Slechts 381.000 kijkers. Meer keken er gisteravond niet naar het door Nieuwsuur georganiseerde Eurodebat op historische locatie.
Zelfs Pauw en Witteman -toch in hun nadagen- haalden gisteravond ruim meer kijkers (500.000). ‘Europa’ leeft dus niet. Het is eigenlijk een diep trieste constatering. Tegelijkertijd zegt het ook iets over de Europese politiek, die is en blijft voor veel Nederlanders een ‘ver van mijn bed show’. Deze constatering zegt twee dingen: één, dat de Nederlander primair gericht is op zijn eigen land; en twee, dat de Nederlander straks van een enorme koude kermis thuis komt, als deze uiteindelijk in de gaten krijgt dat zijn land alleen nog in naam bestaat, maar verder wordt bestuurd vanuit een centralistisch Brussel. Want dat proces is volop gaande. Er zijn slechts twee partijen, die bewust dit sluipende proces van soevereiniteitsoverdracht mordicus veroordelen: de PVV en Artikel 50. Maar die laatste partij was niet eens uitgenodigd bij het debat.
Dat is dan toch wel een klein missertje van Nieuwsuur, want het argument dat die partij te klein zou zijn met één europarlementslid gaat niet op, want ook Dennis de Jong van de eenmansfractie van de SP zat aan tafel. Nu stond lijsttrekker De Graaff van de PVV -als enige eurokritische partij- er alleen voor; hetgeen hij overigens uitstekend deed: rustig en kalm, ondanks vele irritante interrupties van Hans van Baalen. De VVD-lijsttrekker, die vrijwel nooit in de plenaire zaal in Straatsburg te vinden is als zijn werk gedaan moet worden, te weten stemmen, maar wel altijd vooraan staat als er camera’s in de buurt zijn. We herinneren ons allemaal zijn beschamende optreden op het Maidan in Kiev, Oekraïne, nog wel.