Roads to Recovery?

Vandaag verscheen het Engelstalige boek ‘Roads to Recovery’ (Wegen naar Herstel) van het Centraal Plan Bureau.

Ik heb geen flauw idee waarom dat boek in het Engels is uitgebracht, misschien dachten ze bij het CPB dat de boodschap dan overtuigender zou overkomen? Of wellicht was het op last van de Europese Commissie? Wie zal het zeggen? Ik zal de belangrijkste conclusies van het boek even met u doornemen.

In het begeleidende Persbericht schrijft het CPB:

“De recessie van de afgelopen jaren (‘Grote Recessie’) heeft de veerkracht van de Nederlandse economie niet aangetast. Binnen tien jaar kan de Nederlandse economie terugkeren naar de groei van voor de crisis. Maar dat is geen automatisme en de precieze vorm van het herstel hangt af van de ontwikkeling van binnenlandse en buitenlandse bestedingen.”

Het CPB suggereert hiermee dat die ‘Grote Recessie’ al voorbij is, maar dat zullen we moeten afwachten. In mijn ogen keert het welvaartsniveau van vóór de invoering van de euro niet meer terug, tenminste, niet zolang Nederland die eenheidsmunt blijft voeren c.q. de lidstaten van de muntunie niet in staat worden gesteld een rente te kiezen die correspondeert met de kracht van hun respectievelijke economieën.

Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op De Dagelijkse Standaard

Stemmen pro Europa

Als echte Europeaan wordt het mij zeer lastig gemaakt een goede keuze te maken voor de Europese verkiezingen. Het interview met voormalig baas van het Centraal Plan Bureau (CPB), Coen Teulings, dat het CPB de voordelen van de euro overdreef, laat zien hoe complex een goede keuze is.

Rond de afgelopen jaarwisseling heb ik in een reeks van vijf artikelen de eurocrisis beschreven. In het laatste artikel, getiteld ‘Systeem in gevaar’ wordt beschreven hoe ondemocratisch de besluitvorming rond de euro is geweest en nog altijd is. In een drieluik in de Financial Times van vorige week is uit de doeken gedaan dat de aanpak van de eurocrisis niet is geredigeerd door de nationale regeringsleiders in de eurozone maar door nota bene de VS en grote zakenbanken als Goldman Sachs.

Het enige dat de Europese politiek in de landen van de eurozone nu doet is de euro verdedigen, tegen wil en dank en koste wat het kost. De euro is verworden van een middel tot grotere economische groei en volledige werkgelegenheid tot een politiek doel, waarbij het economisch nut ondergeschikt wordt gemaakt en ook niet valt aan te tonen.

Sterker, zoals afgelopen zondag betoogd door een groep van onafhankelijke wetenschappers en experts, heeft de euro aantoonbaar meer economische nadelen dan voordelen. Het enig valide argument dat, vooral door ondernemers, naar voren wordt gebracht is de niet meer noodzakelijke omwisseling van munten. Kom op zeg, we drijven handel in de hele wereld en daar zijn vreemde valuta’s ook geen belemmering. Wat een triest wapenfeit voor de voorstanders van de euro!

De eurofiele partijen (VVD, PvdA, CDA, GroenLinks en vooral D66) doen aan onvervalste europropaganda. Het CPB moest daar destijds ook een steentje aan bijdragen door ‘flexibel uit te rekenen’ dat de euro iedere burger een weeksalaris aan voordeel zou opleveren, om tegenwicht te bieden aan het toen op stapel staande euro/guldenrapport van de PVV. Die CPB-berekening was altijd al met veel mystiek omkleden. Afgelopen zaterdag kwam de aap uit de mouw: ‘Het CBP overdreef het voordeel van de euro’.

Lees deze column van Harry Geels verder op De Financiële Telegraaf

Euro cabaret

In een interview met dagblad De Telegraaf deed voormalig CPB-directeur Coen Teulings weer van zich spreken.

Had hij bij zijn afscheid als CPB-directeur, vorig jaar april, al aangegeven dat Nederland de euro helemaal niet nodig had gehad om dezelfde voordelen te behalen van de Interne Markt, vanochtend deed hij daar nog een schepje bovenop, door te stellen dat het CPB destijds de vermeende voordelen van de euro schromelijk heeft overdreven. Teulings maakte, gelet op zijn achtergrond, ooit deel uit van de ‘elite’, maar hij is er klaarblijkelijk klaar mee. Dat wil zeggen, met de leugens en het bedrog. En dat siert hem. Vorig jaar zei Teulings:

“Uit onze analyse blijkt dat als je de euro niet had ingevoerd en door was gegaan als handelsunie en die had uitgebreid, dan had je het leeuwendeel van de voordelen van de Europese integratie ook wel geïncasseerd.”

Tegenover De Telegraaf verklaarde hij vandaag:

“Het heeft geen enkele zin eromheen te draaien: economisch zijn de voordelen van de invoering van één munt niet zo duidelijk. Het meeste onderzoek suggereert dat je de voordelen ook zonder één munt wel kunt halen.”

En dat, terwijl het CPB eerder stelde dat de euro ons ‘een weeksalaris’ heeft opgeleverd. Maar vandaag distantieert Teulings zich van die eerdere verklaring. Beter laat dan nooit en qua timing niet toevallig, denk ik dan onmiddellijk, want het slaat voorstanders van de mislukte munt een veelgebruikt argument uit handen. Het ‘argument’ blijkt een non-argument te zijn.

Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op De Dagelijkse Standaard