Hello again, Dalli

A court decision Tuesday spotlights the saga of ousted Commissioner John Dalli, who inadvertently stoked the EU’s new transparency push.

The “Dalligate” lobbying scandal — which tarnished the European Commission’s reputation and set the scene for an ongoing overhaul of the EU’s transparency rules — returned to the headlines this week with a long-awaited court decision on the unprecedented firing of a commissioner.

The EU Court of Justice ruled Tuesday to reject former Health Commissioner John Dalli’s claim that he was unfairly dismissed in October 2012 by then-Commission President José Manuel Barroso. Dalli resigned after it was revealed that he had met with tobacco lobbyists while his department was drafting tobacco legislation. Dalli claimed Barroso acted on “circumstantial” evidence about the meeting.

The ruling sheds more light on the flurry of activity within the Commission that culminated in Barroso telling Dalli that he had “30 minutes” to decide whether he would resign or be fired.

What at the time appeared to be a clear case of inappropriate contact with lobbyists on Dalli’s part has since been muddied by doubts over the way in which the European Anti-Fraud Office (OLAF) carried out its investigation. Over the past two years, Dalli’s claim that he was a victim rather than an ally of tobacco lobbyists has been gaining traction, with the European Parliament stepping up its campaign to get to the bottom of what actually happened.

As the EU grapples with new transparency rules designed to avoid another Dalligate, the controversy’s many unanswered questions continue to loom large.

Lees verder op Politico >>>

Lees hier een samenvatting op De Telegraaf >>>

Hoe twee miljard dollar van de tabaksindustrie achter een Brussels rookgordijn verdwijnt

De vier grootste tabaksproducenten ter wereld maken ruim twee miljard dollar aan de EU over voor de bestrijding van tabakssmokkel. Maar niemand weet waar dat geld precies voor wordt gebruikt en of de tabaksindustrie voordelen geniet in ruil voor haar vrijgevigheid. Ook de methodes van het Europees Bureau voor fraudebestrijding liggen onder vuur. Documenten in handen van De Correspondent laten zien hoe de organisatie op belangrijke vragen het antwoord schuldig blijft.

‘Het is te erg wat er is gebeurd,’ zegt Ingeborg Grässle. ‘Ik kan niet opgeven. Het raakt aan de reden waarom ik politicus ben.’

De Duitse christendemocratische Europarlementariër voert een verbeten strijd om transparantie in de affaire-Dalli.Over die affaire schreef ik dit verhaal. Op 16 oktober 2012 moest de Maltese eurocommissaris aftreden, nadat tegen hem de verdenking was gerezen dat hij via een vriend omkoopgeld aan een tabaksfabrikant had gevraagd. Sindsdien woedt er in de Europese instellingen een almaar heviger gevecht over de toedracht van John Dalli’s val.

In april dit jaar sprak het Europees Parlement uitHet standpunt van het Parlement over OLAF is te vinden op p. 64 van de beslissing over de kwijting van de begroting 2012 dat de beschuldigingen tegen Dalli tot op de dag van vandaag onbewezen zijn. Ook ‘betreurde het sterk’ dat het onderzoek van het European Anti-fraud Office (OLAF) dat Dalli de kop kostte ‘ernstige tekortkomingen’ had.

In juli 2014 haalde Grässle, die als voorzitter van de begrotingscontrolecommissie van het Parlement een belangrijke positie bekleedt, fel uit in het blad Europolitics. Ze verweet OLAF het Parlement voorgelogen te hebben en oordeelde dat het tijd was voor een grote schoonmaak bij het antifraudebureau.

Giovanni Kessler, de directeur van OLAF, reageerde als door een wesp gestoken. Hij schreef een briefKesslers boze brief aan de drie voorzitters. gericht aan de voorzitters van de drie belangrijkste Europese instellingen, een document dat De Correspondent in handen heeft. Kessler sprak daarin zijn zorg uit dat de beschuldigingen ‘op de rand van laster’ de reputatie en het vermogen om onafhankelijk onderzoek te doen van zijn bureau aantastten.

Half oktober kreeg Kessler een vriendelijk antwoord.De brief van de drie voorzitters die DC in handen kreeg. De hoogste bazen van de Europese Unie besloten hun brief met: ‘We moedigen u en uw staf aan om uw belangrijke werk voort te zetten, in volledige onafhankelijkheid, en verzekeren u van onze volle steun bij deze inspanningen.’

Wonderlijk. Kessler heeft in een door het Europarlement aangenomen beslissing felle kritiek gekregen, maar de voorzitter van het Parlement gaat pal achter hem staan.

Maar Grässle laat zich niet uit het veld slaan. Op haar werkkamer in het Europarlement zet ze nauwgezet uiteen waarom OLAF volgens haar juridisch in de fout is gegaan. Ook licht ze toe waarom ze argwaan koestert over de akkoorden die de Europese Commissie met de vier grootste tabaksfabrikanten sloot.

Lees dit artikel van Tomas Vanheste verder op De Correspondent

Dalligate: de val van een Eurocommissaris en het masterplan van de tabakslobby

Precies twee jaar geleden werd eurocommissaris John Dalli gedwongen af te treden. Hij zou 60 miljoen aan smeergeld van een tabaksbedrijf hebben gevraagd in ruil voor afgezwakte regels. Documenten in handen van De Correspondent en informatie uit een vorige week uitgezonden Franse documentaire maken aannemelijk dat zijn val heel andere oorzaken had dan zijn vermeende misdragingen.

Het is 16 oktober 2012, kwart voor twee ’s middags. Nietsvermoedend loopt John Dalli, op dat moment Eurocommissaris verantwoordelijk voor gezondheid, het kantoor van José Manuel Barroso, de voorzitter van de Europese Commissie, binnen. Daar krijgt Dalli te horen dat er twee persberichten klaarliggen. Eén waarin hij ontslag neemt, één waarin Barroso hem ontslaat. Kwart over drie is de bijeenkomst voorbij. ‘Barroso had terminated me,’ schrijft Dalli in het feitenrelaas dat hij later zou maken.

De Maltese oud-commissaris schreef dat relaas ten behoeve van een rechtszaak Dalli versus de Europese Commissie. die momenteel loopt bij het Europese Hof van Justitie. Dalli verzoekt het Hof het besluit van 16 oktober 2012 nietig te verklaren en de Europese Commissie te veroordelen tot vergoeding van immateriële en materiële schade. Die is niet gering. Zijn leven en dat van zijn familie is verwoest, tekent Dalli op in zijn achtergrondverhaal dat in het bezit is van De Correspondent.

De beschuldiging die Dalli de kop kostte, was dat hij via een Maltese connectie Swedish Match, een partner van tabaksfabrikant Philip Morris, onder druk zou hebben gezet. Hij zou zestig miljoen euro hebben gevraagd om het toen op de hele Europese markt, behalve in Zweden, geldende verbod op de verkoop van snus,Over snus. een soort tabak, op te heffen.

Het fraudebureau OLAF van de Europese Unie deed onderzoek naar de klacht van Swedish Match.

Lees dit artikel van Tomas Vanheste verder op De Correspondent