Marcel Canoy heeft gewelddadige dromen over Thierry Baudet

Kent u Marcel Canoy? Hij was één van de mensen die, in de NRC, media opriepen om Thierry Baudet te censureren omdat die te kritisch zou zijn op de Europese Unie. Daarnaast is hij columnist voor het FD, distinguished lecturer Erasmus School of Accounting and Assurance, en een behoorlijk invloedrijke man in de wereld van business en lobby.

Kortom, een redelijk belangrijke man in de eurofiele wereld van ons-kent-ons.

Eerder steunde hij dus al een verzoek om Baudet voortaan te censureren. Dat is kinderachtig, belachelijk en apert, maar er komt géén geweld bij kijken. Dat is, zullen we maar zeggen, dan nog iets.

Helaas is Canoy in korte tijd geradicaliseerd.

Eerst roepen dat iemand monddood moet worden gemaakt, daarna overschakelen en zeggen dat, nou ja, de persoon eigenlijk wel meteen aan stukken kan worden gehakt.

Lees deze column van Michael van de Galien verder op De Dagelijkse Standaard

Zo werd campagne gevoerd in Griekenland

Vrijdag hield premier Samaras zijn laatste toespraak op het Syntagmaplein voor de verkiezingsslag. De beelden die op televisie werden getoond, laten een menigte vlaggenzwaaiers zien en het lijkt alsof de populariteit van de premier de top heeft bereikt.


Ik moest gisteravond in het centrum van Athene zijn, omstreeks 21u, en ik zag nauwelijks beweging. Volgende beelden tonen wat ik zag, en tonen ook hoe je met een camera een compleet ander beeld kunt geven van de werkelijkheid.


De regerende partijen hebben ook de media aan hun kant om indrukken te wekken. Neem nu Eva Kaili, voormalig PASOK-parlementslid, die op televisie de kritische journalist Stelios Kouloglou beschuldigt dat hij de naam Michaloliakos op zijn verkiezingspamfletten steunt. Kouloglou is kandidaat voor SYRIZA. De Michaloliakos die hij vermeldt, is Vasilis Michaloliakos, zittend burgemeester van Piraeus. Maar mevrouw Kaili, die goed bevriend is met de eigenaars van de elektriciteitsbedrijven die illegaal de charatsi hebben opgestreken en er een luxeleventje mee leidden, vindt dat Kouloglou de indruk geeft dat hij Gouden Dageraad steunt.

Of neem nu de zender ANT1, die zegt dat we zeker moeten oppassen want het gaat beter met Griekenland en we moeten nu zeker geen gek stemgedrag tentoon spreiden. “Journalisten” die kijkers aanraden voor welke partij ze moeten stemmen: we zijn het ondertussen gewend, maar het wordt steeds nadrukkelijker.

Zie nog meer frappante voorbeelden op de weblog van Bruno Tersago