Het duel om het voorzitterschap van de eurogroep – die bestaat uit de ministers van financiën van de negentien eurolanden – dreigt uit te lopen op een prestigestrijd, met een enorm afbreukrisico voor de verliezer. Jeroen Dijsselbloem kan daarin in ieder geval rekenen op brede politieke steun in eigen land. Dat geldt veel minder voor zijn enige concurrent, de Spaanse minister Luis de Guindos.
“De Guindos mist de flexibiliteit die je voor zo’n baan nodig hebt”, zegt de Spaanse Europarlementariër Ramon Tremosa i Balcells. Hij hoopt vurig dat Dijsselbloem, wiens eerste termijn over twee maanden afloopt, zijn topfunctie behoudt. “Dijsselbloem luistert, past zich aan, onderhandelt. Spaanse ministers kunnen dat niet. Noordelijke landen passen zich beter aan aan een veranderende wereld.”
De Catalaan is één van de vier Spaanse Europarlementariërs in de commissie economische en monetaire zaken. De eurogroepvoorzitter komt geregeld bij deze commissie over de vloer om tekst en uitleg te geven over de beslissingen die de ministers hebben genomen, bijvoorbeeld over Griekenland.
Drie van die vier Spanjaarden huiveren bij de gedachte dat ze straks niet langer Dijsselbloem, maar landgenoot De Guindos tegenover zich vinden. “In de eerste zes maanden van zijn ministerschap, vóórdat Spanje het steunpakket voor de banksector aanvroeg, heeft De Guindos het dramatisch slecht gedaan”, zegt Jonás Fernández van de socialistische PSOE. “Toen dat steunpakket er was, hield De Guindos in feite op minister te zijn.”
De PSOE is de aartsrivaal van de conservatieve Partido Popular (PP) waartoe De Guindos behoort. Die twee partijen verdelen al decennialang de regeringsmacht. Maar de Spaanse politiek staat aan de vooravond van een aardverschuiving, in november bij de parlementsverkiezingen, en morgen al bij regionale verkiezingen. De opkomst van nieuwe partijen en de verwachte neergang van de PP pleiten niet voor de eurogroepambities van De Guindos.