Journalisten dagen Europees Parlement voor de rechter

Een team van journalisten uit alle landen van de Europese Unie sleept het Europees Parlement voor de rechter. Ze spannen een zaak aan bij het Europese Hof van Justitie omdat het parlement weigert inzage te geven in de manier waarop de 751 Europarlementariërs de toelages besteden die ze ontvangen naast hun salaris.

De journalisten hadden voor hun respectievelijke landen verzoeken gedaan op basis van de Wet openbaarheid van bestuur. Die verzoeken zijn in september afgewezen. Voor Nederland is de NOS bij het project betrokken.

Naast hun vaste maandelijkse (salaris-)vergoeding krijgen de leden van het Europees Parlement ook toelagen voor algemene kosten, voor reis- en dagvergoedingen en om medewerkers te betalen. Het internationale team van 29 journalisten, werkend voor radio, tv, kranten, internet en tijdschriften, wil inzage krijgen in de onderliggende documenten voor die vergoedingen. Maar het EP weigert om deze uitgaven te onderwerpen aan een openbaar onderzoek.

Volgens het parlement werd vorig jaar 474 miljoen euro uitgegeven aan de parlementsleden, meer dan een kwart van de begroting. Het gaat dan om salarissen, reiskosten, algemene kosten, kantoorkosten en kosten voor de persoonlijke staf. Het Europees Parlement besteedt per maand alleen al 3,2 miljoen euro aan vergoeding voor algemene uitgaven, zonder dat daar toezicht op is. Pogingen om dit te regelen, zijn herhaaldelijk door de Europarlementariërs weggestemd.

Het Europa-brede WOB-initiatief begon in juni, toen journalisten van alle lidstaten van de Europese Unie toegang vroegen tot declaraties, bonnen en facturen. Het Europees Parlement wees de verzoeken af vanwege privacybescherming en omdat het honoreren ervan te veel werk met zich zou meebrengen. Ook zei het EP dat het niet beschikt over documenten die gaan over de besteding van de algemene toeslagen.

Bron: NOS

Het EP is alleen democratisch als het Europarlementariërs uitkomt

Afgelopen vrijdag werd Jean-Claude Juncker voorgedragen als voorzitter van de nieuwe Europese Commissie. Het is een invloedrijke baan: alleen de Europese Commissie mag nieuwe Europese beleidsvoorstellen doen. Iedereen die bang is dat soevereiniteit van Nederland weglekt naar Europa moet onder meer naar de Europese Commissie kijken.

Waarom eigenlijk Juncker? In het verdrag van Lissabon is geregeld dat er bij de benoeming van de Commissie-voorzitter rekening wordt gehouden met de uitslag van de Europese verkiezingen. Europese partijen kwamen met kandidaten en spraken onderling af de kandidaat van de grootste partij te steunen. Dat werd Juncker, de kandidaat van de Europese christendemocraten.

Dit is een typisch voorbeeld van wat het Europees Parlement al decennia doet: haar macht op informele wijze vergroten. Nergens staat dat de bovenstaande werkwijze verplichtend is: het is een bedenksel van het Europees Parlement. Ze stemt elke andere voorzitter weg en creëert daarmee een nieuw feit: dat Europarlementariërs voortaan de Commissievoorzitter aanwijzen.

Pro-Europese politici noemen dit: ‘meer democratie in Europa’. Vroeger zou Juncker in achterkamertjes gekozen worden en nu gebeurt dat door gekozen volksvertegenwoordigers. De suggestie is dat burgers nu meer te zeggen hebben, maar dat is niet zo.

Lees dit artikel van Chris Aalberts verder op The Post Online

EP declareert 40 miljoen per jaar aan ‘kantoorkosten’

Elk jaar geeft het Europees Parlement bijna 40 miljoen euro uit aan ‘kantoorkosten’ voor Europarlementariërs. De besteding van al dat geld wordt door niemand in Brussel gecontroleerd. ‘Sommigen komen met een Ferrari of Lamborghini naar hun werk.’

Het grootste parlement van Europa zorgt goed voor zijn mensen: 8000 euro salaris per maand, vergoedingen voor woon/werkverkeer en ander transport, een vergoeding van 300 euro per vergaderdag. En daarbovenop: elke maand 4299 euro aan ‘kantoorkosten’. Die zijn bestemd voor pennen, paperclips, printpapier, computers, kantoren en catering bij vergaderingen.

Maar als iemand van die kantoorkosten een tweede huis in Frankrijk wil bekostigen, dan kraait daar geen haan naar. Over een periode van 5 jaar gaat het voor het hele parlement om een kleine 200 miljoen, 2,5 ton per lid. Er is geen enkele controle, klagen Nederlandse Europarlementariërs. Vooral hun collega’s uit de zuidelijke lidstaten willen daar niet aan, en ook het Parlement zelf niet. Sterker: wie met bonnetjes komt aanzetten, wordt nog net niet uitgelachen.

Lees verder op het AD