Tag: nederland

Europese arrogantie kent geen grenzen

Geplaatst op by 0 reacties

Geef uw Kamerlid het goede voorbeeld met een ‘Nee’ op 6 april.

In de Tweede Kamer klinken alle meningen, maar het Kamergebouw zelf is neutraal. In het parlement mogen actiegroepen geen handtekeningen ophalen, of Kamerleden geen collectes houden – zelfs niet voor een initiatief als Serious request. In de openbare ruimte van de Tweede Kamer mogen Kamerleden geen politieke afbeeldingen ophangen, in de zaal mogen wij geen kleding dragen met een politieke boodschap. Toch hangt de Kamer op dit moment vol met propaganda, in verband met het voorzitterschap van de Europese Unie. Als het gaat om Europa, gelden blijkbaar andere regels.

Geen tijd voor de Tweede Kamer
Het Europees Parlement heeft besloten dat niet wij, maar zij voortaan bepalen hoe de vertegenwoordigers van Nederland in dat parlement worden gekozen. Voorstellen voor het instellen van een kiesdrempel, het gebruik van stemcomputers en eisen aan de kieslijst, die liefst genderneutraal moet zijn. Als het gaat om Europa, zijn de partijen in de Kamer het zelden eens. Maar dit vond iedereen toch te gortig worden.

De minister van Binnenlandse Zaken liet echter weten dat hij weinig kan doen: door het EU-voorzitterschap zou Nederland boven de partijen moeten staan en haar eigen opvattingen opzij moeten zetten. Plasterk schoof de hete aardappel vervolgens door naar collega Koenders, maar de minister van Buitenlandse Zaken liet weten deze maand geen tijd te hebben voor een debat, waarschijnlijk in verband met het EU-voorzitterschap.

De arrogante opstelling van Europa
Als wij vinden dat Europa zich ergens niet mee moet bemoeien, kan de Tweede Kamer ook zelf een ‘gele kaart’ trekken. Daarvoor is steun nodig van een derde van alle parlementen in de Europese Unie. In belangrijke lidstaten als Duitsland en Groot-Brittannië hebben parlementen al aangegeven zich evenmin te kunnen vinden in deze bemoeienis vanuit Brussel. De reactie uit het Europees Parlement is echter even voorspelbaar als verontrustend.

Een meerderheid in het Europees Parlement vindt dat de nationale parlementen hun mond moeten houden. Deze arrogante Europarlementariërs vinden dat deze ‘subsidiariteitstoets’ door de nationale parlementen helemaal niet mag plaatsvinden. Sterker nog: het Europees Parlement heeft de voorstellen niet eens officieel naar de Tweede Kamer gestuurd. Wij hebben via de krant moeten vernemen hoe Europa onze soevereiniteit wil beperken.

Lees deze column van Ronald van Raak (SP) verder op TPO

Brussel zal nee zeggen tegen 5 miljard belastingverlaging

Geplaatst op by 0 reacties

De coalitie en een deel van de oppositie onderhandelen maandag over een nieuw belastingstelsel. Als het resultaat louter belastingverlaging is, keurt Brussel het af.

Vanaf maandag gaat het tussen coalitie en een deel van de oppositie om deze vraag: slagen wij erin een echt nieuw belastingstelsel op te zetten of komen we niet verder dan een eenvoudige belastingverlaging van 5 miljard? Is het alleen dat laatste, dan zegt Brussel ‘nee’.

De coalitiepartijen VVD en PvdA en vier constructieve oppositiepartijen (D66, ChristenUnie, GroenLinks en SGP) beginnen maandagavond met onderhandelen over een nieuw belastingstelsel. Bij zo’n binnenlandse aangelegenheid zou je bijna vergeten dat er ook nog EU-regels moeten worden gevolgd. Overbekend is de 3 procentseis: het tekort op de begroting van minister Jeroen Dijsselbloem van Financiën mag niet meer zijn dan 3 procent van de omvang van de economie. Op dat punt zit Nederland inmiddels ruimschoots veilig.

Sinds dit jaar is er een nieuwe speler op het veld die de begrotingsdiscipline van Dijsselbloem streng gaat controleren. De Raad van State, het hoogste adviesorgaan van het kabinet, bemoeit zich voortaan ook met ’s lands begroting.

Vergeet dat feitelijke tekort – van die 3 procent – zegt de Raad van State. ‘Daar wordt de Nederlandse begrotingsprestatie niet op beoordeeld.’ Het gaat om het vrij onbekende ‘structurele begrotingstekort’. Dat is het tekort op de begroting niet als percentage van de werkelijke economie, maar als percentage van de potentiële economie – van de economie die onafhankelijke wordt bekeken van conjuncturele schommelingen en incidenten zoals bankensteun en 4G-frequentieveilingen.

Van Brussel mag dat tekort een 0,5 procent van het bruto binnenlands product zijn. Dit en volgend jaar zit Nederland daar precies op. Maar als het kabinet 5 miljard euro structureel gaat inzetten voor lastenverlichting, vliegt het structurele tekort omhoog.

Zo’n lastenverlichting mag dan ook niet van Brussel, zegt de Raad van State.

Lees hoe wij net zo onder curatele staan als Griekenland op de Volkskrant >>>

Nederland bij grootste nee-stemmers in Europa

Geplaatst op by 0 reacties

Nederland blijkt een van de grootste dwarsbomers van Europese wetten. De Nederlandse regering staat in de top 4 van nee-stemmers in de Europese Raad. Alleen de Britten, Oostenrijkers en Duitsers stemmen nog vaker tegen een wetsvoorstel in de Europese Raad. Dit blijkt uit een onderzoek van de internationale organisatie VoteWatch Europe, die Europese stemmingen registreert en analyseert.

Het vaakst zijn voorstellen over de Europese begroting het probleem. Hier lag Nederland de afgelopen jaren het meest dwars. Van juli 2009 tot maart dit jaar stemde Nederland ruim 30 keer tegen bij 680 stemmingen. De grootste nee-stemmers zijn echter de Britten: die laten andere landen ver achter zich met 85 tegenstemmen.

Ook andere landen stemden vaker tegen Europese wetten. De Oostenrijkers hadden vooral moeite met voorstellen over milieu en rechtspraak, terwijl de Duitsers veel bezwaren hadden bij onderwerpen als werkgelegenheid, verkeer en milieu. Voor de Britten waren regels over landbouw, vreemdelingenbeleid en veiligheid ook vaak reden om de duim omlaag te keren.

Toch zijn de meeste voorstellen in de Raad de afgelopen jaren gewoon aangenomen. De Europese Raad heeft namelijk geen unanimiteit nodig om een voorstel aan te nemen. De nee-stemmers behoorden vaak tot een minderheid, waardoor een wetsvoorstel er in de regel meestal toch doorheen kwam.

Lees verder op Trouw

Luxemburg is bereid Nederland in zijn val als belastingparadijs mee te nemen

Geplaatst op by 0 reacties

Nu zelfs de Rekenkamer het heeft laten afweten, is gekissebis tussen belastingparadijzen onderling de enige hoop die de burger nog heeft om de pest van belastingontwijking door multinationals te beëindigen.

Drie weken na #LuxLeaks – u weet wel: die 28.000 gelekte PwC-documenten die een onthutsend kijkje opleverden in de ruim vijfhonderd ‘tax rulings’ die Luxemburgse multi­nationals met de Luxemburgse fiscus hadden gesloten en hun honderden miljarden aan fiscale voordelen hadden opgeleverd – sprak vorige week donderdag, in een interview met acht grote Europese kranten, de kersverse president van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, voorzichtig zijn spijt uit over de wijze waarop de Luxemburgse jurisdictie de afgelopen decennia multinationale ondernemingen in staat heeft gesteld op massale schaal belasting te ontwijken.

Juncker: “Als ik het opnieuw zou mogen doen zou ik kritischer en nauwkeuriger kijken naar die afspraken tussen bedrijven en fiscus die nu in opspraak zijn gekomen en zou ik de minister van Financiën meer controle geven over deze fiscale praktijken.”

Het was een gekwalificeerde spijtbetuiging. Want Juncker gaf tevens aan dat het toenmalige Luxemburg geen alternatief had. Als armlastig ministaatje had het alleen staal en banken en toen staal wegviel moest er naarstig worden gezocht naar een alternatief. Het werd belastingontwijking, waar Luxemburg met Nederland, Ierland en het Verenigd Koninkrijk wereldleider in is geworden.

Juncker: “Om onze afhankelijkheid van het bankwezen te verminderen, hebben we met alle middelen – maar geen illegale – geprobeerd om de economie te diversificeren. Soms tegen de wens van onze buurlanden in. Maar het doel was toch echt een bredere economische basis. Het is nooit de bedoeling geweest om andere landen te schaden, ook al hebben buurlanden vaak het tegendeel beweerd.”

Maar Juncker de overlevings­politicus zou Juncker niet zijn als het interview geen giftig angeltje bevatte.

Juncker: “Ik ben niet boos maar wel een beetje teleurgesteld dat alleen Luxemburg nu wegens belasting­ontwijking onder vuur ligt. 6 november presenteerde de Nederlandse Rekenkamer een publiek rapport over belastingontwijking in Nederland. Daarin werd geconcludeerd dat multinationals in Nederland minder dan een procent belasting betalen. Maar daar heeft niemand het over.”

Juncker verwijst naar het onderzoek dat de Algemene Rekenkamer op verzoek van de Tweede Kamer naar belastingontwijking in Nederland heeft gedaan. Het had het slotakkoord in het lopende debat over het Nederlandse belastingparadijs moeten worden. Het werd echter gelijktijdig met #LuxLeaks gepresenteerd en daar volledig door overstemd.

Lees deze column van Ewald Engelen verder op De Groene Amsterdammer

Cocktails, bakfietsen, en zeven andere Europese subsidies die Nederland krijgt

Geplaatst op by 0 reacties

Europa verspilt geld, wordt vaak gezegd. Nederlands geld bovendien, want als nettobetaler draagt Nederland jaarlijks zo’n 6 miljard euro af. Maar ter geruststelling: Nederland krijgt jaarlijks 2,1 miljard euro aan Europese steun terug.

Wat wordt daar mee gedaan? Negen subsidies op een rij:

1. Gelaagde cocktails: 45.237 euro
Saai zo’n Caipirinha of Cosmopolitan moeten ze in Brussel hebben gedacht. Daarom kreeg het Weertse bedrijf LayerNation Beverage Solutionssubsidie voor een apparaat ‘dat een revolutie teweeg brengt in de creatie van gelaagde drankjes’. Best spannend, zo’n cocktail met rood, wit en blauw.

2. Accountants leren communiceren: 104.876 euro
Europa was de tijd ver vooruit. Nog voor de problemen in de accountancy in Nederland naar boven kwamen, kreeg het bedrijf Kroese Wevers ruim een ton om een ‘open communicatieve bedrijfscultuur’ te bevorderen. Wellicht komt daar de slogan van de accountancysector vandaan: ‘Van cijfers naar visie’.

Lees dit artikel van Camil Driessen verder op NRCQ

Weinig animo voor de EU-verkiezingen in Nederland

Geplaatst op by 0 reacties

Vooral Nederlanders die tegen de Europese Unie zijn willen graag een zetel in het Europees Parlement. Om de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen te redden waarschijnlijk.

Aan de komende Europese verkiezingen, die in Nederland op 22 mei plaats vinden, nemen 19 partijen deel met in totaal 345 kandidaten. Van de 750 afgevaardigden in het Europees Parlement worden er 26 in Nederland gekozen. Voor elke Nederlandse zetel staan dus 13,27 kandidaten in de rij. Naast de gebruikelijke partijen nemen ook partijen deel met prachtige namen zoals IQ de Rechten-Plichten-Partij, JEZUS LEEFT, Aandacht en Eenvoud en Ikkiesvooreerlijk.eu. Alleen al vanwege hun partijnaam zou je ze een zetel in het parlement gunnen. Veel kans maken ze echter niet. De 450 euro die ze aan de Kiesraad hebben betaald voor de registratie van hun naam en de 11.250 euro waarborgsom voor hun kandidaatstelling zijn ze dan ook ongetwijfeld kwijt. Deze bedragen hebben ze overigens op de rekening van de Kiesraad bij de Royal Bank of Scotland moeten storten. De Royal Bank of Scotland die in handen is van de Britse overheid, die op haar beurt ook weer zo haar eigen bezwaren tegen de Europese Unie heeft.

Erg veel belangstelling voor de verkiezingen bestaat er bij de Nederlandse kiezers niet. De verwachting is dat het opkomstpercentage (in Nederland is geen opkomstplicht) dichter bij de 30% dan bij de 40% zal liggen. Bij de vorige verkiezingen, vijf jaar geleden, was het 36,9%. Dit is natuurlijk wat anders dan in 2005 toen 62% van de mensen bij een opkomst van 63% tegen de Europese grondwet stemde.

Lees verder op Doorbraak

Het economisch zelfbedrog van Nederland

Geplaatst op by 0 reacties

Meer dan vijftig jaar heeft Nederland ver boven zijn stand geleefd. We hadden met zijn allen niets in de gaten. We voelden ons als een van de modernste en beschaafdste landen van de wereld en meenden iedereen te moeten vertellen hoe het moest. Nederland als Gidsland.

Sinds de crisis in 2008 dringt het langzaam tot ons door dat er iets niet klopt, dat het fundament onder onze samenleving niet zo stevig is als gedacht. Jarenlang waren we van mening dat onze economie wel zonder de maakindustrie kon. Nederland moest namelijk een diensten- en kenniseconomie worden. Wie zich nog bezig hield met de maakindustrie, het maken van technische producten, werd voor gek verklaard, die hoorde thuis in het museum. De ene Nederlander werd de consultant voor de andere. Gevolg? Geen investeringen meer in technisch onderwijs en nauwelijks geld voor onderzoek en ontwikkeling. Weg maakindustrie.

Sinds de crisis weten we dat omringende landen, met name Duitsland, die hun maakindustrie wel trouw zijn gebleven en daarin fors zijn blijven investeren, het economisch aanmerkelijk beter doen dan wij. Nu is Nederland in last en menen enkele opportunistische politici dat we wel even een technologische inhaalslag zullen maken. Opnieuw een staaltje van grote zelfoverschatting.

Lees verder op Citareg

We hebben onze aardgasopbrengsten verjubeld

Geplaatst op by 0 reacties

Topman Gurria van de OESO heeft gelijk: Nederland moet ‘harder roeien’ om uit de crisis te komen, schrijft Hans Wansink.

Minister Kamp van Economische Zaken werd door Ángel Gurria, secretaris-generaal van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO, de club van rijke landen) in de verdediging gedrukt. Kamp wees erop dat Nederland braaf had gedaan wat de OESO in het verleden had opgedragen: de pensioenleeftijd verhoogd, de overheidsfinanciën gesaneerd en de uitgaven in de zorg aangepakt.

Waarop Gurria tegenwierp dat dat niet genoeg was. De problemen van de Nederlandse economie zijn structureel: wij moeten ‘harder roeien’ om mee te kunnen in de mondiale concurrentieslag. Het landenrapport van de OESO sluit zo naadloos aan bij het advies Naar een lerende economie van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid.
Waar het op neerkomt, is dat de Nederlandse economie te weinig vernieuwt, het midden- en kleinbedrijf wordt afgeknepen, de bankensector veel te groot is en de productiviteit wordt belemmerd door een woud van regelgeving.

Lees verder op de Volkskrant