Laatste Nieuws

Onbeschaamd pleidooi voor monetaire financiering

Geplaatst op by 0 reacties

Centrale banken moeten de reële economie op-pompen door geld te lenen aan landen met een lage groei en een overschot op de betalingsbalans.

De stemming onder de financiële beleidsmakers van de wereld was somber tijdens de jaarlijkse vergadering van het IMF vorige week in Washington. Centrale bankiers erkenden dat ze niet bij machte waren de echte economie weer op gang te brengen.

Europese ministers werden bestookt met het verwijt dat het starre bezuinigingsbeleid in de eurozone de afgelopen jaren averechts heeft gewerkt. Maar een geloofwaardig alternatief was niet voorhanden. Tijd om out of the box te denken en enkele taboes bespreekbaar te maken.

Wat steeds duidelijker wordt, is dat de almaar voortkwakkelende economische malaise wordt veroorzaakt door een tekortschietende vraag. De koopkracht van werknemers groeit al vele jaren nauwelijks meer; de werkgelegenheid stagneert of loopt terug. Bedrijven voeren hun winsten op door op kosten te bezuinigen en investeren maar mondjesmaat. Overheden bezuinigen.

Zwaarder inzetten op export is de nieuwe versie van de ‘beggar your neighbour policy’ van de jaren dertig; ditmaal nog niet in de vorm van een devaluatiewedloop, maar van een loonmatigingswedloop.

Als het zo niet lukt, hoe dan wel?

Lees deze column van Bert de Vries verder op de Volkskrant

Farage zal nieuwe fractie in EU-Parlement lanceren

Geplaatst op by 0 reacties

Vijf dagen na het uiteenvallen van zijn vorige groep staat de Britse eurofoob Nigel Farage op het punt om een nieuwe fractie in het Europees Parlement op de been te brengen. Farage kondigde maandag voor aanvang van de plenaire zitting in Straatsburg aan dat de Pool Robert Jaroslav Iwaszkiewicz zijn troepen zal vervoegen.

De vorming van een fractie vereist minstens 25 Europarlementsleden uit minstens zeven landen. Met de leden van UKIP en de Italiaanse Vijfsterrenbeweging van komiek Beppe Grillo beschikte de 48-koppige EFDD-fractie van Farage over meer dan voldoende leden. De fractie struikelde vorige week echter over die tweede drempel toen de Letse Iveta Grigule de groep de rug toekeerde.

‘De geruchten over onze dood zijn sterk overdreven’, zo kondigde Farage maandag in een persmededeling de komst van Iwaszkiewicz aan. De Britse eurofoob haalt zwaar uit naar Europees Parlementsvoorzitter Martin Schulz en diens ‘verachtelijke’ poging om de eurosceptische fractie de mond te snoeren.

Lees verder op De Standaard

Dalligate: de val van een Eurocommissaris en het masterplan van de tabakslobby

Geplaatst op by 0 reacties

Precies twee jaar geleden werd eurocommissaris John Dalli gedwongen af te treden. Hij zou 60 miljoen aan smeergeld van een tabaksbedrijf hebben gevraagd in ruil voor afgezwakte regels. Documenten in handen van De Correspondent en informatie uit een vorige week uitgezonden Franse documentaire maken aannemelijk dat zijn val heel andere oorzaken had dan zijn vermeende misdragingen.

Het is 16 oktober 2012, kwart voor twee ’s middags. Nietsvermoedend loopt John Dalli, op dat moment Eurocommissaris verantwoordelijk voor gezondheid, het kantoor van José Manuel Barroso, de voorzitter van de Europese Commissie, binnen. Daar krijgt Dalli te horen dat er twee persberichten klaarliggen. Eén waarin hij ontslag neemt, één waarin Barroso hem ontslaat. Kwart over drie is de bijeenkomst voorbij. ‘Barroso had terminated me,’ schrijft Dalli in het feitenrelaas dat hij later zou maken.

De Maltese oud-commissaris schreef dat relaas ten behoeve van een rechtszaak Dalli versus de Europese Commissie. die momenteel loopt bij het Europese Hof van Justitie. Dalli verzoekt het Hof het besluit van 16 oktober 2012 nietig te verklaren en de Europese Commissie te veroordelen tot vergoeding van immateriële en materiële schade. Die is niet gering. Zijn leven en dat van zijn familie is verwoest, tekent Dalli op in zijn achtergrondverhaal dat in het bezit is van De Correspondent.

De beschuldiging die Dalli de kop kostte, was dat hij via een Maltese connectie Swedish Match, een partner van tabaksfabrikant Philip Morris, onder druk zou hebben gezet. Hij zou zestig miljoen euro hebben gevraagd om het toen op de hele Europese markt, behalve in Zweden, geldende verbod op de verkoop van snus,Over snus. een soort tabak, op te heffen.

Het fraudebureau OLAF van de Europese Unie deed onderzoek naar de klacht van Swedish Match.

Lees dit artikel van Tomas Vanheste verder op De Correspondent

Why did Britain’s political class buy into the Tories’ economic fairytale?

Geplaatst op by 0 reacties

Falling wages, savage cuts and sham employment expose the recovery as bogus. Without a new vision we’re heading for social conflict.

The UK economy has been in difficulty since the 2008 financial crisis. Tough spending decisions have been needed to put it on the path to recovery because of the huge budget deficit left behind by the last irresponsible Labour government, showering its supporters with social benefit spending. Thanks to the coalition holding its nerve amid the clamour against cuts, the economy has finally recovered. True, wages have yet to make up the lost ground, but it is at least a “job-rich” recovery, allowing people to stand on their own feet rather than relying on state handouts.

That is the Conservative party’s narrative on the UK economy, and a large proportion of the British voting public has bought into it. They say they trust the Conservatives more than Labour by a big margin when it comes to economic management. And it’s not just the voting public. Even the Labour party has come to subscribe to this narrative and tried to match, if not outdo, the Conservatives in pledging continued austerity. The trouble is that when you hold it up to the light this narrative is so full of holes it looks like a piece of Swiss cheese.

Lees dit artikel door Ha-Yoon Chang verder op The Guardian

Allemaal een daderprofiel. Ook gij Lodewijk A.

Geplaatst op by 0 reacties

In de de week waarin Nederland ten strijde trok tegen een gewelddadige beweging waar de meeste mensen een jaar geleden nog nooit van hadden gehoord, ontstond onder de radar te weinig opschudding over een binnenlands gevaar. Vadertje Staat zelf. De overheid trekt de elektronische teugels aan en zet de burger weer iets naakter in het detectiepoortje van de bureaucratie.

Verdacht tenzij het tegendeel blijkt. Dat is steeds meer de realiteit van een overheid die diep argwanend is geworden. Een overheid die zich als weldoener misbruikt voelt. Daarom worden alle systemen ingericht op het in de gaten houden van wat burgers zeggen en wat zij doen als ontvangers van uitkeringen en belastingfaciliteiten. Wij allemaal dus.

Aanleiding is het vóór de zomer door de Tweede en Eerste Kamer goedgekeurde besluit om ‘systeem risico informatie’ (SyRI) te verzamelen. Bla, bla, technisch, dachten ze kennelijk in het parlement. Bestrijding van uitkeringsfraude is altijd goed. Een maand geleden trad het Besluit zonder champagne in werking. Deze week zette De Volkskrant het op de agenda.

Wat tientallen jaren werd voorspeld, niet in de laatste plaats door Frank Kuitenbrouwer in deze krant, is weer een stap dichterbij gekomen. De koppeling van databestanden om de oplichters uit ons midden te vissen. U allen, 16,8 miljoen profijttrekkers, wordt in de het vizier gehouden. Uw watergebruik, uw AOW-claim, uw vriendin, uw zorgtoeslag, uw boetes, uw strafblad, uw zorgaanspraken, Big Daddy kijkt wiens verhaal niet klopt met alle opgeslagen data.

Bijvangst: flarden van het gedrag en het meest persoonlijke leven van die 16,x miljoen burgers die de boel niet flessen.

Lees deze column van Marc Chavannes verder op het NRC

Gaan we allemaal weer eens normaal doen?

Geplaatst op by 0 reacties

Gaan we allemaal weer eens normaal doen? Het lijkt er vooralsnog niet op.

Het was een opmerkelijk berichtje in De Volkskrant, op de laatste septemberdag. SNS Bank – U weet wel, die bank die een tijdje terug door topgraaier Sjoerd van Keulen in het nieuws kwam – kondigde aan vanaf nu weer ‘heel normaal’ te gaan bankieren. Het belang van de klant, niet de bonus van de bankier heet voortaan weer voorop te staan.

De VVD vindt normaal gaan doen duidelijk maar niets. ‘Beperking bonus bankiers geeft VVD slecht gevoel’, aldus kopte de NRC 1 oktober. Nederland dreigt – ja, dat riep Halbe Zijlstra heus – door niet meer aantrekkelijk te zijn voor zulke Sjoerd van Keulens, ‘in een achterstandspositie’ te geraken.

Ewald Engelen veegt in De Correspondent met deze bonuschantage terecht de vloer aan. Dat door dat perverse bonussysteem het financiële stelsel op de rand van de afgrond gebracht is en banken met tientallen miljarden overheidsgeld gered moesten worden, telt voor de VVD kennelijk niet meer.

Toch merkwaardig dat er nog geen opstand in eigen gelederen uitgebroken is, omdat de VVD immers toch echt niet alléén maar bonanerende miljonairs onder haar kiezers telt: de partij die altijd zeurt over uitkeringsfraude van een paar duizend euro op kosten van de belastingbetaler, vindt het kennelijk niet erg als die belastingbetaler voor het miljoenvoudige daarvan het schip ingaat.

Weer heel normaal doen: al is bij SNS natuurlijk the proof of the pudding in the eating, het is zeker een lovenswaardig voornemen, dat allerwegen navolging verdient. Gaan we nu eindelijk allemaal weer eens normaal doen? Rutte en Wilders sloegen elkaar drie jaar terug met die oproep om de oren, maar het lijkt er nog niet erg op. Het nieuws wordt sterk gedomineerd door mensen die nog geenszins van plan lijken echt normaal te gaan doen.

De accountants, met de bankiers de hoofdzondaren binnen het financieel-criminele complex, immers niet. Rens van Tilburg sloeg 8 oktober de spijker op de kop: aan AFM-geneuzel over een andere ‘cultuur’ hebben we niets, zolang de slager zijn eigen vlees mag blijven keuren. Wie betaalt, bepaalt.

Normaal gaan doen: ook aan de voor ondernemer spelende bobo’s in de door de belastingbetaler gefinancierde semi-collectieve sector is dat niet besteed. Zo’n armzalig ministersalaris, daarvoor kun je dat niet doen.

Lees deze column van Thomas van der Dunk verder op de Volkskrant

Zo gevaarlijk is het TTIP

Geplaatst op by 0 reacties

U kent ACTA. Het vrijhandelsverdrag dat vooral bleek te gaan om strengere copyrightwetten en meer macht voor grote bedrijven. ACTA kwam niet door het Europees Parlement, ondanks het feit dat verdacht veel (‘liberale’) politici voor zo’n verdrag waren. Maar, nu is er TTIP. Heel anders, toch bijna hetzelfde. Iets met oude wijn en nieuwe zakken. Ook hier weer: veel macht voor bedrijven, copywrightwetten in het voordeel van producenten en duurdere producten voor de burger.

Onze tegenvoeters in Australië zijn samen met de VS, Japan, Canada, Singapore, Malaysia, Mexico, Vietnam, Peru, Chile, Brunei Darussalam en Nieuw Zeeland ook aan het onderhandelen over zo’n verdrag maar daar heet het TPP: Trans-Pacific Partnership. Die onderhandelingen zijn geheim, want het is niet de bedoeling dat bepaalde democratische processen zomaar ineens transparant worden. Straks krijgen burgers er nog weet van en gaan ze dwarsliggen of willen ze een referendum.

Gelukkig is er Wikileaks waardoor we alsnog weten wat precies de inhoud is van zo’n verdrag.

Die inhoud is verre van fraai en heeft in elk geval weinig met vrijheid te maken. Zo gaat de burger niet alleen meer betalen voor bijvoorbeeld medicijnen(!), films of software maar legt het TPP-verdrag ook een bom onder de vrije mening, vrije journalistiek en onderzoeksjournalistiek zoals we die kennen.

Lees deze column van Bert Brussen verder op The Post Online