Wat ieder weldenkend mens op zijn klompen aanvoelt, blijkt aantoonbaar juist: onderling vertrouwen is het cement voor een soepel functionerende, economisch succesvolle leefgemeenschap. In plaats van dat te bewaken, bedreigen economen met hun adviezen dat fundament van onze welvaart juist.
Hervormingsdrift ondermijnt sluipenderwijs een belangrijke, onderbelichte voorwaarde voor een bloeiende en leefbare maatschappij: onderling vertrouwen. Dat bindmiddel van onschatbare waarde, gedurende eeuwen opgebouwd is kwetsbaar voor de ‘snelle oplosmiddelen’ van het neoliberalisme. Een aansprekende toelichting op dit verschijnsel was onlangs te zien in uitverkochte Nederlandse theaterzalen.
Het populaire toneelstuk De Verleiders van Pierre Bokma c.s. gaf het grote publiek op toegankelijke wijze inzicht in misstanden bij banken en adviseurs die bijdroegen tot onze Grote Financiële Crisis. Naar het schijnt. Want uw auteur, ongeschikt voor luid en heftig drama, ging zelf niet kijken en had met dit fragment wel genoeg. Maar toevallig illustreert deze scene wel net waar het hier om gaat: het belang van onderling vertrouwen en het gevaar dat te ondermijnen.
Zonder het vertrouwen van de klant in de financieel adviseur had men überhaupt niet tot zaken kunnen komen. Datzelfde vertrouwen krijgt een knauw als later blijkt dat de adviseur hem heeft opgezadeld met een voor hem fout product. Door gretigheid en verkeerde prikkels van de verkoper zit de klant met een onbetaalbare hypotheek en een gedeukt vertrouwen.
Zo werkt het ook in het groot: alleen op basis van onderling vertrouwen kon een vrije markt tot bloei komen.
Lees deze column van Hans de Geus verder op Follow The Money