De SP gaat een serieuze ‘nee’-campagne voeren. Harry van Bommel gaat in ‘Opvliegers’helemaal los op het EU-associatieverdrag met Oekraïne. Maar dan wel inhoudelijk: Harry vertelt over de miljarden die van ons naar Oekraïne zullen stromen, over de inflatie die in 2016 met 45% zal toenemen, over de onzinnige stelling dat Europa de inwoners van Oekraïne meer veiligheid biedt, over de 900.000 Oekraïners die niet in Europa, maar in Rusland een veilig heenkomen zochten sinds de burgeroorlog uitbrak. Harry roept iedereen op om zich in het verdrag te verdiepen. Ook zet hij nog even uiteen dat de SP in heel Nederland duizenden campaigners in de strijd gaat gooien en veel geld uittrekt voor campagne, inclusief spotjes op radio en televisie. Want het GeenPeil-referendum is een ontzettend belangrijk draaipunt in onze democratie. En met een welgemeend “Dit referendum is de noodrem voor Europa! Wij zijn het enige land waar een referendum wordt gehouden, dus wij trekken voor heel Europa aan de noodrem” eindigt Harry zijn bazenbetoog.
Tag: sp
Harry van Bommel: Steun referendum in Nederland
Wat ben ik blij met het initiatief van het Burgercomité-EU. Zij hebben de nieuwe wet Raadgevend Referendum aangegrepen om een referendum aan te vragen over een belangrijk Europees voorstel dat Nederland goed wil keuren. Het comité heeft gekozen voor de wet die het Associatieverdrag EU-Oekraïne goedkeurt. De relatie EU-Oekraïne heeft in dat land voor veel ellende gezorgd en het is niet wijs om die relatie nu verder te verdiepen. In de Kamer heb ik daarom gepleit om dat akkoord niet te tekenen maar een meerderheid was dat niet met mij eens. Via het referendum kunnen we dat nu alsnog tegenhouden. Belangrijker is natuurlijk de symbolische betekenis: de kiezer mag zich eindelijk weer een keer uitspreken over de ontwikkelingen in de EU.
De SP gaat onafwendbaar dezelfde kant op als de Partij van de Arbeid
Marcel van Dam is niet speciaal een vriend maar hij kan het altijd wel scherp zeggen. Hoe komt het dat de SP nauwelijks profiteert van de peilloze diepte waarin de PvdA is verdwenen, was de vraag in zijn column van donderdag. Het is inderdaad een raadsel. Voorheen lag de links-rechts verdeling in de Kamer min of meer vast, met communicerende vaten tussen de partijen onderling. Nu halen de linkse partijen bij elkaar geen veertig zetels meer.
Waarom kan de SP de dominante positie van de PvdA niet overnemen?
Lees deze analyse/column van Martin Sommer verder op de Volkskrant
#ephearings2014: Lukt het de media om achter de coulissen te kijken?
De komende twee weken vinden in het Europees Parlement de hoorzittingen plaats van de kandidaat-Eurocommissarissen. In de media zul je vooral horen over de kandidaten die het moeilijk krijgen, zoals de Spanjaard Cañete die verantwoordelijk moet worden voor het klimaat- en energiebeleid, maar tot over zijn oren zelf in de olie zat, althans wat aandelenpakketten betreft. Wat je niet snel hoort, is wat er in de wandelgangen gebeurt. Zaken die daar gedaan worden, zijn voor de toekomst minstens zo belangrijk.
Binnen de politieke groepen in het Europees Parlement worden ware veldslagen geleverd. Wie mag namens de groep een vraag stellen? Waar zetten we met onze vragen op in? Binnen Verenigd Links, dat een los verband van nationale partijen is, kunnen we zelf onze vragen bedenken, maar ook bij ons is er een gevecht om de minuten spreektijd die de politieke groep krijgt toegewezen. Binnen andere groepen is er een nog strakkere coördinatie. De hoorzittingen bieden dan ook een goed inzicht in de vraag: welke Europarlementariërs doen ertoe (de vragenstellers zijn belangrijker dan de ‘backbenchers’) en wat zijn de prioritaire onderwerpen voor de groepen?
Minder transparant zijn de afspraken die je met de kandidaten kunt maken nog voordat de hoorzittingen zijn begonnen.
De stille machtsgreep van de Europese Commissie
De Europese verkiezingen lijken nog maar weinig te leven bij de Nederlanders. Maar dat is niet terecht, want er staat veel op het spel.
Sinds de vorige verkiezingen voor het Europees Parlement in 2009 is de Europese Unie ingrijpend veranderd. In reactie op de eurocrisis zijn grote stappen gezet in de richting van een gezamenlijk Europees economisch bestuur. Daarbij krijgt de Europese Commissie steeds meer invloed over onderwerpen waar ze volgens de verdragen niets te zeggen heeft, zoals de huren of de zorg in Nederland. De Europese verkiezingen zouden volgens mij dan ook vooral moeten gaan over de vraag of wij, Nederlandse burgers, deze stille machtsoverdracht naar Brussel oké vinden of dat we deze juist afwijzen.
De eurocommissaris voor economische en monetaire zaken (momenteel is dat de Fin Olli Rehn) is de afgelopen paar jaar uitgegroeid tot een soort “supercommissaris” of “begrotings-tsaar”. Olli Rehn kan lidstaten van de EU allerlei ‘beleidsaanbevelingen’ doen, en als landen die aanbevelingen niet opvolgen kunnen daar forse boetes op volgen. Nationale parlementen staan daarbij langs de zijlijn en ook het Europees Parlement heeft geen directe invloed op de dwingende ‘aanbevelingen’!
Lees deze column van Erik Wesselius verder op de website van de SP
Jan Marijnissen: Zeg NEE tegen deze Europese Unie
Zendtijd Politieke Partijen, met een lekker Europese Unie voor Dummies-filmpje van drie minuten voor bij de ochtendkoffie. Gemaakt door de SP, ingesproken door coryfee Jan Marijnissen. Da’s die doodgewone man uit Oss met wie je het hartstochtelijk ideologisch oneens kunt zijn, maar waar je niet kwaad op kunt worden. Omdat hij iets vindt, en niet omdat hij iets verkoopt of opdringt, zoals ongeveer alle andere politici in Den Haag en Brussel. Daarom zal ome Jan het ook vast niet erg vinden als we aan deze drie minuten durende, omineuze duiding van een donkerblauwe Europese toekomst even toevoegen: Is dit filmpje te communistisch getint naar uw zin, maar moet Europa wel een toontje lager zingen?