Stelt u zich de EU eens voor als een huis. Als een groot huis waarin meerdere gezinnen bij elkaar wonen en waar het flink reuring is. Wat heet: het ooit zo mooi bedoelde sociale project staat door een opeenstapeling aan dingetjes enorm onder druk en de spanning is soms letterlijk voelbaar.
Zo heeft een deel van de bewoners een gezamenlijke pot, maar hoe mooi bedoeld ook, werken doet het niet. Verscheidene jonge huisbewoners zijn werkloos, ontheemden uit de buurt azen op de aanwezig baden, bedden en broodmanden en het huishouden is een zooitje. Officieel moet men de kamers zelf doen en gaan grotere klussen in overleg, maar wat nou precies klein is en wat groot weet niemand en de huismeesters en -juffen nemen ondertussen rap in aantal toe.
De kerstcommissie, het buitenoverleg, de dames van het dakterras, het financiële groepje, het comité voor buurtcontact, een corveeroostercommissie en ga zo maar door. Een waar organogram is opgetakeld om alles in goede banen te leiden, maar de bewoners, die weten het niet meer. Samen leven en soms een kopje suiker delen, dat was ooit de bedoeling, maar het hele project verwordt meer en meer tot moloch.
De mensen van het geld rollebollen van ruzie naar ruzie en steeds meer huisbewoners associëren de toko alleen nog maar met het salaris van de ‘huis-top’. Het is, kortom, de hoogste tijd voor een time-out. Even de rommel opruimen en even geen nieuwe ideetjes meer, maar helaas: het huisbestuur heeft besloten om de buren, die in groot conflict zijn verwikkeld met weer ándere buren, toe te staan te komen wonen in de tuin. Voor het huis zelf vonden zelfs zij het nog even té, maar in de tuin? Ach, prima. Dat ze er een ruzie mee binnenhalen zij maar zo en hun schulden, ach,
dat lost Financiën wel op.
Inderdaad: dit gaat over Oekraïne. Over het verdrag dat de EU wil afsluiten en waar weblog GeenStijl een referendum over hoopt los te krijgen. NRC noemde die wens het willen ‘frustreren’ van Europese uitbreiding, maar dat is onterecht. Het is geen frustratie, maar contemplatie. In een Europa dat grossiert in dossiers is het verstandig eerst je huidige problemen op te lossen en pas dan, als de boel weer loopt, aan nieuwe projecten te beginnen. En daarbij: het huis Europa is uiteindelijk van haar bewoners. Het is hun huis en hun tuin, dus dat beetje inspraak is echt zo raar niet.
Bron: Door Dave Boots, Enkhuizen in Trouw van 25 augustus 2015