Polen wil geen “Oekraïense toestanden”

Worden in Oekraïne miljoenen hectares landbouwgrond voor een prikje uitverkocht aan landen als China en grote belastingontduikende (gentech)multinationals, ongetwijfeld met behulp van wat smeergeld aan deze en gene oligarch of corrupte ambtenaar, in Polen duwt men buitenlandse landbouwers naar de uitgang (en dat lijkt ons wel zo verstandig ook).

Het blijft in Polen voor buitenlanders moeilijk om landbouwgrond te kopen. Dat is het gevolg van een nieuwe wet die door het Poolse parlement is goedgekeurd om de gevolgen van de Europese wetgeving af te zwakken. Polen had bij zijn toetreding tot de Europese Unie een overgangsperiode gedongen waardoor buitenlanders aan het Poolse ministerie van binnenlandse zaken expliciet toelating moesten vragen om landbouwgrond te kunnen kopen.

Die overgangsperiode loopt eind april af, maar de regering heeft nieuwe maatregelen voorzien om zijn landbouwsector verder te blijven afschermen. Beslist werd dat de verkoop van landbouwgronden alvast voor een periode van vijf jaar wordt bevroren. Gronden die tijdens deze periode beschikbaar komen, zullen door een Poolse overheidsinstantie worden opgekocht en verhuurd. Buitenlanders kunnen voor een huur echter alleen in aanmerking komen wanneer ze de landbouwactiviteit ten persoonlijke titel opzetten en niet in opdracht van een buitenlandse vennootschap werken. Ook moeten de kandidaten bewijzen een gepaste landbouwopleiding te hebben gevolgd en moeten ze minstens gedurende tien jaar ter plaatse een permanente residentie hebben.

Bron: Express

NOS: ‘Akkoord Oekraine slecht voor Oekraine’

Zo blijven er wel erg weinig argumenten over om te stemmen ‘voor’ het associatieverdrag tussen de EU en de Oekraïne. Het zogenaamde handelsakkoord (dixit Rutte) -dat ook een militaire en een politieke component bevat- blijkt dus heel slecht te zijn voor de economie van Oekraïne.

Een paar grote bedrijven zullen profiteren, hoogopgeleide Oekraïnoïden zullen naar het beter betalende deel van de EU migreren en wat er overblijft is een slavenstaat dat grondstoffen en goedkope arbeid dient te leveren. Veel Oekraïense bedrijven zullen failliet gaan.

Dit hebben wij niet uitgerekend, maar een kenniscentrum in Kiev op verzoek van denktank Transnational Institute in Amsterdam. Die groep is uiteraard volledig door de journalisten van de NOS gescand op authenticiteit en geloofwaardigheid, anders zouden ze zo’n artikel niet plaatsen.

Meest wrede bijkomstigheid? De Oekraïne als goedkoop productieplatform voor de EU levert het land veel minder op dan de oorspronkelijke handel met Rusland, die inmiddels mede dankzij Hans We Have Won van Baalen en het conflict tussen de twee landen gekrompen is.

Als we complottheoristen zouden zijn, zouden we zeggen dat een aantal EUligarchen ernstig misbruik maken van de mistige pseudo-democratische processen in Brussel om van de Oekraïne een Europese slavenstaat te maken. Maar we zijn geen complottheoristen, we zijn simpelweg voorvechters voor meer democratie in de EU en we zijn blij dat dit referendum interessante zoeklichten werpt op bepaalde manieren van denken&doen in Den Haag en de EU.

Lees verder op GeenStijl

Oekraïne verkoopt miljoenen hectare land aan multinationals

President Poroshenko ziet heil in grootschalige landbouw door multinationals. Hij sloot in 2014 overeenkomsten met de Wereldbank (WB) en het Internationaal Monetair Fonds (IMF), die het investeringsklimaat in het land aantrekkelijker moeten maken. Maar volgens critici leveren die investeringen weinig op voor de lokale bevolking.

Vooral de landbouwsector is ingrijpend aan het veranderen. De voorbije tien jaar breidden buitenlandse investeerders en commerciële landbouwbedrijven hun eigendommen en invloed in het land gestaag uit. Ze zijn geïnteresseerd in de enorme oppervlakte vruchtbaar land in Oekraïne, maar zagen de bureaucratie, de corruptie en de erfenis van het communisme (dat landverkoop verbiedt) lange tijd als grote hindernissen.

Landbouw is vandaag goed voor 10 procent van het bruto nationaal product van Oekraïne. De export steeg, volgens cijfers van het Centre for Eastern Studies, van 3,2 miljard euro in 2005 tot 13,3 miljard euro in 2012.

Volgens een rapport van het Amerikaanse Oakland Institute (OI), dat in juli 2014 verscheen, is sinds 2002 meer dan 1,6 miljoen hectare grond aan multinationals verkocht, waaronder meer dan 405.000 hectare aan een Luxemburgs bedrijf, 444.800 hectare aan investeerders uit Cyprus, 120.000 hectare aan een Frans bedrijf en 250.000 aan een Russisch. Ook China verkreeg onder het vorige Oekraïense regime een lap grond zo groot als België.

Michael Cox, directeur van de investeringsbank Piper Jaffray, verwees al naar Oekraïne als “de meest beloftevolle groeimarkt voor landbouwgigant Deere en zaadproducenten Monsanto en DuPont.” Een uitspraak die onderzoekers en ngo’s heeft gealarmeerd.

“De internationale financiële instellingen leggen structurele aanpassingsprogramma’s op aan Oekraïne”, zegt Anuradha Mital, directeur van OI. “Zoals onze ervaring in ontwikkelingslanden leert, zullen die ongetwijfeld leiden tot drastische bezuinigingen voor de bevolking en de armoede doen toenemen.”

Ook de vakbondskoepel International Trade Union Confederation (ITUC) is niet blij met het beleid van de internationale financiële instellingen. De organisatie heeft vooral kritiek op het initiatief Benchmarking the Business of Agriculture (BBA) van de Wereldbank, een proefproject rond investeringen in landbouw in tien landen, waaronder Oekraïne.

Volgens ITUC, die 176 miljoen leden vertegenwoordigt uit 161 landen, zorgt BBA er vooral voor dat multinationals minder belastingen moeten betalen en dat de arbeidsstandaarden in ontwikkelingslanden verlaagd worden om buitenlandse investeringen aan te trekken.

Eén van de auteurs van het OI-rapport, Frédéric Mousseau, onderschrijft dat. Hij zegt dat initiatieven zoals BBA vooral bestaan om de deuren van Oekraïne open te wrikken voor buitenlands kapitaal. Tot nu toe waren die gesloten door de socialistische traditie.

“Deze hervormingen zien er goed uit op papier, maar wanneer je goed kijkt, zie je dat ze gemaakt zijn om multinationals te bevoordelen ten opzichte van werknemers en kleine boeren”, zegt Mousseau.

“Dit beleid moet in de context gezien worden van de strijd tussen de VS en Rusland over Oekraïne, zegt Joel Kovel, een Amerikaanse academicus en auteur van meer dan twintig boeken over internationale politiek. “Geostrategische politiek en een neoliberaal beleid passen samen binnen een groter plan, waarbij Amerika dominantie wil over het meest oostelijke stuk van Europa, en zo haar beleid voortzet om Rusland te omsingelen.”

Bron: Mondiaal Nieuws

Verpleegkundige in NL betaalt 16x zoveel belasting als Oekraïense miljardair

Nog een keer over de jaarrekening van Yuriy Kosiuk, regerend kampioen kippen martelen van Oekraïne. Door het associatieverdrag gaan de grenzen met dit land open en verdwijnen handelsbelemmeringen langzaamaan. Dat zou volgens de voorstanders van het verdrag enorm veel handelsvoordelen opleveren, maar helaas zijn de cijfers en feiten die onze regering oplepelt, compleet gefingeerd.

Daarnaast treedt er nog een vervelend effect op. Oekraïne kent een ander belastingsysteem voor inkomsten uit landbouw, dat nog uit de tijd van de Sovjet-Unie stamt. In plaats van belasting op de daadwerkelijke, gemeten winst over afgelopen jaar, kent het land zoiets als een Fixed Agricultural Tax (FAT). Vroeger betaalden de landbouwcorporaties, de zogeheten kolchozen en sovchozen, een vergoeding aan de staat voor het gebruik van het land.

Deze vergoeding is afhankelijk van de waarde van de gebruikte grond, die weer toeneemt met bijvoorbeeld de grootte ervan. In de Sovjet-Unie hechtte men vooral waarde aan het principe dat de grond een gemeenschappelijk goed was dat voor productie gebruikt werd. Om de daadwerkelijke winst te belasten moest deze gemeten worden en dat is iets wat een overheid natuurlijk niet doet, als die internationaal het socialisme wil uitdragen. Dit systeem is nog niet echt aangepast, Oekraïne vraagt landbouwers een beetje pacht over de grond en meer niet. Een Nederlandse ondernemer betaalt echter 25 procent winstbelasting. FAT bedraagt meestal een enkel procentje. Deze tabel komt uit een brochure van Deloitte, die investeerders uitnodigt om vooral megastallen in Oekraïne te komen stapelen: exportwinsten worden nauwelijks belast, dankzij een Vijfjarenplan van Stalin uit 1928. Oekraïne is ook niet in staat, vooralsnog, om op te treden tegen de fiscale leegloop van het land. In plaats van dat we dat probleem aanpakken, promoten bedrijven als Deloitte het gebruik ervan kennelijk en dat is één van de redenen waarom gewone mensen in het Slavische land zo arm zijn.

Lees verder op 925