Tag: eurocrisis

Greece crisis: ‘What kind of Europe is this that uses the euro as a tool of submission?’

Geplaatst op by 0 reacties

“Going back to a national currency, my God, that will be a huge setback,” says a woman, walking away from the Alpha Bank cash machine off Syntagma Square near the Greek parliament in Athens. Her bid to withdraw euros has been unsuccessful: cash has dried up at the ATM.

After the Greek Prime Minister Alexis Tsipras’s shock announcement to call a referendum this weekend, queues have started lining up outside banks in Athens, lending credence to fears of a renewed “run” on Greek banks. Near Syntagma Square, Greeks continued to line up outside ATMs in an effort to withdraw some savings to help with payments as uncertainty remained about whether banks would open today.

Dimitrios Dedes, a retired military serviceman, was queuing outside the Ethniki Bank, the National Bank of Greece, further down from Syntagma. The 55-year-old said he would only withdraw some cash for daily expenses. How will he vote in Saturday’s referendum? he was asked. “No,” he says.

“We must chase fear away and gain our sovereignty back. What kind of Europe is this? It is using the euro as a tool of submission. A country’s strength is reflected by its independent flag flying high and control over its national currency – it’s time we regain our currency before we lose both.”

Lees verder op The Independent >>>

The blame game has begun

Geplaatst op by 0 reacties

A hundred and one years ago on Sunday, gun shots rang out in a city in southern Europe. Few at the time paid much heed to the assassination of Archduke Franz Ferdinand and his wife as they drove through the streets of Sarajevo. Within six weeks, however, Europe was at war.

Make no mistake, the decision by Alexis Tsipras to hold a referendum on the bailout terms being demanded of his country has the potential to be a Sarajevo moment. The crisis is not just about whether there is soon to be a bank run in Greece, although there is certainly the threat of one. It is not just about whether the creditors overplayed their hand in the negotiations, although they did. It is about the future of the euro itself.
Greek banks to stay closed on Monday
Read more

There will be much talk in the next few days about how Greece can be quarantined. The three people who have been leading the negotiations for the troika – Christine Lagarde of the International Monetary Fund, Jean-Claude Juncker of the European commission and Mario Draghi of the European Central Bank – can still cling to the hope that Tsipras will lose the referendum next Sunday.

In those circumstances, the Syriza-led coalition would have little choice but to hold an election. The return of a government headed by, for example, the centre-right New Democracy, would open up the possibility that Athens would sue for peace on the terms demanded by the troika.

There is, however, no guarantee of this. The troika was certain last week that Tsipras would fold when presented with a final take-it-or-leave-it offer. They were wrong. The Fund, the ECB and the European commission made a fatal misjudgement and have now lost control of events.

Lees deze column van Larry Elliott verder op The Guardian >>>

The moral crusade against Greece must be opposed

Geplaatst op by 0 reacties

The idea that Greece partly deserves its fate reflects an order in which wealth trumps democracy. We should fight a narrative that enfeebles us all.

‘This is our political alternative to neoliberalism and to the neoliberal process of European integration: democracy, more democracy and even deeper democracy,” said Alexis Tsipras on 18 January 2014 in a debate organised by the Dutch Socialist party in Amersfoort. Now the moment of deepest democracy looms, as the Greek people go to the polls on Sunday to vote for or against the next round of austerity.

Unfortunately, Sunday’s choice will be between endless austerity and immediate chaos. As comfortable as it is to argue from the sidelines that maybe Grexit in the medium term won’t hurt as much as 30 years’ drag on GDP from swingeing repayments, no sane person wants either. The vision that Syriza swept to power on was that if you spoke truth to the troika plainly and in broad daylight, they would have to acknowledge that austerity was suffocating Greece.

They have acknowledged no such thing. Whatever else one could say about the handling of the crisis, and whatever becomes of the euro, Sunday will be the moment that unstoppable democracy meets immovable supra-democracy. The Eurogroup has already won: the Greek people can vote any way they like – but what they want, they cannot have.

Lees verder op The Guardian >>>

Greece crisis: a disaster for Athens and a colossal failure for the EU

Geplaatst op by 0 reacties

After three crises in as many days, the collective performance of the eurozones governments inspires little hope or confidence in their crisis management.

Five years from its inception, the world’s biggest bailout of a sovereign state will grind to an excruciating halt on Tuesday, theoretically leaving Greece high and dry and on its own under a leftwing government bitterly accusing the EU elite of deliberately using the country as a neo-liberal laboratory.

If the experiment has been a disaster for Greece, it is also a colossal failure for Europe, with the result that at the very apex of leadership the EU nowadays resembles an unhappy assembly of squabbling politicians locked in what could not be called an “ever closer union”.

Take just the last few days. On Thursday leaders at a summit contemplated formally for the first time, however briefly, the prospect of Britain leaving the EU. By three o’clock on Friday morning they were all at one another’s throats in an unseemly quarrel over who should take part in accommodating a mere 40,000 refugees from Italy and Greece over two years, and on what terms. On Saturday, 18 governments of the eurozone cut Greece off and initiated a process that could end in pushing Athens out of the currency and perhaps out of the union.

Three days, three crises, and a collective performance that inspires little hope or confidence in their crisis management.

The air is already thick with recrimination, not just between Greece and the rest of Europe, but among the Europeans. France says that Greece must be saved, Germany says impossible. The European commission is seeking to revive negotiation that are on their deathbed. The Finnish finance minister, Alex Stubb, is looking forward to the funeral. The International Monetary Fund is at odds with the Europeans over the levels of Greek debt.

Everywhere there is the sight of leaders seeking to escape responsibility for a sorry state of affairs.

Lees verder op The Guardian >>>

Greece is a sideshow. The eurozone has failed, and Germans are its victims too

Geplaatst op by 0 reacties

The single currency has driven down wages across the continent and hit workers in its leading economy the hardest.

Nearly every discussion of the Greek fiasco is based on a morality play. Call it Naughty Greece versus Noble Europe. Those troublesome Greeks never belonged in the euro, runs this story. Once inside, they got themselves into a big fat mess – and now it’s up to Europe to sort it all out.

Those are the basics all Wise Folk agree on. Then those on the right go on to say feckless Greece must either accept Europe’s deal or get out of the single currency. Or if more liberal, they hem and haw, cough and splutter, before calling for Europe to show a little more charity to its southern basketcase. Whatever their solution, the Wise Folk agree on the problem: it’s not Brussels that’s at fault, it’s Athens. Oh, those turbulent Greeks! That’s the attitude you smell when the IMF’s Christine Lagarde decries the Syriza government for not being “adult” enough. That’s what licenses the German press to portray Greece’s finance minister, Yanis Varoufakis, as needing “psychiatric help”.

There’s just one problem with this story: like most morality tales, it shatters upon contact with hard reality. Athens is merely the worst outbreak of a much bigger disease within the euro project. Because the single currency isn’t working for ordinary Europeans, from the Ruhr valley to Rome.

On saying this, I don’t close my eyes to the endemic corruption and tax-dodging in Greece (nor indeed, does the outsiders’ movement Syriza, which came to power campaigning against just these vices). Nor am I about to don Farage-ist chalkstripes. My charge is much simpler: the euro project is not only failing to deliver on the promises of its originators, it’s doing the exact opposite – by eroding the living standards of ordinary Europeans. And as we’ll see, that’s true even for those living in the continent’s number one economy, Germany.

Lees dit fantastische artikel verder op The Guardian >>>

De eurozone is chronisch ziek

Geplaatst op by 0 reacties

Dit is de vijfhonderdste column in een reeks die bijna tien jaar geleden, op 8 oktober 2005, begon. Ik had de week ervoor na 22 jaar van, ik mag wel zeggen trouwe dienst, afscheid genomen bij het bedrijf waarvoor ik werkte. Er was nu tijd om weer te gaan schrijven.

Economisch gezien worden de afgelopen tien jaar beheerst door één gebeurtenis met rampzalige gevolgen: de val van de investeringsbank Lehman Brothers in september 2008. Was de crisis te voorkomen geweest? Als de diagnose is dat de crisis werd veroorzaakt door te veel kredietverlening, dan moet het antwoord bevestigend zijn. Dat de banken zich niet inhielden en veel te gemakkelijk uitleenden is niet goed, maar wel begrijpelijk. Zoals de toenmalige topman van Rabo, Piet Moerland, in maart 2013 zei: „Achteraf gezien waren we allemaal onderdeel van een systeem dat op hol is geslagen.”

Maar de toezichthouders, de centrale banken, hadden natuurlijk moeten voorkomen dat het systeem op hol sloeg. Ze deden dat niet. Sterker nog, ze maakten lenen aantrekkelijk door de rentestanden veel te laag te houden. Zelfs in 2004, toen de recessie van na de eeuwwisseling allang voorbij was, stond de Amerikaanse korte rente, die door de Federal Reserve bepaald wordt, nog op 1%. De inflatie was toen 3%. De Fed en zijn voorzitter, Alan Greenspan, waren daarmee medeverantwoordelijk voor het ontstaan van de kredietcrisis.

In Europa veroorzaakte de lage eurorente een huizenzeepbel in landen als Spanje en Ierland. Krediet was te goedkoop en op een beperking van de hoeveelheid krediet werd niet gestuurd.

De basis voor de latere problemen met Griekenland werd ook in de jaren voor het uitbreken van de crisis al gelegd. Vanaf het moment dat Griekenland in 2001 de euro invoerde, liep het al fout. De Griekse lonen schoten omhoog, de overheidsbestedingen werden flink opgevoerd en het Griekse handelsbalanstekort liep op naar 17% van het bbp, maar Europa greep niet in. De noodsteun van meer dan €200 miljard aan Griekenland was niet nodig geweest als het land niet tot de eurozone was toegelaten en in ieder geval veel geringer geweest als Europa eerder had ingegrepen. De eurocrisis is een door de EU zelf veroorzaakte crisis.

Verkeerd beleid en een gebrek aan toezicht zijn zo verantwoordelijk voor de malaise waarin de wereldeconomie in het algemeen, en Europa in het bijzonder, na 2008 is komen te verkeren. Van fouten kan men leren, maar die les is aan de centrale banken en de eurozonelanden niet besteed.

Lees deze column van Jaap van Duijn verder op DFT

Nationale overheden hebben niets meer te zeggen

Geplaatst op by 0 reacties

In zijn nieuwe boek schetst de Duitse socioloog Wolfgang Streeck een dubbele crisis: een van het westerse kapitalisme en een van de democratie in Europa, veroorzaakt door de strenge Europese muntpolitie. ‘Eigenlijk moeten alle EU-lidstaten Duitsland worden. Een idioot idee.’

Gekochte tijd is de kroniek van het kapitalisme diep in de blessuretijd, een systeem dat van crisis naar crisis hotst en telkens een manier vindt om zijn hachje te redden. ‘Sinds de jaren 70 gaan kapitalistische samenlevingen door opeenvolgende crises. In elke crisis vinden ze echter een manier om tijd te kopen, tot die oplossing zelf weer een probleem wordt’, steekt Streeck van wal in zijn kantoor bij het Keulse Max-Planck-Institut für Gesellschaftsforschung.

Streeck, een oud-student van de legendarische cultuurwetenschapper Theodor Adorno, is niet onder de indruk van de monetaire hocus pocus die vandaag wordt toegepast om het systeem overeind te houden. ‘Inflatie, staatsschuld, privékrediet, geldproductie door centrale banken: allemaal om het systeem op het laatste nippertje op de been te houden. Je moet de crisis van 2008 in historisch perspectief zien: het is slechts één uit een reeks gelijkaardige crises.’

Maar het systeem vindt altijd een manier om overeind te blijven?
‘Tot nog toe schijnbaar wel, maar dat wil niet zeggen dat het altijd zo zal zijn.’

De theorie van het laatkapitalisme voorspelde in de jaren 70 al het einde van het systeem. Veertig jaar later staat het kapitalisme nog steeds overeind.
‘De (politieke) geschiedenis van het kapitalisme leert ons dat het een onstabiel systeem is, dat constant gerepareerd moet worden. Meestal zijn we bezig met het ontzenuwen van erg kritieke situaties. Ik ben er zeker van dat we in het komende decennium een even gevaarlijke crisis zullen meemaken als die van 2008. Of er dan iemand een oplossing zal hebben, kunnen we niet voorspellen. We zitten boven op een vulkaan. De drie relatief kalme decennia na 1945 waren uitzonderingen, met een kapitalisme dat veel meer door de overheid werd gecontroleerd. Toch is die rust als de norm gaan gelden.’

U hebt de naam een euroscepticus te zijn?
‘Ik hou niet van die term. Ik beschouw mezelf als een patriottistische Europeaan. Maar ik maak me grote zorgen over de Europese muntunie. Dat is niet hetzelfde.’

‘Kijk om je heen: de conflicten tussen de Europese volkeren zijn sinds de Tweede Wereldoorlog nooit meer zo heftig en emotioneel geweest als vandaag. Dat is het gevolg van die euroconstructie, die verschillende nationale economieën in één monetaire unie dwingt. Daarbij wordt de historische specificiteit van nationaal economisch beleid onderdrukt. Eigenlijk is het erop gericht om alle lidstaten in Duitsland te veranderen. Een idioot idee.’

(meer…)

Nederland bereidde zich voor op terugkeer gulden

Geplaatst op by 0 reacties

Nederland had wel degelijk het plan klaar liggen om de gulden weer in te voeren als de eurocrisis volledig uit de hand was gelopen.

“Het is waar dat het ministerie van financiën en de toenmalige regering zich hebben voorbereid, ook op het slechtste scenario”, aldus Dijsselbloem. “We zaten op het dieptepunt van de eurocrisis, waarbij overigens de regeringsleiders, inclusief het Nederlandse kabinet, altijd hebben gezegd: ‘we wilden de eurozone bijeen houden en de euro behouden als eenheidsmunt. Desalniettemin is er ook gekeken naar wat als dat nou niet lukt”, aldus Dijsselbloem.

“Het is zeer terecht en zeer verstandig van de toenmalige regering om daar niet openlijk over te speculeren, omdat het heel veel te maken heeft met vertrouwen. Wanneer bekend zou zijn dat diverse regeringen zich zouden voorbereiden op ‘dit gaat mislukken, dit valt uiteen’, op het hoogtepunt van de crisis, dan creëer je absoluut paniek op financiële markten en lopen beleggers massaal weg. Dat is het laatste dat je wilt, dan draag je bij aan je eigen nederlaag”, aldus Dijsselbloem.

Dijsselbloem ontkent dat de bankbiljetten al klaar lagen.

Lees verder op RTLZ