Tag: harry geels

Stemmen pro Europa

Geplaatst op by 0 reacties

Als echte Europeaan wordt het mij zeer lastig gemaakt een goede keuze te maken voor de Europese verkiezingen. Het interview met voormalig baas van het Centraal Plan Bureau (CPB), Coen Teulings, dat het CPB de voordelen van de euro overdreef, laat zien hoe complex een goede keuze is.

Rond de afgelopen jaarwisseling heb ik in een reeks van vijf artikelen de eurocrisis beschreven. In het laatste artikel, getiteld ‘Systeem in gevaar’ wordt beschreven hoe ondemocratisch de besluitvorming rond de euro is geweest en nog altijd is. In een drieluik in de Financial Times van vorige week is uit de doeken gedaan dat de aanpak van de eurocrisis niet is geredigeerd door de nationale regeringsleiders in de eurozone maar door nota bene de VS en grote zakenbanken als Goldman Sachs.

Het enige dat de Europese politiek in de landen van de eurozone nu doet is de euro verdedigen, tegen wil en dank en koste wat het kost. De euro is verworden van een middel tot grotere economische groei en volledige werkgelegenheid tot een politiek doel, waarbij het economisch nut ondergeschikt wordt gemaakt en ook niet valt aan te tonen.

Sterker, zoals afgelopen zondag betoogd door een groep van onafhankelijke wetenschappers en experts, heeft de euro aantoonbaar meer economische nadelen dan voordelen. Het enig valide argument dat, vooral door ondernemers, naar voren wordt gebracht is de niet meer noodzakelijke omwisseling van munten. Kom op zeg, we drijven handel in de hele wereld en daar zijn vreemde valuta’s ook geen belemmering. Wat een triest wapenfeit voor de voorstanders van de euro!

De eurofiele partijen (VVD, PvdA, CDA, GroenLinks en vooral D66) doen aan onvervalste europropaganda. Het CPB moest daar destijds ook een steentje aan bijdragen door ‘flexibel uit te rekenen’ dat de euro iedere burger een weeksalaris aan voordeel zou opleveren, om tegenwicht te bieden aan het toen op stapel staande euro/guldenrapport van de PVV. Die CPB-berekening was altijd al met veel mystiek omkleden. Afgelopen zaterdag kwam de aap uit de mouw: ‘Het CBP overdreef het voordeel van de euro’.

Lees deze column van Harry Geels verder op De Financiële Telegraaf

De euro moet worden opgedoekt

Geplaatst op by 0 reacties

Het opdoeken van de ‘one-size-fits-all euro’ is veel voordeliger, socialer en verstandiger dan daarmee doorgaan, betogen zes wetenschappers en deskundigen.

Door Harry Geels, Arjo Klamer, Kees de Lange, Marcel van Silfhout, Jean Wanningen en André ten Dam

‘Insanity’ is doing the same thing over and over again and expecting different results (Albert Einstein)

Inderdaad, met de door de politieke elite en de ECB sinds 2010 genomen maatregelen lijkt de euro gered en de eurocrisis bezworen. Wat de Europese volkeren echter niet wordt verteld is dat de genomen maatregelen vooral de symptomen van de eurocrisis bestrijden. De hoofdoorzaak daarvan wordt niet gecorrigeerd want ruim vier jaar later blijft de belangrijkste structuurfout van het Euro Pact ongeadresseerd. De one-size-fits-all constructie daarvan is desastreus gebleken voor de aan de euro deelnemende landen die economisch veel te verschillend zijn. En een politieke unie lost die problematiek in de eurozone niet op. Kortom, onder het motto ‘beter laat dan nooit’, de hoogste tijd voor herbezinning.

De euro: van middel tot doel
Bij de invoering van de euro in 1999 is ons door de toenmalige politieke leiders voorgehouden dat we met de euro als wondermiddel daartoe in 2010 in de eurozone een min-of-meer volledige werkgelegenheid en een aanzienlijk hogere welvaart zouden bewerkstelligen. De realiteit is echter dat we juist sinds 2010 in een uitzichtloos ‘horrorscenario’ zijn beland, waarbij de euro door de politieke elite nu niet meer als (wonder) middel wordt bestempeld maar als doel op zich. Een serieus inhoudelijk debat over alternatieve monetaire richtingen wordt daarbij uit de weg gegaan. Want, zo luidt de retoriek, met het opdoeken van de euro zou ‘hel en verdoemenis’ ons ten deel vallen, en daarom moet de euro worden gered, koste wat het kost…

In dat reddingsproces zijn de no-bail-out bepalingen (op grond waarvan ieder euroland individueel verantwoordelijk is en zou moeten blijven voor de eigen staatsfinanciën) rücksichtslos overboord gegooid, terwijl deze bepalingen toch in steen zijn gehouwen in het EU-Verdrag en de statuten van de ECB. Middels (hoe je ook wendt of keert, onwettige) reddingfondsen en ECB-acties is een bankroet voorkomen van diverse eurolanden (en daarmee van de Europese bankensector), staat een bankenunie in de steigers en komt ook de invoering van de aanvankelijk onbespreekbare eurobonds met rasse schreden naderbij. Om er economisch weer boven op te komen is er verder vanaf 2010 aan de Zuid-Europese probleemlanden een streng beleid opgelegd van uitsluitend ‘besparingen en hervormingen’.

Euro-beleid werkt contraproductief
Nu vier jaar later moeten we echter constateren dat zich in Zuid-Europa de grootste economische, sociale en humanitaire ramp heeft voltrokken van de na-oorlogse Europese geschiedenis, dat de sterkere landen (met name Duitsland en Nederland) tot over hun oren zitten in ‘slechte’ leningen aan en garantstellingen voor Zuid-Europa en dat de economische ontwikkeling van de eurozone ver achter blijft bij die van andere werelddelen.

Lees verder op Follow the Money