Tag: fraude

Op z’n Duits

Geplaatst op by 0 reacties

Op 18 september werd bekend dat Volkswagen de samenleving op grote schaal heeft opgelicht.

Het automerk – ambassadeur van het Duitse model – had elf miljoen dieselbakken uitgerust met een staaltje elektronica dat er niet om loog. In testsituaties noteerden de wagens verbluffend lage scores op de uitstoot van stikstofoxide terwijl in werkelijkheid de uitstoot maar liefst veertig keer hoger was.

Drie weken later is zowat alles wat erover te zeggen valt wel gezegd. De verwijzing naar Libor is gemaakt. De gebrekkige corporate governance bij Volkswagen is besproken. De doop­celen van de voornaamste betrokkenen zijn gelicht. De vergelijkingen met Enron, Toyota, General Motors en BP zijn gemaakt. Er is gespeculeerd over de consequenties voor Volkswagen, voor Duitsland, de eurozone en zelfs voor het kapitalisme in zijn geheel.

Wat echter nauwelijks aan bod is gekomen is de vraag of dat roemruchte Duitse model waar Volkswagen de vaandeldrager van is überhaupt nog bestaat. Eerst een ruwe schets van dat model. Anders dan in de Anglo-Amerikaanse wereld, waar de relaties tussen ondernemingen en tussen kapitaal en arbeid bestaan uit markttransacties, zijn deze trans­acties in Duitsland ingebed in sociale vertrouwensrelaties. Daaruit volgt een veel grotere mate van samenwerking tussen arbeid en kapitaal, een veel grotere betrokkenheid van aandeelhouders bij de onderneming en een veel grotere bereidheid tot het uitwisselen van informatie tussen eindafnemer en toeleverancier. En dat leidt, anders dan in de Anglo-Amerikaanse wereld, tot ­ondernemingen die uitblinken in het verder verfijnen van technologie en die een grote afkeer koesteren van typisch Anglo-Amerikaanse verschijnselen als massaontslagen, fusies, overnames en excessieve beloningspakketten voor managers. Ziehier de papieren verklaring voor het Duitse industriële succes.

Het is lariekoek, al heel lang.

Lees deze column van Ewald Engelen verder op de Groene

Hoi Koenders en Ploumen, waarom subsidiëren wij een witwasbank met ontwikkelingshulp?

Geplaatst op by 0 reacties

Als we lang niks van ons laten horen, dan houdt 925.nl vanzelf wel op met bellen, faxen, mailen. Verkeerd gedacht, Bert Koenders en Liliane Ploumen. Wij willen onze €20 miljoen die via ontwikkelingssamenwerking naar een maffiabank is gegireerd weer terug hebben. Of u het even regelt?

De casus in een notendop. Via handige constructies weten grote bedrijven, maar Russen met bontjassen en tatoeages in de nek evenzo, belasting te ontlopen. Het verschijnsel heet ‘base erosion’ en het komt erop neer dat inkomen of vermogen snel wordt weggeboekt naar een ander land, voordat de fiscus erbij kan. Die komt dan geld tekort en gaat het halen bij de sufferds die wel zo lief zijn om netjes te betalen. Laten de OECD en de G20 daar net nu vier mooie filmpjes over online hebben gezet.

Nu kent ook u de kneepjes van het vak. De gele trui onder de belastingontwijkers wordt gedragen door Moldavië, een land waar we zojuist een associatieverdrag mee hebben getekend. In aanloop daar naartoe zijn de grenzen voor witwassers alvast open gezet, nog voordat het verdrag door de Eerste Kamer is geratificeerd. Sterker nog, een bank die volgens Justitie in Londen de spil is in een zeer grote fraudezaak (€ 19 miljard) krijgt alvast Europese noodhulp.

In de video hierboven wordt precies uitgelegd hoe de ‘Russian Laundromate’ in Moldavië werkt.

Lees dit artikel van Arno Wellens verder op 925.nl

In Noordelijk Europa is er evenveel corruptie als in het zuiden, maar dan op een hoger niveau

Geplaatst op by 0 reacties

Het Volkswagen-schandaal werpt een nieuw licht op corruptie in Europa.

De algemene perceptie is dat zuiderse landen corrupter zijn dan de landen in het noorden van Europa. In landen als Italië en Griekenland krijg je niets gedaan zonder smeergeld en andere manieren van beïnvloeding van de politici. Het noorden van Europa daarentegen wordt gekenmerkt door een democratischer en opener politiek systeem dat minder onderhevig is aan de corrupte praktijken die welig tieren in het zuiden.

Die visie dat er een corrupt zuiders Europa is dat contrasteert met de grotere politieke transparantie in het noorden van Europa komt op losse schroeven te staan. Volkswagen blijkt gedurende jaren op frauduleuze wijze de uitstoot van schadelijke stoffen van zijn dieselwagens te hebben verborgen en op die manier de gezondheid van miljoenen mensen in gevaar te hebben gebracht.

Fraude betekent nog geen corruptie. Het blijkt echter dat de Duitse, Franse en Britse regeringen op de hoogte waren van die fraude en niets gedaan hebben. Erger, ze hebben niets willen ondernemen toen de Europese Commissie en ngo’s erop wezen dat de werkelijke uitstoot van schadelijke stoffen vele malen boven de toegelaten normen uitsteeg en dat Volkswagen software gebruikte die tot doel had de werkelijkheid te verbergen.

Paradoxaal genoeg is het een Amerikaanse controle-instantie die de fraude heeft blootgelegd. Zonder de Amerikanen zou Volkswagen, beschermd als het zich voelt door de Duitse en andere regeringen, gewoon doorgegaan zijn met het produceren van wagens die een gevaar betekenen voor de gezondheid van miljoenen mensen.

En nu de fraude het daglicht heeft gezien horen we kreten van verbazing en van verontwaardiging van diezelfde politici die hun beschermende handen boven het hoofd van de automobielbouwer uit Wolfsburg hebben gehouden. En wie weet ook boven het hoofd van andere constructeurs.

Hetzelfde patroon hebben we nog niet zo lang geleden meegemaakt in de financiële sector toen bankiers ongehoorde risico’s namen terwijl de controle-instanties niets ondernamen om dit te stoppen. Na de ineenstorting hoorden we dezelfde verontwaardiging van de mensen die op de hoogte waren en niets ondernamen.

Er is dus corruptie en corruptie. Er is inderdaad heel veel corruptie in een aantal zuiderse landen. Het is een corruptie die in vele lagen van de samenleving is doorgedrongen en die niet alleen de economie ondermijnt maar ook het hele maatschappelijk bestel.

Er is echter een ander soort corruptie. Een corruptie die alleen in de hogere sferen van het maatschappelijk bestel wordt toegelaten. En die corruptie vinden we ook en misschien vooral in het noorden van Europa. Die ontstaat omdat de politiek zich vereenzelvigt met de belangen van een zakenelite die vooral bestaat uit grote ondernemingen. De schadelijke gevolgen van die “corruptie op een hoger niveau” zijn niet minder ingrijpend dan die van de corruptie die we veelal in zuiderse landen terugvinden.

Lees deze column van Paul de Grauwe verder op De Morgen >>>

400 miljoen euro Europese subsidie voor Roma’s Roemenië over balk gesmeten

Geplaatst op by 0 reacties

De Europese Rekenkamer gaat nieuw onderzoek doen naar de effecten van subsidies aan Roma. Dat zegt Alex Brenninkmeijer, die namens Nederland in het hoogste controleorgaan zit, dinsdag in Brandpunt.

Honderden miljoenen euro’s aan Europese subsidies zijn er de afgelopen jaren naar Roemenië gestroomd om de Roma te helpen. Waarschijnlijk met de beste bedoelingen, maar volgens deskundigen en Roma zelf, met een averechts effect. In Brandpunt gaat Aart Zeeman op zoek naar de Europese miljoenen. Een reportage over geld dat de mensen die het nodig hebben niet bereikt en problemen voor de Roma eerder groter maakt dan oplost.

In totaal bedragen de subsidies zo’n 400 miljoen euro. De resultaten van het onderzoek worden begin 2016 verwacht.

Verschillende partijen in de Tweede Kamer zijn verontwaardigd. “Het is een belediging voor de Nederlandse belastingbetaler”, zegt VVD’er Bas van ’t Wout. Hij gaat de minister van Buitenlandse Zaken vragen het geld terug te halen en de hulpgelden voorlopig stil te zetten.

De SP wil ook stopzetting van de subsidies, D66 sluit zich aan bij de Kamervragen en Marit Maij van de PvdA vindt het eveneens onacceptabel dat het geld niet goed wordt besteed.

Bron: ANP via de The Post Online

Perhaps the world’s conspiracy theorists have been right all along

Geplaatst op by 0 reacties

We used to laugh at conspiracy theorists, but from Fifa to banking scandals and the Iraq War, it seems they might have been on to something after all, says Alex Proud.

Conspiracy theories used to be so easy.

You’d have your mate who, after a few beers, would tell you that the moon landings were faked or that the Illuminati controlled everything or that the US government was holding alien autopsies in Area 51. And you’d be able to dismiss this because it was all rubbish.

Look, you’d say, we have moon rock samples and pictures and we left laser reflectors on the surface and… basically you still don’t believe me but that’s because you’re mad and no proof on earth (or the moon) would satisfy you.

It’s true that there was always the big one which wasn’t quite so easily dismissed. This was the Kennedy assassination – but here you could be fairly sure that the whole thing was a terrible, impenetrable murky morass. You knew that some things never would be known (or would be released, partially redacted by the CIA, 200 years in the future). And you knew that whatever the truth was it was probably a bit dull compared to your mate’s flights of fantasy involving the KGB, the Mafia and the military-industrial complex. Besides, it all made for a lot of very entertaining films and books.

This nice, cozy state of affairs lasted until the early 2000s. But then something changed. These days conspiracy theories don’t look so crazy and conspiracy theorists don’t look like crackpots. In fact, today’s conspiracy theory is tomorrow’s news headlines. It’s tempting, I suppose, to say we live in a golden age of conspiracy theories, although it’s only really golden for the architects of the conspiracies. From the Iraq war to Fifa to the banking crisis, the truth is not only out there, but it’s more outlandish than anything we could have made up.

Lees verder op The Telegraph >>>

In Nederland heet ‘corruptie’ hoogstens ‘fraude’

Geplaatst op by 0 reacties

Het was geen gemakkelijke week voor wie nog wilde geloven in de onkreukbaarheid van het menselijk gemoed. Het aftreden van Sepp Blatter als voorzitter van de Fifa legde daarbij niet eens zoveel gewicht in de schaal. Dat deze man en zijn organisatie het met de regels niet zo nauw namen zal niemand hebben verbaasd. Verrassend was eerder dat hij het nog zo lang, tot aan een herverkiezing toe, had weten uit te houden.

Natuurlijk, de NS-top zal geen miljoenen in eigen zak gestoken hebben, zoals bij de Fifa schering en inslag lijkt te zijn geweest. De omvang van het bederf kan ongetwijfeld niet in de schaduw staan van dat in de voetbalwereld. Het ‘vals spel’ bleef beperkt tot een iets te creatieve interpretatie van de regels en een iets te ver oprekken van de grenzen. Een bestuurlijk incident, geen graai- en zakkenvullersgedrag. ‘Fraude’, zo noemen wij dat dan, maar natuurlijk geen ‘corruptie’.

De Vlaamse schrijver Eric de Kuyper, die tientallen jaren in Nederland heeft gewoond, heeft daar zo’n vijftien jaar geleden al ironisch de vinger op gelegd. ‘Nederlanders hoeden zich ervoor het woord corruptie te gebruiken,’ zo schreef hij in zijn boek Een vis verdrinken, ‘althans voor binnenlandse aangelegenheden. Corrupt is men immers vooral in het buitenland […]. In eigen land doet men, als het al voorkomt, meer aan fraude.’

Des te harder kwam de klap van de volgende dag. ‘Top NS wist van vals spel Limburg,’ zo kopte deze krant op de voorpagina. Een eerlijke aanbesteding van de exploitatie van het Limburgse spoorwegnet was daardoor ‘in de weg gestaan’. De concurrent was niet alleen ‘bewust benadeeld’, de NS had ook nog eens een onderzoek daarnaar via de rechter uit de publiciteit trachten te houden.

Er was verzwegen en gelogen, zo constateerden andere nieuwmedia. Er was gesjoemeld en geïntrigeerd. Er waren ‘onregelmatigheden’ geweest en er was ‘vals spel’ gespeeld, zo schreef opnieuw deze krant toen de zaterdag daarop NS-topman Timo Huges zijn functie had neergelegd. Cartoonist Tom tekende op de opiniepagina een rotte appel met als worm een intercity in de vrolijke kleuren van de NS.

Lees verder op Trouw >>>

Europees antifraudebureau zoekt €900 miljoen

Geplaatst op by 0 reacties

Volgens Olaf, het antifraudebureau van de Europese Commissie, is het afgelopen jaar voor ten minste €900 miljoen gefraudeerd met Europese gelden. Dat is meer dan twee keer zo veel als in 2013.

Dat meldt Olaf dinsdag in zijn jaarverslag. De dienst houdt zich bezig met onderzoek naar meldingen van fraude en onrechtmatig gebruik van budget binnen de Europese instellingen.

In 2014 ontvingen de speurders 1417 fraudetips, een record tot nu toe. Bij elkaar genomen was hiermee €901 miljoen gemoeid. Daarvan wist Olaf in hetzelfde jaar €206,5 miljoen via de Europese Commissie en afzonderlijke lidstaten terug te vorderen, een veel groter percentage dan een jaar eerder. Veel fraudezaken lopen langere tijd en de dienst verwacht dat uiteindelijk meer geld terugkomt.

De meeste zaken waarover Olaf de Commissie en de lidstaten adviseert, hebben betrekking op misbruik van EU-structuurfondsen, die zijn bestemd voor armere regio’s en landen.

Bron: Het Financieele Dagblad >>>