De nota ‘Strategic Agenda for the union in times of change’ van de voorzitter van de Europese Raad, Herman van Rompuy, is uitgelekt.
Deze nota, die wordt gepresenteerd als Verklaring van de Raad, wordt morgen in de Raad van regeringsleiders besproken tijdens de laatste vergadering vóór het zomerreces. Deze vergadering vindt niet zoals gebruikelijk plaats in Brussel, maar in het dorpje Ypres, ter nagedachtenis aan de Eerste Wereldoorlog, een eeuw geleden. Vandaag op DDS een voorbeschouwing. Welke koers wil Van Rompuy met de Europese Unie inslaan?
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik een grote waardering heb voor de kleine Belg. Niet vanwege zijn politieke ideeën, maar vanwege zijn ‘rustige vastheid’, zijn talenkennis en -vooral- zijn vermogen om tegengestelde belangen te overbruggen en om te zetten in breed gedragen compromissen. Dat is absoluut een kwaliteit, die slechts weinigen gegeven is. Daarmee was hij ook de ideale voorzitter van de, soms tot op het bot verdeelde, Raad. Maar laten we eerlijk zijn, voor wie België heeft kunnen leiden, is het leiden van de Europese Raad natuurlijk de spreekwoordelijke ‘peuleschil’. Hiermee houdt mijn waardering voor de Belg echter op. De koers die Van Rompuy ook nu weer voor de EU heeft uitgestippeld mist de steun van de volken van de Unie, mist de nodige zelfkritiek over wat er de afgelopen jaren allemaal mis is gegaan, maar mist bovenal een oplossing voor de eurocrisis: de structurele weeffout van de euro blijft gehandhaafd. Er worden heel veel mooie, maar weinigzeggende, woorden gesproken, maar daar kopen de Europese burgers helegaar niets voor, papier is geduldig.
Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op De Dagelijkse Standaard