het miljoenvoudige daarvan het schip ingaat.
Weer heel normaal doen: al is bij SNS natuurlijk the proof of the pudding in the eating, het is zeker een lovenswaardig voornemen, dat allerwegen navolging verdient. Gaan we nu eindelijk allemaal weer eens normaal doen? Rutte en Wilders sloegen elkaar drie jaar terug met die oproep om de oren, maar het lijkt er nog niet erg op. Het nieuws wordt sterk gedomineerd door mensen die nog geenszins van plan lijken echt normaal te gaan doen.
De accountants, met de bankiers de hoofdzondaren binnen het financieel-criminele complex, immers niet. Rens van Tilburg sloeg 8 oktober de spijker op de kop: aan AFM-geneuzel over een andere ‘cultuur’ hebben we niets, zolang de slager zijn eigen vlees mag blijven keuren. Wie betaalt, bepaalt.
Normaal gaan doen: ook aan de voor ondernemer spelende bobo’s in de door de belastingbetaler gefinancierde semi-collectieve sector is dat niet besteed. Zo’n armzalig ministersalaris, daarvoor kun je dat niet doen.
Lees deze column van Thomas van der Dunk verder op de Volkskrant