Tag: troika

Trojka heeft geheime agenda

Geplaatst op by 0 reacties

De Europese ‘instituties’ willen niet Griekenland redden, maar het kapitaal van de multinationals. Dat stelt voormalig staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez (SP.A). De Griekse regering wordt een gebrek aan hervormingen verweten, maar tegelijk werd volgens Crombez een Griekse wet die belastingontwijking van multinationals aanpakt, door de Europese onderhandelaars tegengehouden.

‘De regering-Tsipras wil wel degelijk iets doen aan belastingontwijking en fraude van multinationals’, meent Crombez. ‘Alleen is het schrijnend om vast te stellen dat de Europese trojka (Europese Centrale Bank, Europese Commissie en Internationaal Muntfonds, red.) die maatregelen wil teniet doen.’

SP.A verwijst naar een wet die in maart in Griekenland gestemd werd en die postbusvennootschappen aanpakt. Daarbij zou een bronheffing van 26 procent – evenveel als de vennootschapsbelasting – geheven worden op transacties via zo’n vennootschappen. Die zouden vooral in Nederland en Luxemburg gevestigd zijn.

‘Uit onderzoek van onze studiedienst blijkt nu dat de trojka – onder zware druk van grote belastingconsultants KPMG, Ernst & Young, Deloitte en PWC – die wet nu wil terugdraaien’, stelt Crombez. ‘Het gevolg is dat het Griekse kapitaal – dat zich aan de Griekse belastingen onttrekt – volgens de trojka niet moet worden belast.’

Dat bewijst volgens Crombez dat de Griekse regering niet van slechte wil is. ‘De waarheid is dat de trojka de belastingen op grote multinationals wil verhinderen en de belastingen op lokale bedrijven verhogen. En wie is er dan het grootste slachtoffer? De gewone Grieken.

Bron: De Standaard

Waarom we anders over de crisis en Grieken zouden moeten denken

Geplaatst op by 0 reacties

Wat is de waarheid van de Griekse crisis? Hebben de ‘strenge’ Duitsers een punt dat de Grieken niet moeten zeuren en gewoon door moeten gaan met bezuinigen of ligt het genuanceerder? De Grieks-Nederlandse Jorgos Nikolidakis vertelt het echte verhaal.

Het is iets meer dan twee maanden geleden dan ik een artikel over de Griekse crisis schreef. Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om me met de politiek en het internationale bankwezen bezig te houden. Dat is niets voor mij, simpelweg, omdat die wereld op z’n zachtst gezegd ‘niet okee’ is! Bah! Ik wil me met vakanties bezighouden, met positiviteit, mensen het mooie van Griekenland laten zien: dat is mijn ding! Ik vind het leuk dat heel veel mensen fantastische vakanties in Griekenland doorbrengen.

Aan de andere kant, wil ik mezelf, als Griekse Nederlander beschermen tegen de leugens die voorbijvliegen, verspreid door gerenommeerde Nederlandse kranten en tijdschriften. Het is triest om zoveel leugens te zien! Ik hoop dat de Nederlanders wakker worden en beseffen dat alles over Griekenland voor 90% leugens waren om bepaalde doelen te bereiken.

Nederlanders moeten eigenlijk een voorbeeld aan de Duitsers nemen, ja u leest het goed! Op 31 maart is er door de Duitse televisie (ZDF) een Tv-programma uitgezonden dat in Duitsland voor enorme commotie heeft gezorgd en vooral begrip voor de Grieken. Je wilt niet weten hoe gelukkig ik door dit programma ben geworden, zo ook miljoenen andere Grieken overal in de wereld! Het programma heette ‘Die Anstalt’ (= de instelling) en werd door ongeveer 5 miljoen Duitsers bekeken en door meer dan 1 miljoen Grieken via youtube in Griekenland.

‘Die Anstalt’ is een programma dat veel politieke satire bevat, waarbij vaak onderbelichte waarheden naar boven drijven. Deze keer ging het programma over de Griekse economische crisis. Wie kent inmiddels de vele stereotypen niet waarmee de Grieken de afgelopen vijf jaar gebombardeerd zijn door media (en politici) in Duitsland en Nederland.

Lees verder op Follow The Money >>>

Joseph Stiglitz: how I would vote in the Greek referendum

Geplaatst op by 0 reacties

Neither alternative – approval or rejection of the troika’s terms – will be easy, and both carry huge risks.

he rising crescendo of bickering and acrimony within Europe might seem to outsiders to be the inevitable result of the bitter endgame playing out between Greece and its creditors. In fact, European leaders are finally beginning to reveal the true nature of the ongoing debt dispute, and the answer is not pleasant: it is about power and democracy much more than money and economics.

Of course, the economics behind the programme that the “troika” (the European Commission, the European Central Bank, and the International Monetary Fund) foisted on Greece five years ago has been abysmal, resulting in a 25% decline in the country’s GDP. I can think of no depression, ever, that has been so deliberate and had such catastrophic consequences: Greece’s rate of youth unemployment, for example, now exceeds 60%.

It is startling that the troika has refused to accept responsibility for any of this or admit how bad its forecasts and models have been. But what is even more surprising is that Europe’s leaders have not even learned. The troika is still demanding that Greece achieve a primary budget surplus (excluding interest payments) of 3.5% of GDP by 2018.

Economists around the world have condemned that target as punitive, because aiming for it will inevitably result in a deeper downturn. Indeed, even if Greece’s debt is restructured beyond anything imaginable, the country will remain in depression if voters there commit to the troika’s target in the snap referendum to be held this weekend.

In terms of transforming a large primary deficit into a surplus, few countries have accomplished anything like what the Greeks have achieved in the last five years. And, though the cost in terms of human suffering has been extremely high, the Greek government’s recent proposals went a long way toward meeting its creditors’ demands.

We should be clear: almost none of the huge amount of money loaned to Greece has actually gone there. It has gone to pay out private-sector creditors – including German and French banks. Greece has gotten but a pittance, but it has paid a high price to preserve these countries’ banking systems. The IMF and the other “official” creditors do not need the money that is being demanded. Under a business-as-usual scenario, the money received would most likely just be lent out again to Greece.

But, again, it’s not about the money. It’s about using “deadlines” to force Greece to knuckle under, and to accept the unacceptable – not only austerity measures, but other regressive and punitive policies.

But why would Europe do this?

Lees verder op The Guardian >>>