Rutte laat ECB onze NLse pensioenen en spaargeld verkwanselen

Gisteren vergaderde het bestuur van de Europese Centrale Bank (ECB) voor het laatst dit jaar. Net als talloze andere analisten, economen, journalisten et cetera, zat ik ook te luisteren naar de persconferentie na afloop. Daarbij probeer ik altijd op de kleine dingen, zoals onschuldig klinkende bijzinnen, te luisteren. Dat soort details vertellen soms heel veel. Deze week was dat ook het geval.

Ik ga het in dit stuk dus niet hebben over de besluiten van de ECB en de mogelijke gevolgen ervan. Daarover kan ik kort zijn: de banken en onze zuidelijke muntbroeders hadden alle recht een fles champagne te openen na de vergadering. De banken omdat het leenloket van de ECB waar ze onbeperkt – ONBEPERKT dus – geld mogen lenen à 0,05 procent rente tot minstens – MINSTENS – diep in 2017 voor ze open blijft. En de overheden van landen zoals Italië, Frankrijk en andere eurolanden die het maar niets vinden om te moeten hervormen omdat het opkoopprogramma van staatsobligaties door de ECB tot minstens – MINSTENS dus – maart 2017 door zal gaan én maandelijks meer dan 60 miljard euro zal kosten.

Met andere woorden, de overheden van dat soort landen hoeven zich de komende jaren geen zorgen te maken over of het ze lukt voldoende staatsobligaties te verkopen om de gapende gaten in de begroting te dichten. En wij, de gewone burgers in landen zoals Nederland, moeten daarvoor bloeden. Als u volgend jaar een brief krijgt van uw pensioenfonds waarin staat dat uw pensioen c.q. pensioenaanspraken gekort worden, denk dan aan 3 december 2015 en dit artikel en weet aan wie u dat te danken hebt: de ECB. Een angstaanjagend vooruitzicht voor de Nederlandse gepensioneerden en spaarders. En dat zijn we zo goed als allemaal. De ECB voert een monetaire oorlog tegen ons en is voorlopig aan de winnende hand (het is in mijn ogen de hoogste tijd voor een monetaire Acte van Verlatinghe, alleen zo kunnen we die oorlog winnen).

Zoals gezegd, lette ik vooral op de kleine dingen. Ik heb er twee gespot en die wilde ik u niet onthouden, ook omdat ik in alle analyses van het ECB-besluit van gisteren er geen letter over kon vinden.

Lees de gehele column van Edin Mujagic op Jalta

Meeste pensioenfondsen staan er zeer slecht voor

Tweederde van de pensioenfondsen staan er financieel zo slecht voor dat ze herstelplannen moeten inleveren. Daaronder bevinden zich vier van de vijf grootste fondsen.

Tweederde van de Nederlandse pensioenfondsen staat er zo slecht voor dat ze (in veel gevallen voor de tweede keer) een herstelplan moeten indienen bij De Nederlandsche Bank (DNB). Het zou gaan om 160 van de ongeveer 250 pensioenfondsen.

Dat de pensioenfondsen bepaald niet in blakende conditie verkeren, was al enige tijd duidelijk. De fondsen publiceren maandelijks of eenmaal per kwartaal hun dekkingsgraad. Bij de meeste fondsen kachelde die graadmeter van financiële gezondheid het afgelopen jaar gestaag achteruit. De oorzaak is de sterk gedaalde rente. Door die lage rente moeten pensioenfondsen veel meer vermogen opbouwen om hun deelnemers waardevaste pensioenen te kunnen uitkeren. De fondsen profiteren wel van de flinke waardestijging van hun aandelenpakketten, maar die winst kan de tegenvaller van de rentedaling niet compenseren.

Lees verder op de Volkskrant >>>

Piketty signaleert gevolgen, niet oorzaken

Columnist Hans de Geus kreeg onlangs de tip om huisjesmelker te worden. Hij slaat het advies – mede dankzij Joseph Stiglitz en Michael Hudson – in de wind. ‘Misschien zie ik gewoon de Titanic eerder op het ijs lopen.’

…‘Wat jíj met je geld moet doen? Koop een flatje en zet er twee studenten op! Je vangt de hoofdprijs aan huur en ze gaan er altijd na een paar jaar weer uit.’ Dit advies werd me toegeslingerd door een uitbater van een aantal cafés in mijn buurtje, een ondernemer wiens nuchtere kijk op geldzaken ik altijd hoog aansla. Daar zat ik dan. Al zou ik vijftig RTL beurspraatjes in één scherpe zin condenseren, dan nog kan ik qua puntigheid en realiteitszin aan zo’n advies niet tippen.

Ik hoor het steeds vaker: mensen kopen stenen om te verhuren. Hoe lager de rente, hoe aantrekkelijker dat is, want 1) het alternatief, sparen, levert niets op en 2) geld bijlenen om de investering te realiseren kost bijna niets. Het is een spel zonder nieten, met als slagroom op de taart dat ook de prijs van het object nog eens stijgt in waarde, omdat zoveel mensen dit tegelijk aan het doen zijn en zo de prijzen opdrijven. Het rendement ligt gewoon op straat. Of eigenlijk, aan de straat.

Dief van je eigen portemonnee om niet aan dit spel mee te doen. Er is één kleine voorwaarde: je moet geld hebben. Niet héél veel geld – met een tonnetje kun je wel van start – maar dat moet je wel toevallig hebben liggen. Heb je dat niet, dan ben je gedoemd tot het tegenovergestelde: als suffe huurder de hogere lasten voor je kiezen nemen, omdat de beleggers nu eenmaal hun rendement moeten halen. De lage rente maakt het voor hen ondertussen onmogelijk om fatsoenlijk te sparen om aan hun bezitskant aan te pikken in de vermogens-rat-race.

Lees verder op Follow The Money