Why the techno-optimists are wrong

Belief in “the green light, the orgiastic future that year by year recedes before us,” as F.Scott Fitzgerald wrote in The Great Gatsby, is a characteristic American trait. But hope in a better future is not uniquely American, even if it has long been a more potent secular faith in the United States than elsewhere. The belief has older roots. It was the product of a shift in the temporal location of the golden age from a long-lost past to an ever-brighter future.

That shift was conceived and realized with the Enlightenment and then the Industrial Revolution. As human beings gained ever-greater control of the forces of nature and their economies became ever more productive, they started to hope for lives more like those of the gods their ancestors had imagined.

People might never be immortal, but their lives would be healthy and long. People might never move instantaneously, but they could transport themselves and their possessions swiftly and cheaply across great distances. People might never live on Mount Olympus, but they could enjoy a temperate climate, 24-hour lighting, and abundant food. People might never speak mind to mind, but they could communicate with as many others as they desired, anywhere on the planet. People might never enjoy infinite wisdom, but they could gain immediate access to the knowledge accumulated over millennia.

All of this has already happened in the world’s richest countries. It is what the people of the rest of the world hope still to enjoy.

Is a yet more orgiastic future beckoning? Today’s Gatsbys have no doubt that the answer is yes: humanity stands on the verge of breakthroughs in information technology, robotics, and artificial intelligence that will dwarf what has been achieved in the past two centuries. Human beings will be able to live still more like gods because they are about to create machines like gods: not just strong and swift but also supremely intelligent and even self-creating.

Yet this is the optimistic version. Since Mary Shelley created the cautionary tale of Frankenstein, the idea of intelligent machines has also frightened us. Many duly point to great dangers, including those of soaring unemployment and inequality.

But are we likely to experience such profound changes over the next decade or two? The answer is no.

Lees dit geweldig lekker dwarse artikel van Martin Wolf verder op Foreign Affairs

Banen worden in de toekomst vrijer en leuker, maar niet voor iedereen

Volgens een recent rapport van CBRE en Genesis ziet de wereld er binnen vijftien jaar heel anders uit. De helft van de huidige beroepen zal verdwenen zijn, vooral ten koste van de middengroepen.

Dat automatisering en robotisering routinematig werk uit handen neemt is een zegen, want efficiënt. Dat er daardoor veel banen verloren gaan aan de onderkant en van de arbeidsmarkt is een minder plezierig effect. Maar nu blijkt uit een studie van de internationale vastgoedadviseur CBRE en het Chinese Genesis dat ook in de middengroepen veel soorten banen zullen verdwijnen. Volgens de onderzoekers zal de komende vijftien jaar de helft van alle bestaande banen verdwijnen, die maar ten dele zullen worden opgevuld door nieuwe.

Het rapport, getiteld Fast Forward 2030: De toekomst van werk en de werkplaats, is gebaseerd op interviews met meer dan 220 experts, bedrijfsleiders en jongeren in Azië, Europa en Noord-Amerika. Volgens de onderzoekers waren er twee verrassende uitkomsten:

‘The excitement and determination of youth in Shanghai, Beijing and Tokyo to rethink the experience of work and push their superiors to change; and more conservative opinions than expected in New York and London.’

Opmerkelijk is het misschien wel dat met name Aziatische jongeren de kwaliteit van het leven en de betekenis van werk centraler zijn gaan stellen. Maar verrassend? Uit onderzoek is gebleken, dat naarmate de welvaart toeneemt, ook (het verlangen naar) vrijheid toeneemt. Opmerkelijk is ook de snelheid waarmee deze transities zich voltrekken. Door internet en sociale media verloopt de informatie-uitwisseling met de snelheid van het licht. Interessant is ook de meer conservatieve opvattingen in wereldsteden als New York en Londen.

De onderzoekers wijzen er voorts op dat de ‘jacht naar (jong) talent’ onverminderd hoog blijft, zowel in loondienst als daarbuiten. Wel signaleren ze een trend dat steeds meer jongeren niet voor een baas willen werken, maar zelfstandig of in groepen aan de slag gaat. Niet alleen in het Westen, maar ook in China en andere Aziatische landen.

Privé leven en werk zullen steeds meer met elkaar verbonden worden. Persoonlijk welbevinden en geluk worden belangrijker dan geld en carrière. Hiernaast worden creativiteit en innovatie belangrijke ‘waardestuwers’, alsmede de tendens om in kleine teams te werken, waarbij kleinschaligheid, flexibiliteit en verregaande taakverdeling hoog in het vaandel staan (Belbin!).

De onderneming van de toekomst is ‘lean, agile and authentic‘. Met andere woorden: klein (tussen 20 en maximaal 40 werknemers), flexibel en oorspronkelijk. Zoiets als Follow The Money dus, maar dat terzijde. Merk overigens op dat deze trends ronduit lijnrecht staan tegen de heersende trend van ‘groot, groter, grootst’.

Lees deze column van Jean Wanningen verder op Follow The Money