De Tweede Kamer moet onderzoek doen naar de totstandkoming, de ontwikkeling en de toekomst van de eenheidsmunt. Breek het evangelie van de euro, betogen Thierry Baudet, Jort Kelder en Arno Wellens.
Donderdag 19 november maken wij onze opwachting bij de Vaste Kamercommissie voor Financiën. Meer dan veertigduizend landgenoten steunden de burgerpetitie waarin de politiek wordt opgeroepen om een parlementaire enquête te starten naar de invoering van de euro.
In tijden van vluchtelingennood, klimaatopwarming en geopolitieke spanning ogenschijnlijk een matig getimed appèl aan politici. Maar laat niemand zich vier maanden na de laatste Griekse crisis in slaap sussen en denken dat de problemen onder controle zijn. Griekenland is niet meer dan twee procent van de Eurozone. De echte malheur in de muntunie moet nog losbarsten.
De invoering van de Europese eenheidsmunt op 1 januari 2002 was een van de meest verstrekkende besluiten uit de moderne vaderlandse geschiedenis. Maar wat begon als ambitie om vrede en voorspoed in Europa via de euro te munten, is verworden tot splijtzwam waar we niettemin blindelings aan vast houden – ongeacht de kosten.
De risico’s zijn beangstigend en de bedragen huiveringwekkend. Voor zover we kunnen afgaan op cijfers – alweer daterend van vóór de laatste steunronde à 85 miljard euro – zijn de totale Nederlandse kosten (volgens de Rekenkamer) minimaal 137 miljard euro. De Miljoenennota 2015 heeft zelfs over 155 miljard euro. Bij deze bedragen vallen de beweende bezuigingsmaatregelen van de afgelopen jaren in het niet.
Wat begon als politiek idealisme – één continent, één beschaving, één munt – is ontaard in financieel-economisch avonturisme. Een debat over feiten blijkt nauwelijks mogelijk: de euro is een quasi-religieus project, een evangelie.
Wij breken met dat gesloten denken. We willen de waarheid boven tafel. Is de euro in ons voordeel, in ons belang? Is het in het belang van de andere Europese landen? Zo nee, waarom gaan we er nog mee door?