Een stresstest waar je niet gestrest van raakt

De stresstest van de Europese banken op last van de ECB heeft weinig zwakke broeders opgeleverd. Zelfs in het ‘rampenscenario’ overleefde een overgrote meerderheid de test. Maar ook het ‘rampenscenario’ is een zacht eitje.

Van de stresstest die de ECB op de 130 belangrijkste banken uit de eurozone heeft losgelaten, kan geen bankier gestrest zijn geraakt. De test is uitgevoerd om het Europese publiek rijp te maken voor overdracht van nationale bevoegdheden naar Brussel/Frankfurt. Het officiële doel was om te bezien in hoeverre de 130 belangrijkste banken in de jaren 2014 tot en met 2016 bestand zijn tegen financiële schokken. Van deze periode is al bijna een derde voorbij en gedurende deze periode zijn deze banken bestand gebleken tegen financiële schokjes. Het meest schokkende was de absurde renteverlaging door de ECB. Die renteverlaging was bedoeld om de onhoudbaarheid van de Griekse en Italiaanse overheidsschulden te maskeren, maar ook om de banken te bevoordelen op kosten van pensioentrekkers, spaarders en verzekerden.

Wie daaraan twijfelt, moet kijken wat het rampenscenario van de ECB (dus ook volgens Klaas Knot) inhield. Onderdeel van het rampenscenario was een verhoging van de tienjaarsrente met 1,4%. Volgens Draghi en Knot zou het onderdeel van een ramp zijn wanneer de tienjaarsrente met 1,4% zou stijgen. Hier gaan de heren met de billen bloot. Dit betekent namelijk dat de eerder door Draghi en Knot geïnitieerde renteverlaging van meerdere procenten tot enorme voordelen voor de banken heeft geleid. En dat betekent weer (bij een verondersteld IQ van 90+) dat Draghi en Knot de afgelopen jaren bewust spaarders, pensioentrekkers en verzekerden hebben benadeeld ten faveure van de banken. Dat het Europese bankwezen tegen de schok van de renteverlaging bestand was, kan dus nauwelijks verbazing wekken.

Lees deze column van Pieter Lakeman verder op Follow the Money

Like lambs to the slaughter – herkapitalisatie eurozonebanken op komst

In Nederland heerst apathie over de EU en de eurozone. Bij de EP-verkiezingen verkoos 63% van de stemgerechtigden thuis te blijven.

Door de 37% die wel stemden, kreeg o.a. het CDA (pro-EU maar met iets minder macht) 5 zetels, D66 (meer EU) 4 zetels, en VVD (volwaardig pro-EU) 3 zetels, PvdA (meer EU) 3 zetels, SP (wat wil die nu eigenlijk met de EU?) 2 zetels en de enige echte anti-EU partij PVV, kreeg 4 zetels in dat 751 leden tellende EP.

Conclusie: óf Nederland vindt de EU en eurozone wel best, óf ze hebben gestemd zoals ze bij landelijke verkiezingen zouden hebben gedaan. Van een echt anti-EU/eurozone stemgedrag was althans bij deze verkiezingen geen sprake. Door de gehele EU was er trouwens geen enthousiasme voor deze verkiezingen: 43,69% opkomst (terwijl er in sommige landen nota bene stemplicht is). Het gevolg is dat het EU en eurozone circus als vanouds gewoon door dendert, zij het lichtjes gestoord door wat meer kritische EP-leden, maar voornamelijk door het gekrakeel over de verdeling van de voorzitters en commissarissen. En daarna volgt vanzelfsprekend same business as usual.

Lees verder op de Dagelijkse Standaard