Tag: jose manuel barroso

Scheidende Barroso loopt in Londen een blauwtje

Geplaatst op by 0 reacties

Niet Brussel maar de Britse bevolking is ‘mijn baas’ waar het gaat om immigratie. Dat heeft David Cameron vandaag gezegd in reactie op een kritische toespraak van José Manuel Barroso, eerder op de dag in Londen. Op bezoek in Londen had de scheidende voorzitter van de Europese Commissie enkele uren eerder gewaarschuwd dat plannen van de Britse Conservatieven om Europese migratie te beperken op een Thatcheriaans ‘no, no, no’ zullen stuiten.

Door Patrick van IJzendoorn

De beleefde scheldpartij volgde op het uitgelekte plan van Cameron om tijdelijke sociale verzekeringsnummers te verstrekken aan Europese migranten. Deze maatregel zou met name bedoeld zijn om verdere immigratie uit Oosteuropese landen in te dammen. De Conservatieven kijken daarbij met interesse naar het Kroatische model. Als kersvers lid van de EU heeft dit land tijdelijk de vrijheid om kansrijke immigranten te selecteren.

Afgelopen week was reeds duidelijk geworden dat immigratiebeperking centraal zal staan bij Camerons pogingen om macht terug naar Londen te halen. Het resultaat van deze onderhandelingen wil hij in 2017 via een referendum over het Britse EU-lidmaatschap voorleggen aan de kiezers. De regering-Cameron probeert al jaren de immigratie te beperken, een totale ommekeer van het ruimhartige immigratiebeleid dat onder de eurogezinde Tony Blair is gevoerd.

Door de successen van de UK Independence Party (UKIP) van de eurokritische Nigel Farage is immigratie bovenaan de politieke agenda komen te staan. Begin komende maand krijgt deze anti-Brusselse partij mogelijk haar tweede kamerlid, mocht de overgelopen Conservatief Mark Reckless een tussentijdse verkiezing winnen. UKIP wil een ‘Australisch’ immigratiebeleid, waarbij economisch nut, kennis van de Engelse taal en gezondheid de voornaamste toelatingseisen zijn.

Lees verder op de Volkskrant

Dalligate: de val van een Eurocommissaris en het masterplan van de tabakslobby

Geplaatst op by 0 reacties

Precies twee jaar geleden werd eurocommissaris John Dalli gedwongen af te treden. Hij zou 60 miljoen aan smeergeld van een tabaksbedrijf hebben gevraagd in ruil voor afgezwakte regels. Documenten in handen van De Correspondent en informatie uit een vorige week uitgezonden Franse documentaire maken aannemelijk dat zijn val heel andere oorzaken had dan zijn vermeende misdragingen.

Het is 16 oktober 2012, kwart voor twee ’s middags. Nietsvermoedend loopt John Dalli, op dat moment Eurocommissaris verantwoordelijk voor gezondheid, het kantoor van José Manuel Barroso, de voorzitter van de Europese Commissie, binnen. Daar krijgt Dalli te horen dat er twee persberichten klaarliggen. Eén waarin hij ontslag neemt, één waarin Barroso hem ontslaat. Kwart over drie is de bijeenkomst voorbij. ‘Barroso had terminated me,’ schrijft Dalli in het feitenrelaas dat hij later zou maken.

De Maltese oud-commissaris schreef dat relaas ten behoeve van een rechtszaak Dalli versus de Europese Commissie. die momenteel loopt bij het Europese Hof van Justitie. Dalli verzoekt het Hof het besluit van 16 oktober 2012 nietig te verklaren en de Europese Commissie te veroordelen tot vergoeding van immateriële en materiële schade. Die is niet gering. Zijn leven en dat van zijn familie is verwoest, tekent Dalli op in zijn achtergrondverhaal dat in het bezit is van De Correspondent.

De beschuldiging die Dalli de kop kostte, was dat hij via een Maltese connectie Swedish Match, een partner van tabaksfabrikant Philip Morris, onder druk zou hebben gezet. Hij zou zestig miljoen euro hebben gevraagd om het toen op de hele Europese markt, behalve in Zweden, geldende verbod op de verkoop van snus,Over snus. een soort tabak, op te heffen.

Het fraudebureau OLAF van de Europese Unie deed onderzoek naar de klacht van Swedish Match.

Lees dit artikel van Tomas Vanheste verder op De Correspondent

De erfenis van Barroso

Geplaatst op by 0 reacties

Op 31 oktober a.s. vertrekt de Portugese voorzitter van de Europese Commissie José Manuel Barroso. Hij sluit zijn dubbele ambtstermijn af als multimiljonair, maar ook met een totaal ontredderd vaderland.

Ik wil de lezer vooraf waarschuwen: dit wordt geen vrolijke of licht ironische column in de stijl die u van mij gewend bent, ‘with a little tongue in cheek’. Deze column komt voort uit een buitengewone verontwaardiging over wat zich momenteel afspeelt in Portugal ten gevolge van de dwingende eisen van Brussel. En ik zal geen blad voor mijn mond nemen. U leest en hoort hierover vrijwel niets in de Nederlandse media onder het motto ‘wat niet weet, wat niet deert’. Maar uw redacteur weet het wel en de DDS lezer zal het ook weten. En voor de goede orde: ik ben geen aanhanger van het socialisme of van de welvaartsherverdelingsfetisjisten van de SP. Noch ben ik een christenfundi of een pseudo-liberaal. Eerder een rechts-conservatief ingesteld persoon, ofschoon ook dat steeds meer een hol begrip wordt. Laten we het er maar op houden dat ik vrijzinnig humanist ben. Hieronder -uit eerste hand- enkele voorbeelden van de gevolgen van het beleid van Brussel op de gewone bevolking van Portugal.

Lees dit artikel van Jean Wanningen verder op De Dagelijkse Standaard